Στην Κρήτη που αφθονεί η κάπαρη βρίσκεις στο ΣΜ μόνο προϊόν Τουρκίας

Ποτέ δεν κατάφερα να κατανοήσω πως γίνεται στον ευλογημένο τόπο που ζούμε να μην μπορούμε να παράγουμε ούτε τα αυτονόητα αλλά να κάνουμε εισαγωγές από τρίτες χώρες. 

Μετά το σοκ της αναζήτησης δυόσμου, πέρυσι τέτοια εποχή, τον οποίο βρήκα μόνο σε ένα σούπερ μάρκετ κι αυτός ήταν από τα Σκόπια, σήμερα ήλθε το δεύτερο "χαστούκι" ψάχνοντας κάπαρη για να φτιάξω μια συνταγή σαλάτας. 

Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία η μοναδική συσκευασμένη κάπαρη που βρήκα σε γνωστό σούπερ μάρκετ της πόλης παράγεται στην Τουρκία…δεν είναι παρανοϊκό στην Κρήτη που αφθονεί η κάπαρη να μην μπορείς να βρεις ντόπιο προϊόν και να αγοράζεις τουρκικό;

Κατά το παρελθόν θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως στην Τουρκία είναι χαμηλότερα τα κόστη παραγωγής γι αυτό μπορούν να εξάγουν τα πάντα και να τα προμηθευόμαστε εμείς στην Ελλάδα σε χαμηλές τιμές, οπότε έχοντας ως αφετηρία τη χαμηλή τιμή τους είχε μια λογικοφάνεια το να βρίσκεις στο ράφι τούρκικο, ή σκοπιανό κι όχι ελληνικό προϊόν. 

Σήμερα όμως που και στην Ελλάδα τα κόστη (μεροκάματα) έχουν πέσει δραματικά, που έχουμε στρατιές ανέργων οι οποίοι αναζητούν τρόπο για να επιβιώσουν γιατί δεν μπορούμε να παράγουμε και να καταναλώνουμε δικά μας προϊόντα;

Ούτε ο δυόσμος ούτε η κάπαρη, αποτελούν απαιτητικές, πολυέξοδες  και δύσκολες καλλιέργειες γιατί λοιπόν δεν σκέφτεται κανείς να ασχοληθεί με αυτές και τόσες άλλες που είναι απαράδεκτο να αποτελούν προτεραιότητα για τους Τούρκους ή τους Σκοπιανούς κι όχι για εμάς.

Αγροτική παραγωγή δεν είναι μόνο το ελαιόλαδο και τα σταφύλια, είναι εκατοντάδες τα προϊόντα που μπορούν, είτε ως κύριες είτε ως δευτερεύουσες καλλιέργειες, να δώσουν χρήματα στους αγρότες. Καλή οργάνωση, προγραμματισμός και διάθεση μόνο χρειάζεται και κυρίως απαγκίστρωση από τη λογική του "καλλιεργώ μόνο ότι επιδοτείται".