Μπορεί ένας 12χρονος να επιλέξει τη μοναστική ζωή χωρίς να ξέρει πως είναι η ζωή;

Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας βλέποντας την αναδημοσίευση, στο vimaorthodoxias, άρθρου του George Crasnean για το περιοδικό Lumea Credintei για ένα 12χρονο παιδί που άφησε την οικογένεια του για να μονάσει στο Άγιο Όρος.

Πρόκειται για τον 12χρονο Μιχάλη, που γεννήθηκε στην Κρήτη, και ζούσε στην Ρώμη με την οικογένεια του μέχρι φέτος οπότε και θέλησε να μεταβεί στο Άγιο Όρος και να συνεχίσει τη ζωή του εκεί.

Μπορεί άραγε ένα 12χρονο παιδί να πάρει μια τόσο σημαντική απόφαση για τη ζωή του; Έχει την ωριμότητα και την εμπειρία ανάμεσα  στα εγκόσμια και τη μοναστική ζωή να επιλέξει τη δεύτερη;

Στο σχετικό  δημοσίευμα αναφέρεται πως ο  Μιχάλης (Πέρλεα) είναι 12 ετών. Γεννήθηκε στην Κρήτη και έζησε στην Ρώμη μέχρι φέτος. Η μητέρα του Κορίνα κατάγεται από το Πασκάνι της Ρουμανίας και ο πατέρας του Δημήτριος από την Βραίλα. Στην Ρώμη έχει μία αδελφή, την Ραφαέλα και δύο ακόμη μικρότερους αδελφούς, τον Εφραίμ-Νικόλαο και τον Γαβριήλ.

Ο Μιχάλης βοηθούσε στο ιερό τον επίσκοπο Ιταλίας Σιλουανό απ’ όταν ήταν 5 ετών. Μόλις πρωτοείδε τους αθωνίτες μοναχούς (από την Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου)-Δανιήλ και Γεράσιμο-άναψε μέσα του ο πόθος για τον Θεό και αποφάσισε να »μετακομίσει» στο Άγιον Όρος.

Το πιο δύσκολο, δηλώνει  ήταν να αποχωριστεί τα αδέλφια του. 

Ακολουθεί ο διάλογος με το δημοσιογράφο:

-Την μαμά σου την επιθύμησες;

-Με παρηγορεί η Παναγία εδώ πέρα και μου περνάει η νοσταλγία γι αυτήν.

-Με το σχολείο πώς τα πας;

-Προς στιγμήν μαθαίνω ελληνικά. Επτά ώρες την ημέρα. Μετά θα παρακολουθήσω τα μαθήματα της Α’ Γυμνασίου.

-Δεν είναι πολύ;

-Πρέπει να μάθω ελληνικά οπωσδήποτε

-Τα ρούχα ποιός σου τα έφτιαξε;

-Ο πατέρας Αθανάσιος (Ο π.Αθανάσιος Προδρομίτης).

-Αυτό σημαίνει ότι οι Προδρομίτες πατέρες είναι οι γονείς σου εδώ. Δηλαδή αυτοί σε φροντίζουν. Ποιανού ιδέα ήταν να πας σχολείο στο Άγιο Όρος; Των γονιών σου;

-Όχι, δική μου.

-Μόνος σου το αποφάσισες;

-Ναι. Μου διηγήθηκε ο π.Γεράσιμος (Μάρις από την Προδρόμου) για την Αθωνιάδα και αποφάσισα να έλθω στο Άγιο Όρος.

-Μη θυμώνεις που σε ρωτάω τόσα πολλά αλλά θέλω να γράψω για εσένα. Όχι τόσο για εσένα όσο για την επιλογή σου. Εσύ, βλέπεις ότι όλοι σε αγαπάμε. Θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί. Ο καθένας μας ανακαλύπτει τον Θεό κάποια στιγμή και επιστρέφει σε Εκείνον. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό, τόσο λιγότερες αμαρτίες κάνουμε. Γι αυτό όταν βλέπουμε εσένα πως τον διάλεξες στα δώδεκα σου χρόνια, η καρδιά μας, γεμίζει χαρά που κάποιος κατάλαβε τόσο νωρίς πως είναι τα πράγματα στην ζωή. Να, εγώ θα γράψω και εσύ αργότερα θα το διαβάζεις να το θυμάσαι.

-Ωραία. Θα πάτε αύριο στην Δάφνη; Θα με πάρετε μέχρι τις Καρυές;

-Ναι.Θα πας στο Σαράϊ στο σχολείο;

-Ναι.