Το μοναδικό χωριό της Κρήτης όπου λατρεύεται ένας Ινδός Άγιος

Τι σχέση μπορεί να έχει ένας Ινδός Άγιος, που ποτέ δεν πάτησε το πόδι του στην Κρήτη, με χωριό στο νομό Ηρακλείου όπου υπάρχει ναός του και μάλιστα λατρεύεται και τιμάται στις 26 Αυγούστου;

Η περίπτωση του Αγίου Ιωάσαφ, στο χωριό του Αγίου Θωμά, είναι πολύ ξεχωριστή. Και είναι ξεχωριστή για πολλούς και διάφορους λόγους, που θα εκθέσουμε παρακάτω αφήνοντας τους αναγνώστες να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Καταρχήν να πούμε πως η εκκλησία του Ινδού Αγίου είναι από τις πιο εντυπωσιακές κατασκευές που συναντά κανείς στην Κρήτη.

Ένας τεράστιος μονόλιθος, λαξευμένος ώστε να πάρει τη μορφή ναού, όπου τα πάντα είναι από πέτρα, ακόμα και η Αγία Τράπεζα είναι λαξευμένη στον ίδιο βράχο.

Εκτιμάται πως η αρχική χρήση του χώρου, κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, ήταν ταφική και στη συνέχεια φιλοξένησε το ναό του Αγίου Ιωάσαφ. Μάλιστα πρόκειται για τη μοναδική εκκλησία που υπάρχει σε όλο το νησί αφιερωμένη στο συγκεκριμένο Άγιο.

Και θα αναρωτηθείτε εύλογα γιατί οι κάτοικοι του Αγίου Θωμά να αφιερώσουν ναό σε ένα Ινδό Άγιο; Τα ενδεχόμενα είναι δύο, όπως εξήγησε στο e-storieskritis.gr ο εφημέριος του Αγίου Θωμά, Παναγιώτης Δούλης.

Το ένα έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Άγιος Θωμάς είχε πάει και είχε διδάξει τον χριστιανισμό τα μέρη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Άγιος Ιωάσαφ, οπότε όταν ήλθε η λατρεία του Αγίου Θωμά στο χωριό ήλθε και του Ιωάσαφ.

Η δεύτερη εκδοχή έχει να κάνει με τη μελέτη θανάτου που εκπόνησε στο βίο του ο Άγιος Ιωάσαφ.

Ο πατέρας Παναγιώτης μας λέει πως ο Ιωάσαφ εγκατέλειψε δόξα και πλούτο και πήγε στην έρημο, όπου μόνασε, ασχολούμενος με τη μελέτη που αποδείκνυε πως είναι πιο σημαντικό να φτιάχνουμε όσο ζούμε την ψυχή μας και να την προετοιμάζουμε για το θάνατο, παρά να αναλωνόμαστε σε εφήμερες απολαύσεις.

Αν συνδυάσουμε τώρα αυτή τη μελέτη του περί θανάτου με τη δοξασία που θέλει στον Άγιο Θωμά να υπάρχει, λίγα μέτρα πιο κάτω από το Ναό του Αγίου Ιώσαφ, η τρύπα του Άδη και λίγο παράμερα ο ναός της θεάς Δήμητρας και της κόρης της, τότε οι συνειρμοί μας οδηγούν σε άλλα μονοπάτια.

Για την ιστορία πάντως να πούμε πως όσα έχουν γραφεί για το βίο του Αγίου Ιωάσαφ είναι άκρως εντυπωσιακά.

Σε ένα διήγημα με τον τίτλο «Βαρλαάμ», το οποίο αποδίδεται στον Ιωάννη το Δαμασκηνό, αναφέρεται πως επί Μεγάλου Κωνσταντίνου υπήρχε στις Ινδίες κάποιος βασιλιάς, που τον έλεγαν Αβενίρ.

Σ' αυτόν οι αστρολόγοι προφήτευσαν ότι ο νεογέννητος γιος του ο Ιωάσαφ, θα ασπασθεί τη χριστιανική θρησκεία.

Ο βασιλιάς για να αποφύγει κάτι τέτοιο έκλεισε το γιό του σε ένα μακρινό παλάτι, μαζί με υπηρέτες και δασκάλους, και τους απαγόρευσε να αναφέρουν στο παιδί οτιδήποτε περί χριστιανισμού.

Όταν ο Ιωάσαφ μεγάλωσε αναρωτήθηκε γιατί τον είχαν κλεισμένο μέσα , απάντηση δεν πήρε αλλά κατάφερε, μετά από πίεση προς τον πατέρα του, να τον αφήνει αραιά και που να βγαίνει έξω, συνοδεία υπηρετών, χωρίς κανείς να του αποκαλύπτει το λόγο του εγκλεισμού του.

Μια μέρα ωστόσο έδωσε μια γερή ελεημοσύνη σε φτωχούς ηλικιωμένους κι εκείνοι για να τον ευχαριστήσουν του αποκάλυψαν γιατί ο πατέρας του τον είχε κλειδώσει στο παλάτι.

Ο όσιος Βαρλαάμ, τότε μπήκε στο παλάτι παριστάνοντας τον πραγματευτή, δίδαξε τον, διψασμένο να μάθει περί του χριστιανισμού, Ιωάσαφ , τον βάπτισε και στη συνέχεια εκείνος επέλεξε το δρόμο του μοναχισμού και την κήρυξη του Ευαγγελίου.