Στο φαράγγι των Αγίων με τα κρυστάλλινα νερά και το επιβλητικό τοπίο

 

Κάποτε ήταν ένα φαράγγι ιδανικό για τους ερημίτες που ήθελαν να έλθουν κοντά στο Θεό και να γνωρίσουν τις αντοχές τους, σήμερα αποτελεί ένα πολυσύχναστο προορισμό, ευτυχώς όχι οργανωμένο, που προσφέρει γαλήνη και δροσιά, λόγω της παραλίας του, στους επισκέπτες.

Ο λόγος για το  Αγιοφάραγγο, ένα σχετικά μικρού μεγέθους φαράγγι που καταλήγει σε μια πεντακάθαρη παραλία με κρυστάλλινα νερά και  ψιλό βότσαλο.

Τα σημάδια της παρουσίας, κατά το παρελθόν, ερημιτών είναι έντονα κατά μήκος του φαραγγιού όπου βλέπει κανείς τις μικρές σπηλιές που είχαν χρησιμοποιηθεί ως χώροι διαμονής και προσευχής τους ενώ ξεχωρίζει ανάμεσα τους, το Γουμενόσπηλιο.

 Είναι ένα μικρό σπήλαιο με μια οπή ψηλά στην οροφή του, που την διαπερνούν οι ακτίνες του ήλιου φωτίζοντας το. Εκεί  μια φορά το χρόνο είχαν συνάντηση όλοι οι ερημίτες του φαραγγιού. Στο εσωτερικό του  υπήρχαν πέτρες-καθίσματα , προσδιορισμένες μια προς μία για τον καθένα. Την ώρα της ετήσιας  συνάντησης έβλεπαν  ποιού ερημίτη η πέτρα ήταν άδεια και ήξεραν πως τους είχε «αφήσει» και ήταν ήδη κοντά στο Θεό.

Το Γουμενόσπηλιο 

Λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από την παραλία δεσπόζει στο επιβλητικό βραχώδες φαράγγι η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου , χτισμένη τον 14ο αιώνα με πρόσβαση κλειστή ωστόσο, με κάγκελο στο εσωτερικό του κυρίως ναού, λόγω των κατασκηνωτών που έβρισκαν εκεί την εύκολη λύση της διανυκτέρευσης, μη σεβόμενοι την ιερότητα του χώρου.

Έξω από το ναό λειτουργεί ένα πηγάδι με πόσιμο, όπως αναγράφει η πινακίδα του νερό.

Για να φτάσει κανείς στην παραλία του Αγιοφάραγγου πρέπει είτε να περπατήσει γύρω στα 40-50 λεπτά από την είσοδο του, είτε να πάρει κάποιο καΐκι και να τον μεταφέρει από Μάταλα, Αγία Γαλήνη ή Καλούς Λιμένες είτε εναλλακτικά, αν έχει διάθεση να περπατήσει περίπου 1,30 ως 2 ώρες, να ξεκινήσει από τους Καλούς Λιμένες και να ακολουθήσει , αρχικά χωματόδρομο και στη συνέχεια μονοπάτι με θέα τη θάλασσα που θα τον φέρει ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Αντωνίου.

Τους καλοκαιρινούς μήνες πολύς κόσμος, κυρίως νεαρόκοσμος, επιλέγει το Αγιοφάραγγο για κάμπινγκ ωστόσο δεν επιλέγουν όλοι να το σεβαστούν κιόλας. Λίγο πριν φτάσουμε στην παραλία, γύρω από τους θάμνους και τις πικροδάφνες αφοδεύουν με τα χαρτιά υγείας να κοσμούν την περιοχή και τη δυσοσμία να είναι έντονη.

 Κάποιος τοποθέτησε εκεί μια χιουμοριστική πινακίδα μήπως και αποτρέψει αυτή την δυσάρεστη εικόνα ωστόσο φαίνεται να μη της δίνουν σημασία.

Αν πάτε στο σημείο πάντως μη παραλείψετε να ανεβείτε ψηλά στα αριστερά του φαραγγιού για να απολαύσετε τη θέα τόσο της παραλίας του Αγιοφάραγγου όσο και το Βουρβουλίτη.  Μια δολίνη με θαλασσινό νερό από το Λυβικό-Νότιο Κρητικό Πέλαγος  που δυστυχώς είναι αρκετά δύσκολο κάποιος μη έμπειρος και χωρίς εξοπλισμό, να κατέβει στο εσωτερικό της και να κολυμπήσει

Ο Βουρβουλίτης από ψηλά

Μικρές σπηλιές είναι διάσπαρτες μέσα στο φαράγγι