Κοντά στον οικισμό των Κορφών του Δήμου Μαλεβιζίου και
ακριβώς κάτω από το λόφο «Κεφάλα» δεσπόζει ο περίφημος ντρυγιάς ή δρυς ή βελανιδιά
του Μανταλένη.
Πρόκειται για μια δρυ τεραστίων διαστάσεων, θεωρείται η μεγαλύτερη στην Κρήτη, που μετρά
αιώνες ζωής και είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου, καθώς λέγεται πως
κάτω από τον ίσκιο της οι οπλαρχηγοί των Κρητικών Επαναστάσεων συγκαλούσαν συμβούλια
και λάμβαναν σημαντικές αποφάσεις.
Βλέποντας το δέντρο από μακριά δύσκολα μπορεί να
καταλάβει κανείς το μέγεθος του, όμως μόλις πλησιάσει αισθάνεται, πραγματικά, δέος καθώς τόσο ο κορμός όσο και τα κλαδιά του καλύπτουν μια τεράστια επιφάνεια
κάνοντας τα κοντινά δέντρα αλλά και τους ανθρώπους να μοιάζουν μινιατούρες
δίπλα του.
Μια μικρή πινακίδα που έχει τοποθετηθεί στο σημείο ενημερώνει
το επισκέπτη πως ο ντρυγιάς του Μανταλένη είναι διατηρητέο μνημείο της φύσης με
βάση το Νομ. Διάταγμα 996/1971.
Βέβαια η ανακήρυξη του αυτή ουδόλως εμποδίζει τους ανέμους
να σπάσουν τα θεόρατα και βαριά κλαδιά του, όπως βλέπετε και στη σχετική
φωτογραφία.
Παρότι η συγκεκριμένη δρυς δεν συνδέεται με ιστορίες
που παραπέμπουν στους αρχαίους χρόνους θα πρέπει να σημειώσουμε πως αυτού του
είδους τα δέντρα ήταν ιερά για τους προγόνους μας .
Τα κλαδιά της δρυός, όπως όλοι
θυμόμαστε με το θρόισμα τους έδιναν χρησμούς στο Μαντείο της Δωδώνης ενώ από
αυτά τα δέντρα ενδεχομένως να πήραν το όνομα τους και οι νύμφες Δρυάδες ή
Αμαδρυάδες, που ζούσαν μέσα στα πυκνά δάση και προστάτευαν δένδρα τους.
Η μυθολογία μας λέει πως οι Δρυάδες, χαίρονταν με τη βροχή κι όταν η βελανιδιά δεν είχε φύλλα ή δεν
καρποφορούσε έκλαιγαν ενώ πέθαιναν, όταν το δένδρο ξεραίνονταν ή κόβονταν.