Φωτογραφική περιήγηση στη δωρική Κρήτη του 1919 με τα μάτια του Ελβετού F. Boissonnas

   

Λιμανάκι στα Σφακιά

Πλούσιο και πολύτιμο για την Κρήτη είναι το υλικό που συγκέντρωσαν από τα ταξίδια τους στο νησί μας, στις αρχές του εικοστού αιώνα αλλά και προγενέστερα, οι ξένοι περιηγητές. Ένας από αυτούς και ο Ελβετός François Frédéric Boissonnas. 

Ο Ηγούμενος της Μονής Πρέβελη

Aπό οικογένεια φωτογράφων ο Boissonnas ή Fred, φανατικός πεζοπόρος, ξεκίνησε από τη Γενεύη με τον αχώριστο φίλο και συνοδό στα ταξίδια του, τον ελληνιστή Daniel Baud-Bovy, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης. 

Τοπίο κοντά στην αρχαία Ραύκο στο δρόμο προς Ηράκλειο

Aπό το πρώτο τους ταξίδι, το 1903, και ως το 1920, φορτωμένοι με όλα τα στερεότυπα που είχαν καλλιεργηθεί στους ταξιδιώτες από τους προγενέστερους αιώνες, ταξίδεψαν και φωτογράφισαν παντού, από την Ήπειρο μέχρι την Πελοπόννησο και την Κρήτη, και από την Ιθάκη μέχρι τον Όλυμπο και το Άγιον Όρος.

Αγρότες οργώνουν στο Ακρωτήρι Χανίων

Μάλιστα μαζί με τον D. Baud-Bovy και τον Έλληνα κυνηγό Χρήστο Κάκαλο κατέκτησαν για πρώτη φορά την κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα, τον Αύγουστο του 1913.

Βενετικά Νεώρια Χανιά

Το φωτογραφικό εργαστήριο, που κληρονόμησε από τον πατέρα του, το διαχειρίστηκε μαζί με τον αδελφό του Edmond Victor Boissonnas, που ήταν χημικός. Δική τους επινόηση υπήρξε η ορθοχρωματική πλάκα, που έδινε βελτιωμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα.

Ο κόλπος της Σούδας

Ως φωτογράφος αναμετρήθηκε με το ελληνικό φως, το κάλλος και τη μνήμη, διακόνησε στον σκοπό αυτό πάνω από τριάντα χρόνια με ζήλο και ακάματη εργασία και παρέδωσε μία Eλλάδα δικιά του, που παρουσιάζει το παρελθόν, το δικό του παρόν και εγγράφεται στο μέλλον. 

Οροφή ερειπωμένου σπιτιού στους Λάκκους

Yπηρέτησε τη φωτογραφική τέχνη με τον δικό του ρηξικέλευθο τρόπο και πρόβαλλε τη χώρα με όλη τη διαφάνεια και τη μοναδικότητα που το φως την περιβάλλει.

Ηλιοβασίλεμα στο δρόμο προς Μονή Πρέβελη

 Xάρη στο πάθος, το ταλέντο και την ευαισθησία του οραματιστή Boissonnas, μια νέα ματιά –στα μνημεία, στους ανθρώπους, και στα τοπία– υπενθυμίζει την αρμονία που υπήρχε πάντα στον χώρο αυτό. 

Όργωμα στο Οροπέδιο Ασκύφου

Φως, τοπία, ιστορία και άνθρωπος συνενώνονται σε μια μοναδική αποτύπωση, που διδάσκει τον αλληλοσεβασμό, χαμένον πια μόλις έναν αιώνα αργότερα. Δωρική απλότητα κατέχει τις μορφές που στέκονται σαν να αποσπώνται από το λυρικό τοπίο, δωρική στιβαρότητα ντύνει τα μνημεία που παιγνιδίζουν στο κάθετο φως – όλα είναι λουσμένα με μια ιωνική λάμψη.

Λόφοι οροπέδιο Ασκύφου

Tον συνεπήρε η ζωή της υπαίθρου, έζησε την εμπειρία αυτή ουσιαστικά αναζητώντας τις ρίζες του –καταγόταν από τη Νότια Γαλλία κοντά στον Pοδανό ποταμό, που αποικίστηκε στα αρχαία χρόνια από Έλληνες θαλασσοπόρους– και κληροδότησε επτά χιλιάδες λήψεις μόνο με ελληνικά θέματα. 

Φαράγγι Ασκύφου

Άποψη του Ψηλορείτη από Αγία Τριάδα

Το φωτογραφικό υλικό που παραθέτουμε προέρχεται από  την έκδοση :BAUD-BOVY, Daniel / BOISSONNAS, Frédéric. Des Cyclades en Crète au gré du vent, Γενεύη, Boissonnas & Co, 1919, της Συλλογής που διαθέτει η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.

Πηγή: travelogues.gr