Όταν οι Ελληνίδες των αρχών του εικοστού αιώνα καταπιέζονταν οι Κρητικές πόζαραν άνετες με μαντολίνα

Στις αρχές του 20ου αιώνα η καταπίεση και η υποβάθμιση του ρόλου της γυναίκας χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία.

 Όταν λοιπόν γνωρίζοντας αυτές τις συνθήκες, αντικρίζεις τη φωτογραφία μιας ομάδας γυναικών, στα Χανιά, το 1910,  με μουσικά όργανα ανά χείρας, να ποζάρουν άνετες και χαλαρές  στο φωτογραφικό φακό δεν μπορείς παρά να μείνεις με το στόμα ανοικτό.

Δεν ξέρω αν πρόκειται πράγματι για μια γυναικεία μπάντα, όπως αναφέρει στο σχόλιο της αναρτημένης φωτογραφίας στο pinterest η Venus Corlew-Bubeck, ωστόσο το όλο στήσιμο και η εικόνα αυτών των γυναικών είναι εντυπωσιακή.

Προφανώς και οι γυναίκες αυτές έχουν σχέση με μουσική, το μαρτυρούν τα μαντολίνα και το βιολί που κρατούν στα χέρια οι τρείς εξ αυτών. Τα ρούχα, τα καπέλα και η άνεση τους επίσης μαρτυρούν πως πρόκειται για γυναίκες αστές και όπως λέμε, της καλής κοινωνίας, δηλαδή από εύπορες οικογένειες.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η φωτογραφία μας θυμίζει πως ο ρόλος της γυναίκας στην Κρήτη , σε σχέση με ότι ίσχυε διαχρονικά στην υπόλοιπη Ελλάδα, διαφέρει και είναι ευδιάκριτος και αδιαμφισβήτητος στη διαμόρφωση του οικογενειακού και κοινωνικού ιστού.

Από τη μινωική περίοδο ήδη φαίνεται , πέρα από τον μοναδικό και υψηλό διαιωνιστικό της ρόλο, η γυναίκα να είναι κυρίαρχο πρόσωπο σε τελετουργίες, θρησκευτικές και κοινωνικές.

Στους μεταγενέστερους χρόνους ο ρόλος της αναδιπλώνεται, όμως ποτέ δεν πέφτει χαμηλά. Εξακολουθεί να είναι ο πολύτιμος συμπαραστάτης του άνδρα στον αγώνα της επιβίωσης και της αντιμετώπισης των κάθε είδους κατακτητών χωρίς να χάνει το ρόλο της και ως  μητέρα,  τροφός,  παιδαγωγός, με διευρυμένη παρουσία σε κοινωνικά και όχι μόνο ζητήματα.

Ας μην ξεχνάμε πως Κρητικής καταγωγής ήταν η πρωτεργάτης των αγώνων των γυναικών για συμμετοχή στα πολιτικά πράγματα. Η Καλλιρρόη Παρρέν, το γένος Σιγανού, που πρωτοστάτησε στην έκδοση του περιοδικού "Εφημερίς των Κυριών" γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα της χρόνια στην Κρήτη.