Κάποια από τα σπίτια στα Λακκούδια χρησιμοποιούνται ως αγροτικές αποθήκες |
Χωριά φαντάσματα που χτίστηκαν μετά την Κατοχή, από το τότε υπουργείο ανοικοδόμησης, για να στεγάσουν κατοίκους των περιοχών των οποίων τα σπίτια είχαν ισοπεδωθεί από τους Γερμανούς.
Λακκούδια, μας είπε ένας κάτοικος του Μαγαρικαρίου πως
αποκαλούν τον οικισμό φάντασμα έξω από το χωριό τους στον οποίο ουδέποτε ποτέ
κανείς κατοίκησε.
Τόσο στο Μαγαρικάρι, όσο και στα Βορίζια και στην Κάτω Σύμη οι
άνθρωποι, που είδαν το βιός τους να καταστρέφεται, επέλεξαν να ξαναχτίσουν από τις
στάχτες τους τα πατρογονικά τους σπίτια αντί να πάνε να ζήσουν στα έτοιμα που τους
διέθεσε το κράτος.
Και οι τρείς οικισμοί πάντως, που χτίστηκαν μετά την Κατοχή, διακρίνονται για την πανομοιότυπη αρχιτεκτονική τους. Όλα τα σπιτάκια είναι πετρόκτιστα, σχετικά μικρά και διώροφα, χτισμένα σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, δίχως αυλές
και σε σημεία που ναι μεν έχουν θέα αλλά δεν υπάρχει γύρω τους ζωή.
Συνηθισμένοι οι άνθρωποι στα χωριά να φτιάχνουν τα σπίτια τους
σχεδόν μεσοτοιχία με το σπίτι του γείτονα και δεμένοι με τους χώρους όπου
γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σαφώς θα τους ήταν πολύ δύσκολο να μετακομίσουν στα
άψυχα σπίτια που τους έφτιαξε το κράτος, κι ας ήταν αυτά λίγες δεκάδες μέτρα
απόσταση από τα χωριά τους.
Έτσι αυτοί οι μικροί πετρόκτιστοι οικισμοί σήμερα παραμένουν "νεκροί" με μοναδικούς κατοίκους τις αγριοσυκιές και τις χαρουπιές, που φύτρωσαν στο εσωτερικό τους, θυμίζοντας μας το θάνατο και τον όλεθρο που προκάλεσε το πέρασμα
των Γερμανών από τον τόπο μας.
Ελένη Βασιλάκη
Ελένη Βασιλάκη
Ο οικισμός έξω από τα Βορίζια |
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε ιστότοπο, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)