Βγάλτε τις μάσκες και δώστε πραγματικές λύσεις που θα αποτρέψουν την προσφυγιά

Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν τις τραγικές εικόνες που αντικρίζουμε το τελευταίο διάστημα με πρωταγωνιστές άμοιρους ανθρώπους οι οποίοι θέλοντας να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου εμπιστεύονται  τη ζωή τους σε  δουλεμπόρους που, ως άλλοι σύγχρονοι πορθμείς του  Άδη, τους οδηγούν με τα σαπιοκάραβα τους σε δρόμο που δεν έχει επιστροφή.

Εικόνες ντροπής για τον πολιτισμένο κόσμο μας, εκείνες των πτωμάτων κάθε ηλικίας που ανασύρονται από τη θάλασσα αλλά και των διασωθέντων με τον τρόμο, την απόγνωση, την απόλυτη θλίψη να ζωγραφίζεται στα πρόσωπα τους, γεμίζουν τις οθόνες μας, τις σελίδες των εφημερίδων, τις κούφιες ζωές μας.

Και είναι εικόνες που επαναλαμβάνονται συχνά πυκνά τα τελευταία χρόνια με μοναδική μας αντίδραση τη στιγμιαία στεναχώρια και μερικά «γιατί» για τον τραγικό επίλογο αυτών των ανθρώπων που το μόνο που ζητούσαν από τη ζωή ήταν να ζήσουν.

Και θα μου πείτε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να σταματήσει ο «αφανισμός» των εξαθλιωμένων Σύριων, Μπαγκλαντεσιανών, Αφγανών, Σομαλών, Ιρακινών, Λίβυων , Γκανέζων και άλλων εθνικοτήτων που προσπαθώντας να διασωθούν από την αγριότητα που κυριαρχεί στις χώρες τους αναζητούν το αύριο στην Ευρώπη;

Ένα είναι σίγουρο: αν απλά παρακολουθούμε με αποτροπιασμό τις σκηνές της ανάσυρσης των πτωμάτων τους από τη θάλασσα  δεν βοηθάμε.

 Αν όμως αντιδράσουμε όλοι μαζί και επιβάλλουμε σε εκείνους που μας κυβερνούν το να κινητοποιηθούν για να μπει ένα τέλος στον όλεθρο και την έχθρα που σπέρνουν οι ιμπεριαλιστές του κόσμου σε ξένα εδάφη ίσως κάτι να πετύχουμε.

Διαβάζοντας πως η ΕΕ εκπονεί σχέδιο για ενίσχυση των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης, διπλασιασμό της χρηματοδότησης και των διαθέσιμων πλοίων για την προστασία των συνόρων, επαναπατρισμό μεταναστών και επιχειρήσεις για την καταστροφή των σκαφών που χρησιμοποιούν τα οργανωμένα κυκλώματα παράνομης μεταφοράς, αναρωτιέμαι πως μπορούν ακόμα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στρουθοκαμηλίζουν μπροστά σε ένα τεράστιο και απαράδεκτο πρόβλημα.

Είναι λύση το να βγάλεις καράβια στη θάλασσα και να προστατεύσεις απλά τα σύνορα σου; ή να μαζέψεις από τη θάλασσα και να επαναπροωθήσεις στην πατρίδα τους όλους αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους; Ναι αν πρόκειται για χώρες που έχουν βάλει το «χεράκι» τους, φανερά ή υπογείως, για τη δημιουργία κυμάτων προσφύγων. Είναι κοινό μυστικό πως πίσω από το ξέσπασμα εμφυλίων, πολέμων ανάμεσα σε γειτονικές χώρες αλλά και  σφαγών στο όνομα της θρησκείας βρίσκονται «πολιτισμένα» κράτη στην Ευρώπη ή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που είτε δεν μπορούν να ξεχάσουν τις αποικιοκρατικές πολιτικές τους είτε θέλουν να δείξουν την ισχύ και να ελέγξουν τον πλούτο των άλλων.

Ενδύονται το μανδύα του ειρηνοποιού και παρεμβαίνουν στα εσωτερικά λαών, αφού προηγουμένως τους οδηγήσουν σε σκηνικά πολέμου (προμηθεύοντας τους ενίοτε και με όπλα) για να δικαιολογήσουν την «σωτήρια» επέμβαση τους. Και μετά φορώντας τη μάσκα του "ανθρώπου" δηλώνουν συγκλονισμένοι για το θάνατο όλων εκείνων που οι ίδιοι εξώθησαν στην προσφυγιά.

Εκεί είναι λοιπόν η πηγή του προβλήματος, αυτούς τους «ειρηνοποιούς» και τις τακτικές τους πρέπει οι λαοί να σταματήσουν στέλνοντας τους ηχηρό μήνυμα. Αν δεν εξαλείφουν  εν τη γενέσει τους οι λόγοι που οδηγούν χιλιάδες κόσμου στην προσφυγιά και τη μετανάστευση, ότι μέτρο κι αν πάρει κανείς θα είναι μόνο για να προφυλάξει την «καμπούρα» του κι όχι για να αποδείξει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη του. 

Ε.Β