Στο Ιερό Κορυφής του λόφου Φιλιόρημος στις Γωνιές.Εκεί οι Μινωίτες λάτρευαν τη Θεά τους

Από την κορφή αυτή αντικρίζεις την Ίδη, τα Ταλλαία Όρη, το Στρούμπουλα ακόμα και τη Δίκτη, όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, ενώ το οπτικό πεδίο είναι ανοικτό προς όλα τα ιερά κορυφής της ευρύτερης περιοχής.

Όταν όμως ο καιρός δεν είναι ευνοικός και φυσάει μπορεί να σηκώσει ακόμα και άνθρωπο, αποδεικνύοντας πως εκεί τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει η φύση και τα στοιχεία της.

 Την κορυφή του λόφου Φιλιόρημος στις Γωνιές Μαλεβιζίου, για την οποία ο λόγος, είχαν επιλέξει οι Μινωίτες για να φτιάξουν ένα από τα πολλά ιερά κορυφής ,όπου λάτρευαν την Ορεία Μητέρα και συγχρόνως Πότνια Θηρών.  

Πότνια Θηρών ονομαζόταν στην αρχαιότητα η θεά του κυνηγιού και προστάτιδα των ζώων. Την απεικόνιζαν ως μορφή με μεγαλύτερο μέγεθος από τα άγρια ζώα τα οποία κρατούσε στα χέρια της. Αντιστοιχεί στη θεά Αρτέμιδα της ελληνικής μυθολογίας.

Το Ιερό Κορυφής στο  Φιλιόρημο αποκαλύφθηκε, το 1960,  κατά τη διάνοιξη θεμελίων για την οικοδόμηση ενός μικρού ναού αφιερωμένου στον Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα.

Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία δίπλα στο Ιερό

Οι πέτρες του βωμού του Ιερού, στο κεντρικό δωμάτιο του 

 Το ιερό αποτελείται από δύο συνεχόμενους, αμελώς χτισμένους, χώρους  ίσως και  τρίτο. Ο ένας από τους δύο σώζει τμήματα πλακόστρωτου δαπέδου και πιθανόν ήταν υπαίθριος. 

Περίπου στο κέντρο σώζονταν δύο άνισες, όρθιες πλάκες τοποθετημένες κάθετα, πάνω στις οποίες βασιζόταν άλλη οριζόντια. Πρόκειται για τον βωμό ή την τράπεζα προσφορών, όπως επιβεβαιώνουν και τα οστά που βρέθηκαν τριγύρω. 

Μέσα και γύρω από το ιερό βρέθηκαν, τα χαρακτηριστικά για ένα ιερό, τμήματα ειδωλίων και ζωδίων. Παρόμοια αντικείμενα υπήρχαν και μεταξύ των κοιλοτήτων και των σχισμών του φυσικού βράχου.
                                     

 Η λατρεία στα  μεσομινωικά χρόνια ως γνωστόν ετελείτο στα ιερά κορυφής, στις κορυφές των βουνών και των λόφων, απ’ όπου η θέα ήταν υποβλητική και δεσπόζουσα. 

Οι Μινωίτες γενικότερα δεν έχτιζαν επιβλητικούς ναούς και απλά διαμόρφωναν το φυσικό περιβάλλον, με άνδηρα και αναλημματικούς τοίχους,  εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τη μαγεία του τοπίου.

Η υπέροχη θέα της Ίδης από το Ιερό Κορυφής

Κατά τη διάρκεια των γιορτών και στο Ιερό Κορυφής του Φιλιόρημου άναβαν μεγάλες πυρές, ορατές από μακριά, μέσα στις οποίες έριχναν ποικίλα αναθήματα επιζητώντας την κάθαρση.

 Τα αναθήματα ήταν κυρίως πήλινα ειδώλια λατρευτών, μέλη ανθρώπων, ζώδια και άλλα αντικείμενα και σκεύη, τα οποία έχουν ερμηνευθεί ανάλογα με τα σημερινά τάματα.

 

Πηγή: Το Μαλεβίζι στην Αρχαιότητα