Η φετινή άνοιξη αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευνοϊκή για τους εχθρούς της ελιάς στην Κρήτη με αποτέλεσμα η μαργαρόνια, η κηκιδόμυγα και τα τζιτζίκια να έχουν αφήσει τα αποτυπώματα τους στους νεαρούς βλαστούς των δέντρων σε αρκετές περιοχές.
Η εικόνα των ελαιοδέντρων στην περιοχή των Μαλίων είναι πολύ χαρακτηριστική του προβλήματος. Νεαροί βλαστοί, σε όλο το δέντρο και κυρίως στην κορυφή του, μοιάζουν να έχουν καεί εξαιτίας της προσβολής τους από την κηκιδόμυγα.
Το e-storieskritis.blogspot.gr επικοινώνησε με την Μαρία Ροδιτάκη στο Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου που συνέστησε αμέσως μετά τη συγκομιδή της ελιάς, όσοι έχουν τέτοια προβλήματα στα δέντρα τους να προβούν άμεσα σε καθαρισμό τους και ειδικά στην περίπτωση της κηκιδόμυγας σε κάψιμο των ξερών κλαδιών.
Η κηκιδόμυγα είναι ένας δευτερεύον εχθρός της ελιάς που, κατά τόπους και περιστασιακά, προσβάλει μικρούς ή μέτριους κλαδίσκους.
Οι προνύμφες της καταστρέφουν τρώγοντας εσωτερικά στρώματα του φλοιού. Στο σημείο της προσβολής αναπτύσσεται εσωτερικά προνυμφική στοά και εξωτερικά παρατηρείται κοκκινωπός ή ιώδης μεταχρωματισμός του φλοιού. Λόγω της παρουσίας της προκαλούνται ξηράνσεις των κλαδιών, από το σημείο προσβολής και πάνω, που εκδηλώνονται σταδιακά την περίοδο του καλοκαιριού.
Η διαπίστωση της παρουσίας της μύγας γίνεται ξεφλουδίζοντας προσεκτικά τον φλοιό στο σημείο του μεταχρωματισμού, όπου διακρίνονται από κάτω σε ομάδες πορτοκαλί - κιτρινωπές προνύμφες. Η ζημιά μάλιστα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα σημαντική σε φυτώρια ελιάς και σε νεαρά δέντρα.
Το κακό με την κηκιδόμυγα είναι πως δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χημικά καθώς οι προνύμφες της αναπτύσσονται εσωτερικά του φλοιού, έτσι η μόνη λύση είναι μετά την προβολή και αφού μαζευτούν οι ελιές να κλαδευτεί το δέντρο και να καούν τα κλαδιά του.
Όσο για τα κοινά τζιτζίκια, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, προκαλούν κι αυτά ξήρανση των κλαδιών της ελιάς. Ειδικά φέτος που υπήρξε υπερπληθυσμός τους γέννησαν τα αυγά τους πάνω στα λεπτόκλαδα με αποτέλεσμα να ξεράνουν τους νεαρούς βλαστούς στα σημεία όπου είχαμε ωοτοκία. Κι εδώ η λύση που συνίσταται είναι κλάδεμα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η αντιμετώπιση των διαφόρων ασθενειών στις ελιές φαίνεται πως θα ήταν ευκολότερη αν όλοι οι ιδιοκτήτες τέτοιων καλλιεργειών φρόντιζαν διαρκώς τα δέντρα τους.
Εκτός από τους κατ επάγγελμα αγρότες, που ασχολούνται συστηματικά με τις καλλιέργειες τους, ένας μεγάλος αριθμός καλλιεργειών ανήκει σε άτομα που έχουν ως βασική τους απασχόληση κάτι άλλο.
Έτσι είτε υποκαλλιεργούν είτε αφήνουν σχεδόν στην τύχη την παραγωγή κάθε χρονιάς με αποτέλεσμα ότι έντομο κι ασθένεια αναπτύσσεται στις δικές τους καλλιέργειες να περνά εύκολα και σε γειτονικές, μαζικοποιώντας το όποιο πρόβλημα.
Η Ελένη Βασιλάκη είναι δημοσιογράφος. Έχει εργαστεί από το 1995 μέχρι σήμερα σε εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς του Ηρακλείου συνεργαζόμενη παράλληλα με ΜΜΕ στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης με master στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων ενώ μιλά Αγγλικά και Ιταλικά. Λατρεύει τα ταξίδια και τις εκδρομές, τις πεζοπορίες στη φύση και τη γνωριμία με τον τόπο της και τους ανθρώπους του.