Οι παλιοί στην Κρήτη θα θυμούνται σίγουρα το φρεσκαδόρο ή αλλιώς φανάρι ή κλουβί, όπου οι νοικοκυρές κρατούσαν τα φαγητά ακόμα και μέχρι την επόμενη ημέρα ώστε να μην χαλάσουν
και να μην τα ακουμπήσουν μύγες κι άλλα έντομα.
Θυμάμαι τη γιαγιά μου να έχει ένα τέτοιο ντουλάπι μπλε, κρεμασμένο ψηλά από τα δοκάρια του οντά της, κι εκεί να βάζει τυρί και πιάτα με φαγητό, που
περίσσευε, και δεν ήθελε να κρατήσει στο τσουκάλι.
Ένα τέτοιο ντουλαπάκι, που βρήκα ακόμα στημένο στη γωνιά του πάνω από το νεροχύτη σε συγγενικό μου σπίτι, ξύπνησε χιλιάδες μνήμες και με ταξίδεψε στα παιδικά μου χρόνια.
Όταν άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα σπίτια τα ηλεκτρικά
ψυγεία ο φρεσκαδόρος μπήκε στο περιθώριο, αφού πλέον το φαγητό μπορούσε να
συντηρηθεί με τη χρήση του ηλεκτρικού.
Κάποιοι άνθρωποι όμως, όπως η ηλικιωμένη θεία μου, δεν τον
πέταξε αλλά τον άφησε στο ίδιο σημείο που τον είχε και η μάνα της, να της θυμίζει τα δικά της παιδικά χρόνια.
"Εκεί
κρατούσαμε τα φαγητό που μας περίσσευε και το τρώγαμε ακόμα και την επόμενη
ημέρα, χειμώνα καλοκαίρι, χωρίς να έχει πάθει τίποτα",μου εξήγησε.