Πως το μπαούλο της γιαγιάς, ηλικίας άνω των 100 ετών, πήρε και πάλι ζωή αντί να καταλήξει στα σκουπίδια

    

Με λίγη καλή διάθεση, πολύ φαντασία και αφιέρωση χρόνου όλα τα παλιά αντικείμενα μπορούν να ζωντανέψουν ξανά και μάλιστα με τρόπο εντυπωσιακό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μπαούλο της γιαγιάς, ηλικίας άνω των 100 ετών, που είχε μπεί στο περιθώριο και ήταν έτοιμο να πεταχτεί στα σκουπίδια ,καθώς είχε κλείσει τον κύκλο ζωής του και δεν θεωρήθηκε απαραίτητο και αρκετά όμορφο για να παραμείνει μέσα στο σπίτι.

Η εικόνα του μπαούλου μετά την αφαίρεση του μεταλλικού περιβλήματος του

Έτσι πετάχτηκε, αρχικά σε μια αποθήκη και στη συνέχεια στον εξωτερικό χώρο της αποθήκης, όπου βράχηκε και λιάστηκε όλο τον περσινό χειμώνα και καλοκαίρι.

Το μεταλλικό του περίβλημα άρχισε να σπάει και να κόβεται από τη διάβρωση με αποτέλεσμα να φανούν πάνω στο ξύλο του κάποιες μαύρες παλιές σφραγίδες, που μπορεί να είναι δυσανάγνωστες αλλά είχαν τη χάρη τους.

Η ιδέα για την αναπαλαίωση του μπαούλου ήλθε βλέποντας, στη σελίδα "Toftiaxa.gr - ΦΤΙΑΞΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ DIY - Σπίτι - Κήπος - Παιδί" που υπάρχει στο facebook, τις δημιουργίες μελών της που έπαιρναν παλιά έπιπλα και αντικείμενα για πέταμα και δημιουργούσαν αριστουργήματα.

Μετά το στοκάρισμα

Έτσι το σχεδόν διαλυμμένο μπαούλο κατέληξε από την αποθήκη στην αυλή του σπιτιού μου, που για μερικές εβδομάδες μετατράπηκε σε εργαστήριο.

Σε πρώτη φάση αφαιρέθηκε όλο το μεταλλικό λεπτό κάλυμα που υπήρχε γύρω απο το μπαούλο. Στη συνέχεια αφαιρέθηκαν παλιά και σπασμένα καρφιά και τοποθετήθηκαν νέα ώστε να μπορεί να στηριχθεί το σκέπασμα του μπαούλου που είχε αποκοπεί. 

Ακολούθησε πολύ τρίψιμο,με προσοχή όμως για να μην φύγουν οι μαύρες σφραγίδες. Όταν πια το μπαούλο ήταν σε μια κατάσταση τέτοια ώστε να μην έχει στην επιφάνεια του πολλές φθορές και περιττά υλικά, που είχαν κατακαθίσει από το πέρασμα του χρόνου, ήλθε η ώρα του στοκαρίσματος με ξυλόστοκο. 

Ένα δεύτερο τρίψιμο αφότου αυτός στέγνωσε ήταν επιβεβλημμένο. Για να είμαι σίγουρη πως πάνω στο ξύλο δεν είχαν παραμείνει επιβλαβή έντομα ικανά να το βλάψουν τρώγοντας το , επιστράτευσα τη μέθοδο του παλιού καλού καιρού, δηλαδή την επάλειψη όλου του ξύλου με πετρέλαιο.

Μετά από τρίψιμο, περιμετρικά του τοποθετήθηκαν ξύλινα πηχάκια και ξεκίνησε το πέρασμα του με βερνίκι

Το μπαούλο αμέσως μετά έμεινε για περίπου μια βδομάδα στον ήλιο ώστε να φύγει η μυρωδιά του πετρελαίου και να στεγνώσει ενώ περιμετρικά του καρφώθηκαν ξύλινα πηχάκια. Επόμενο στάδιο, στην επισκευή του, ήταν το πέρασμα του με ένα διάφανο βερνίκι, ειδικό για ξύλο. 

Επειδή όμως ο στόκος είχε καλύψει μεγάλη επιφάνεια και αποτελούσε παραφωνία σε αρκετά σημεία του μπαούλου, προμηθεύτηκα ένα μικρό μπουκάλι χρώματος κιμωλίας και πέρασα με αυτό μόνο τα τμήματα όπου υπήρχε στόκος. Αφότου στέγνωσε, ένα δεύτερο χέρι βερνικιού κάλυψε όλη την επιφάνεια μέσα και έξω.

Στο εσωτερικό του μπαούλου, επειδή στο εξής θα χρησιμοποιείται (η ακριβής χρήση του δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί) τοποθετήθηκε μουσαμάς με θαλασινά σχέδια, ο οποίος κολλήθηκε στην επιφάνεια του, αφού κόπηκε στις σωστές διαστάσεις. Ως φινίρισμα, γύρω απο το άνοιγμα του μπαούλου μπήκε υφασμάτινη καφέ κορδέλα.

Το παλιό μπαούλο, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες, έχει αποκτήσει ξανά ζωή και νέα όψη, που μπορεί να μην είναι τέλεια, όμως είναι ικανή να του βρεί και πάλι μια θέση μέσα στο σπίτι θυμίζοντας μας την πρώτη του ιδιοκτήτρια, τη γιαγιά μου.

Ε.Β