Από το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" στον.. άκρατο ευρωπαϊσμό

Αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό για το οποίο μπορούν να «υπερηφανευτούν» τα ελληνικά πολιτικά κόμματα αυτό δεν είναι άλλο από την ιδεολογική συνέπεια και τη συνέπεια των λόγων τους.

Μόνο που καμιά φορά έρχεται η ιστορία να τα διαψεύσει και να κάνει όλους εμάς, τον απλό λαό δηλαδή, να αναρωτιέται αν υπάρχουν πια ιδεολογίες στα κόμματα ή έχουν γίνει όλα θυσία στο βωμό του συμφέροντος.

Διαβάζουμε παντού από χθες βράδυ πως η νέα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά τόνισε ότι το κόμμα της  «ήταν και είναι απέναντι στους ριψάσπιδες, στους τυχοδιώκτες και τους ψευτοπατριώτες. Γιατί οι πράξεις τους αντικειμενικά ισοδυναμούν με προδοσία και καταστροφή».

Πληροφορηθήκαμε επίσης πως είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ Τσίπρα και του έθεσε τελεσίγραφο μην τολμήσει και φύγει από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης την Κυριακή χωρίς συμφωνία που θα διατηρεί την Ελλάδα στο ευρώ.

Μπράβο στην κ Γεννηματά και στο ΠΑΣΟΚ για την ευρωπαϊκή τους  προσήλωση αλλά μπορούμε τέτοιες στιγμές να μην θυμηθούμε το σύνθημα-σημαία του συγκεκριμένου κόμματος τη δεκαετία του 80 «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»;

Βλέπετε κάθε πολιτική θέση και πρακτική γίνεται κομμάτι της ιστορίας που όσο κι αν ορισμένοι θέλουν να ξεχάσουν αποτελεί τα διαπιστευτήρια τους για ότι κάνουν στο παρόν και στο μέλλον.

Ε.Β