Αυτές τις δύσκολες ώρες,
που διανύουμε ως χώρα, τίποτα δεν είναι καταλληλότερο να περιγράψει τις καταστάσεις που
ζούμε παρά μόνο οι στίχοι του πάντα διαχρονικού Γ. Σουρή.
Με τους Έλληνες, σαν πρόβατα, να συνωστίζονται
μπροστά στα atm των
τραπεζών, αδειάζοντας τα ράφια των σούπερ μάρκετ αλλά και τις δεξαμενές των
πρατηρίων υγρών καυσίμων δεν μπορείς παρά να σκεφτείς τελικά γι' αυτή την
κατάντια «τις πταίει;».
Αφιερωμένοι λοιπόν οι παρακάτω στίχοι, που αποδίδονται στο
Γιώργο Σουρή, σε όλους όσοι πιστέψαμε πως υπάρχουν σωτήρες που θέλουν το καλό
μας χωρίς να πάρουν ως αντάλλαγμα εθνικό πλούτο και αξιοπρέπεια. Αφιερωμένο και
στους πολιτικούς, που μας κυβερνούσαν τις τελευταίες δεκαετίες, και με περισσό
θράσος βγήκαν χθες στη Βουλή, αφότου με τις πολιτικές τους μας καταδίκασαν στη
φτώχεια, να πουν πως είναι πατριώτες και εθνοσωτήρες.
"Τίποτε δεν απόμεινε
στον κόσμο πια για μένα,
όλα βρωμούν τριγύρω μου
και φαίνονται χεσμένα.
στον κόσμο πια για μένα,
όλα βρωμούν τριγύρω μου
και φαίνονται χεσμένα.
Μόνο σκατά φυτρώνουνε
στον τόπο αυτό τον άγονο
κι όλοι χεσμένοι είμαστε,
σκατάδες στο τετράγωνο.
στον τόπο αυτό τον άγονο
κι όλοι χεσμένοι είμαστε,
σκατάδες στο τετράγωνο.
Μας
έρχεται κάθε σκατάς,
θαρρούμε πως σωθήκαμε,
μα μόλις φύγει βλέπομε
πως αποσκατωθήκαμε".
θαρρούμε πως σωθήκαμε,
μα μόλις φύγει βλέπομε
πως αποσκατωθήκαμε".