Ψάχνοντας πρόσφατα στο διαδίκτυο ανακάλυψα σε μουσεία του
εξωτερικού αρκετά εκθέματα με παραστάσεις από το μύθο του Μίνωα και της
Σκύλλας.
Ομολογώ πως δε γνώριζα, όχι μόνο πως υπήρχε σχέση ανάμεσα στα
δύο πρόσωπα αλλά και πως η ιστορία τους είχε αποτελέσει πηγή καλλιτεχνικής
έμπνευσης έτσι ώστε χαρακτικά και άλλα έργα με το μύθο τους να κοσμούν αίθουσες των μεγαλύτερων
μουσείων του κόσμου, όπως εκείνο του Λονδίνου αλλά και το Μουσείο Τέχνης του Harvard.
Έτσι το έψαξα λίγο παραπάνω κι έμαθα πως σύμφωνα με το μύθο ο Βασιλιάς Μίνωας σε μια επιχείρηση
με ζητούμενο την εκδίκηση για το θάνατο του γιου του Ανδρόγεω, έφτασε στα
Μέγαρα, που είχαν συμμαχήσει με τον εχθρό του την Αθήνα, τα οποία και
προσπάθησε να καταλάβει.
Ο γιος του είχε λάβει μέρος στα Παναθήναια και ως
εκπληκτικός αθλητής που ήταν κατατρόπωσε τους πάντες . Οι Αθηναίοι επειδή
φοβήθηκαν τη δύναμη του για να τον τιμωρήσουν τον έστειλαν να αντιμετωπίσει τον
ταύρο του Μαραθώνα, ο οποίος τον σκότωσε.
Στα Μέγαρα, που τότε ονομαζόταν Νίσαια, είδε το Μίνωα η κόρη
του βασιλιά Νίσου, η Σκύλλα, και τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Ο πονηρός Μίνωας
κατάλαβε τα συναισθήματα της και όχι μόνο έδειξε να ανταποκρίνεται αλλά της
προσέφερε ως δέλεαρ χρυσά κοσμήματα υποσχόμενος πως αν τον βοηθούσε να νικήσει
το Νίσο θα την έκανε γυναίκα του.
Με βάση το μύθο, ο πατέρας της, ο Νίσος, ήταν αήττητος όσο
είχε στο κεφάλι του μια πορφυρή (ή χρυσή) τρίχα. Η Σκύλλα που ήξερε το μυστικό
αφαίρεσε την τρίχα από το κεφάλι του Νίσου κι έτσι ο Μίνωας τον κέρδισε στη
μάχη και κατέκτησε τα Μέγαρα.
Ωστόσο ο Βασιλιάς της Κνωσού στη συνέχεια, επειδή δεν είχε
πρόθεση να παντρευτεί τη Σκύλλα, την οποία έτσι κι αλλιώς έβλεπε με μισό μάτι
εφόσον νωρίτερα είχε προδώσει τον ίδιο της τον πατέρα, την έδεσε στην πλώρη του
καραβιού του σαν ακρόπρωρο για να πνιγεί.
Οι θεοί όμως τη λυπήθηκαν και τη
μεταμόρφωσαν σε πουλί, ένα είδος ερωδιού. Πίσω της έτρεχε , πάντα, και την
κυνηγούσε, ο Νίσος που και αυτός είχε μεταμορφωθεί σε θαλάσσιο
αετό.
Ο Απολλόδωρος
περιγράφει χαρακτηριστικά : [Γ 15,8] μετ’ ου πολύ δε θαλασσοκρατόρων πολέμησε
στόλω τας Αθήνας, και Μέγαρα είλε Νίσου βασιλεύοντος του Πανδίονος, και Μεγαρέα
τον Ιππομένους εξ Ογχηστού Νίσω βοηθόν ελθόντα απέκτεινεν. απέθανε δε και Νίσος
δια θυγατρός προδοσίαν. έχοντι γαρ αυτώ πορφυρέαν εν μέση τη κεφαλή τρίχα
ταύτης αφαιρεθείσης ην χρησμός τελευτήσαι· η δε θυγάτηρ αυτού Σκύλλα ερασθείσα
Μίνωος εξείλε την τρίχα. Μίνως δε Μεγάρων κρατήσας και την κόρην της πρύμνης
των ποδών εκδήσας υποβρύχιον εποίησε.