Δίνουμε μάχη για να έχουμε προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ αλλά δεν αξιοποιούμε τις αναγνωρίσεις τους

Από «τίτλους» πάμε καλά αλλά στην πράξη αδυνατούμε να κάνουμε το αυτονόητο, ακόμα κι αν αυτό είναι το να εκμεταλλευτούμε την απαράμιλλη  ποιότητα των αγροτοδιατροφικών μας προϊόντων.

Σύμφωνα με έρευνα της Infobank Hellastat, 12  ελληνικά ΠΟΠ και ΠΓΕ (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη) προϊόντα είναι ανενεργά, καθώς παρά την επίσημη αναγνώρισή τους, δεν υφίσταται επιχειρηματικό ενδιαφέρον για την παραγωγή τους.

Από την  Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αναγνωρισμένα   101 ελληνικά προϊόντα, εκ των οποίων τα  74 ΠΟΠ και τα 27 ΠΓΕ.

Ανάμεσα σε αυτά τις περισσότερες αναγνωρίσεις έχουν φρούτα, λαχανικά, ξηροί καρποί και  όσπρια (31 προϊόντα) , επίσης είναι αναγνωρισμένα  29  ελαιόλαδα, 21 τυριά, 11 ποικιλίες ελιάς και  9 προϊόντα άλλων κατηγοριών.

Ωστόσο το 2013 κατάφεραν από όλα αυτά τα προϊόντα να διακινηθούν, εντός και εκτός χώρας μόλις, 160.000 τόνοι, με τη  φέτα να  καταλαμβάνει τη μερίδα του λέοντος με  94.765 τόνους.

 Κατά τα λοιπά την ίδια χρονιά  διατέθηκαν 4.200 τόνοι ελαιολάδου Σητείας, 2.350 τόνοι ελαιολάδου Χανίων και  1.400 τόνοι ελαιολάδου Καλαμάτας. Από τις  επιτραπέζιες ελιές, η μεγαλύτερη ποσότητα, περίπου  3.700 τόνοι, ήταν πράσινες  Χαλκιδικής ενώ διακινήθηκαν και  4.600 τόνοι κορινθιακής σταφίδας.

Βασικές αιτίες για τη μη αξιοποίηση των αναγνωρίσεων ΠΟΠ και ΠΓΕ φαίνεται να είναι το υψηλό κόστος τυποποίησης των προϊόντων, το οποίο και οδηγεί σε  χύμα διακίνηση τους ή ακόμα και σε διακίνηση τους ως μη  ΠΟΠ / ΠΓΕ προϊόντων, κατάσταση που είναι εντονότερη στο ελαιόλαδο.

 Εφόσον βεβαίως η παραγωγή αυτών των προϊόντων ήταν μεγαλύτερη θα μπορούσαν να πέσουν και τα κόστη και να γίνει ευκολότερη η εξαγωγή τους.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ζήτημα που δημιουργεί ο τεράστιος ανταγωνισμός  για τα δικά μας  προϊόντα καθώς  απομιμήσεις και  αντιγραφές ξένων καταφέρνουν να πλασαριστούν στις αγορές και να εκτοπίσουν τα ελληνικά.