Πηγαίνοντας προς το Βάι σε μια από τις στροφές του δρόμου τη μονοχρωμία του γαλάζιου της θάλασσας σπάει ο περίφημος οικισμός "Διόνυσος", γνωστότερος σε ντόπιους και όχι μόνο, ως SοE.
Μια επένδυση για την οποία χύθηκε πολύ μελάνι και όχι άδικα αφού πίσω της, παρά τα φιλόδοξα σχέδια που παρουσίασε ο εμπνευστής της Μιχάλης Τροχανάς, κρύβεται μια από εκείνες της ιστορίες ελληνικού δαιμονίου που καταλήγουν σε πολύ πόνο για όσους είχαν την "τύχη" να ρίξουν τα χρήματα τους για να πάρει σάρκα και οστά ο εν λόγω πρότυπος οικισμός.
Δίπλα σε μια από τις πιο βρώμικες παραλίες της Κρήτης, όπου τα θαλάσσια ρέματα οδηγούν τόνους πλαστικών σκουπιδιών, ο παραθαλάσσιος οικισμός Διόνυσος βλέπει θάλασσα αλλά θάλασσα δεν έχει.
Μπροστά από τον οικισμό η ακτή είναι βραχώδης και το μοναδικό παρακείμενο κολπάκι έχει τόσα σκουπίδια που αναρωτιέται, όποιος περνά από το σημείο, αν είναι αυτό που βλέπει παραλία ή χωματερή.
Ντόπιοι μου διηγήθηκαν μάλιστα μια απίστευτη ιστορία για το πως πείσθηκαν τελικά οι δεκάδες ανυποψίαστοι επενδυτές να ρίξουν τα χρήματα τους για να αποκτήσουν εκεί μια κατοικία, με την περιοχή να παρουσιάζεται ως παραθαλάσσιος παράδεισος με δική του παραλία.
Επειδή λοιπόν το σχέδιο προέβλεπε ο οικισμός να γίνει σε σημείο όπου υπάρχει παραλία οι ιθύνοντες της όλης επένδυσης έπρεπε κάτι να κάνουν για να δείξουν πως στη θέση "Ανάλουκα", μπροστά από το μελλοντικό οικισμό, υπάρχει θάλασσα με αμμουδιά όπου οι ιδιοκτήτες των κατοικιών θα μπορούσαν να χαρούν το μπάνιο τους.
Έλα όμως που μπροστά από το ακίνητο υπήρχαν μόνο βράχια και η μόνη κοντινή ακτή ήταν σκουπιδότοπος. Επειδή το ελληνικό δαιμόνιο όμως είναι μεγαλύτερο από την ίδια τη φύση και δυνατότητα εκβραχισμού στο σημείο εκείνο δεν υπήρχε για να γίνει τεχνητή παραλία, δείτε τι σκέφτηκαν: Μετέφεραν, επιστρατεύοντας σχεδόν ότι φορτηγό υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή, άμμο και την εναπόθεσαν πάνω στα βράχια. Οι μεγάλες ποσότητες που συγκεντρώθηκαν απλώθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μπροστά από τον σχεδιαζόμενο οικισμό μια όμορφη παραλία.
Στη συνέχεια πήραν από ψηλά φωτογραφίες την περιοχή, που εμφανίστηκε έτσι ως επίγειος παράδεισος, μια και το τοπίο ήταν ειδυλλιακό: Μια μικρή χερσόνησος με τη δική της παραλία σε ένα όμορφο σημείο της Σητείας.
Φυσικά η παραλία άντεξε μέχρι που τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες και "στήθηκε" το σκηνικό για την επένδυση. Μετά τα κύματα πήραν την άμμο και ξεπρόβαλαν οι απότομοι βράχοι.
Δυστυχώς πολλοί ήταν εκείνοι που χωρίς καν να επισκεφθούν το σημείο πείσθηκαν από μια μακέτα και μόνο και ρίξουν τα λεφτά τους για να αποκτήσουν μερίδιο στη χρυσοφόρα, όπως παρουσιάστηκε επένδυση.
Τη συνέχεια την ξέρετε...δικαστήρια, ενστάσεις επί ενστάσεων, κι ένας παραθεριστικός οικισμός που έμεινε κουφάρι επί πολλά χρόνια. Τελευταία τα πολύχρωμα σπιτάκια του Διόνυσου αποκτούν ζωή προσφέροντας σε ιδιοκτήτες και ενοίκους τους άφθονη θέα αλλά όχι άμεση πρόσβαση προς τη θάλασσα.
Η Ελένη Βασιλάκη είναι δημοσιογράφος. Έχει εργαστεί από το 1995 μέχρι σήμερα σε εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς του Ηρακλείου συνεργαζόμενη παράλληλα με ΜΜΕ στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης με master στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων ενώ μιλά Αγγλικά και Ιταλικά. Λατρεύει τα ταξίδια και τις εκδρομές, τις πεζοπορίες στη φύση και τη γνωριμία με τον τόπο της και τους ανθρώπους του.