Εικόνες ντροπής και θλίψης παρουσιάζει το χαρακτηρισμένο ως νεώτερο
μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ξενία Μοτέλ στον Καρτερό, στο Ηράκλειο.
Αν και γλύτωσε από το ζοφερό μέλλον του να ισοπεδωθεί και
στη θέση του να ξεπηδήσει μια καφετέρια ή ένα κέντρο αναψυχής, όπως συνέβη με
άλλα αντίστοιχα μνημεία στο Ηράκλειο, το Μοτέλ, που δημιουργήθηκε στις αρχές της
δεκαετίας του 1960 πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη και
βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Αμνισού, ξεψυχάει και εκπέμπει SOS.
Έχοντας λεηλατηθεί τα προηγούμενα χρόνια και υποστεί σοβαρές
ζημιές από τη φθορά του χρόνου, σήμερα έχει μετατραπεί σε καταυλισμό αθίγγανων
και δημόσιο αποχωρητήριο.
Πλήθος αθιγγάνων έχει βρει καταφύγιο στους χώρους του
γεμίζοντας το με ακαθαρσίες που ζέχνουν από μεγάλη απόσταση. Χωρίς δόση
υπερβολής δεν υπάρχει ούτε τετραγωνικό μέτρο στεγασμένου χώρου στο συγκεκριμένο
αρχιτεκτονικό μνημείο που να μην έχει
μετατραπεί σε απόπατο. Εξαίρεση κάποια σημεία που οι Αθίγγανοι καθάρισαν
πρόχειρα για να στεγάσουν τα υπάρχοντα τους.
Δυνατή μουσική από τα αυτοκίνητα τους, που έχουν σταθμεύσει
εντός του κτιριακού συγκροτήματος, αδέσποτα ζώα, σπασμένα τζάμια και σκουπίδια
παντού συμπληρώνουν τη ζοφερή εικόνα του Ξενία Μοτέλ στον Καρτερό. Την ασυδοσία
ενισχύουν τα μόνιμα εγκατεστημένα τροχόσπιτα με θέα την παραλία στον ίδιο χώρο,
που εδώ και χρόνια σχεδιάζει να απομακρύνει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης,
αλλά που ωστόσο παραμένουν «σταθερή αξία» για την περιοχή.
Τίποτα δεν θυμίζει πλέον το λιτό, αποτελούμενο από επτά
ισόγεια κτίσματα με εσωτερική αυλή χώρο, που σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ 1γ του
Ν3028/2002, βρίσκεται πλέον υπό προστασία και θεωρείται μνημείο.
Έχοντας περάσει στην ευθύνη του ΤΑΙΠΕΔ το Ξενία Μοτέλ
Καρτερού έχει την τύχη τόσων άλλων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου
γνωρίζοντας πρωτοφανή εγκατάλειψη και απαξίωση.
Παρόλες τις αντιρρήσεις που μπορεί να υπάρχουν για τον τρόπο
που το Δημόσιο «αξιοποιεί» την περιουσία του ξεπουλώντας την σε ξένους, ίσως
αυτή να προβάλει σήμερα ως η μοναδική λύση για να σταματήσει το νεώτερο μνημείο
του Καρτερού να αποτελεί ξέφραγο αμπέλι έτοιμο να καταρρεύσει.
Η θέση του δίπλα στην πόλη, με μια υπέροχη παραλία να το
αγκαλιάζει, το καθιστά προνομιακό χώρο τουριστικής ανάπτυξης από φιλόδοξο ιδιώτη επενδυτή, μια που οι Αρχές στη
χώρα μας αδυνατούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αποκομίσουν
πραγματικά έσοδα πράττοντας το αυτονόητο.
Το τελευταίο ίσως χαρακτηριστικό δείγμα τουριστικής υποδομής
στο Ηράκλειο πάνω στο οποίο ο ΕΟΤ έχτισε την τουριστική βιομηχανία αυτού του
τόπου ψυχορραγεί και απαιτούνται άμεσα μέτρα για την προστασία και ανάδειξη
του.
Είναι παραλογισμός σε μια χώρα που
βιώνει μια τεράστια οικονομική κρίση το να μην αξιοποιούνται υποδομές που
μπορούν να βάλουν ζεστό χρήμα στα Δημόσια ταμεία αλλά αντίθετα να περιμένουμε από
τους ξένους να το κάνουν. Η εικόνα του Ξενία Μοτέλ Καρτερού δυστυχώς δεν εμπνέει ελπίδα για το αύριο και αποτυπώνει με τα πιο μελανά χρώματα το σήμερα μιας Ελλάδας εγκαταλελειμένης, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς σχέδιο, χωρίς φαντασία, χωρίς ρεαλισμό.
E.B