«Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» από το Γιώργο Σχορετσανίτη-Σειρά άρθρων με άποψη

Έμπειρός χειρουργός, αληθινός ταξιδευτής αλλά και ανήσυχο πνεύμα. Αυτά είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που συνθέτουν την πολυσχιδή προσωπικότητα του Γιώργου Σχορετσανίτη, που τα τελευταία χρόνια μας εκπλήσσει διαρκώς και με το συγγραφικό του ταλέντο, όπως αυτό αποκαλύπτεται από την πληθώρα των βιβλίων που συγγράφει.

Κι αν τα ταξίδια του σε μακρινούς τόπους έγιναν εμπειρίες ζωής και αποτέλεσαν πρώτη ύλη για αρκετά από τα βιβλία του το ανήσυχο πνεύμα που τον διακρίνει και το ενδιαφέρον του για όλα όσα συμβαίνουν γύρω του έγιναν άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά και άλλα ηλεκτρονικά μέσα.

Όπως ο ίδιος περιγράφει στο βιβλίο του «Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» , το οποίο βασίζεται σε άρθρα του από την περίοδο 2013-2015, «….Φαντάζει ομολογουμένως αδιανόητη η αποχή από την καθημερινότητα, από τους εν εξελίξει αγώνες, όλων αυτών! Είναι τόσο μεγάλη η συνεχιζόμενη αδιαφορία των πνευματικών που ερεθίζει. Από πού όμως, θα μπορούσε φυσικά ένας αφελής αλλά και ένας υποψιασμένος παρατηρητής να ρωτήσει, πήραν άραγε οι πνευματικοί ταγοί τα δημιουργικά ερεθίσματά τους και έφτασαν εκεί που έφτασαν και τώρα σωπαίνουν προκλητικά; Η άρνησή τους να εμβαπτισθούν στα νάματα της καθημερινότητας, να πρωτοστατήσουν στους κοινωνικούς αγώνες, να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν, στη δίκαιη και ομαλή εξέλιξη των καθημερινά αναφυομένων προβλημάτων, στερεί την κοινωνία από ένα πολυποίκιλο λαβύρινθο  αξιών τόσο απαραίτητων στις μέρες μας, αφήνει τη διαχείριση των πραγμάτων στους απελπιστικά ολίγιστους, τη διαύγεια και τη διαφάνεια ορφανές»

Ποιος μπορεί να πει άραγε πως ο Γιώργος Σχορετσανίτης έχει άδικο στην παρατήρηση του για την αποχή των πνευματικών ανθρώπων από όλα αυτά τα μεγάλα και σπουδαία που συμβαίνουν στις μέρες μας;

Νομίζω κανείς, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα που ζούμε, οι πνευματικοί άνθρωποι σιωπούν και δεν προσπαθούν να φωτίσουν με τις θέσεις και τη στάση ζωής τους όλους εμάς που χανόμαστε μέσα στον κυκεώνα των προβλημάτων μας. Όπως εύστοχα περιγράφει ο συγγραφέας «Οι πνευματικοί άνθρωποι οχυρώθηκαν πίσω από πρόσκαιρες προσωπικές επιτυχίες, με όποιο τρόπο οι συγκεκριμένες αποκτήθηκαν, απολαμβάνουν τη μοναξιά και πολυπόθητη απομόνωσή τους και παρατηρούν, φευ, τα διαδραματιζόμενα χαμηλά εκεί, όπως κάποτε μερικοί άλλοι παρακολουθούσαν ναυμαχίες άρτια εξοπλισμένων ξενόφερτων στόλων εναντίον αδύναμων αμυνομένων, αποστασιοποιημένοι από τα καθημερινά όχι για να γίνουν έστω παραδείγματα δημιουργικά, αλλά για να αποφύγουν την αναπόφευκτη σύγκρουση, τις πολλαπλές αντιπαραθέσεις, με ό,τι όλα αυτά συνεπάγονται»

Ο ίδιος ο Γιώργος Σχορετσανίτης όμως ούτε απέχει, ούτε διστάζει και εκφράσει τη γνώμη του. Σε όλα τα άρθρα του βιβλίου του, τεκμηριωμένα και με σαφήνεια διατυπώνει τη θέση του για σειρά διεθνών και εσωτερικών ζητημάτων, κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών, κ.α

Με την οξυδερκή ματιά του πολίτη του κόσμου, κι όχι μόνο του γιατρού επιστήμονα και του πολυταξιδεμένου ανθρώπου, ο Γιώργος Σχορετσανίτης κινείται με ευκολία ανάμεσα σε θέματα που καλύπτουν από το πρόβλημα της μετανάστευσης και την παρωδία της ΕΕ μέχρι τη θέση της Αριστεράς σήμερα και την απαξίωση της ευγένειας στην καθημερινότητα.

Η θεματολογία που τον ωθεί στο να αρθρογραφήσει είναι εκτεταμένη όπως και οι προβληματισμοί του ως σκεπτόμενου ατόμου. Δεν είναι αδιάφορος και δεν θέλει να είναι, παρατηρεί όλα όσα συμβαίνουν, σκέπτεται και με την πένα του μεταφέρει αυτές τις σκέψεις στο χαρτί και τις μοιράζεται με όλους εμάς, τους αναγνώστες του.

Στις «Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» των εκδόσεων «Οδός Πανός» μπορεί να διαβάσει κανείς 59 άρθρα δημοσιευμένα, από το 2013 ως το 2015, σε τοπικές εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα αλλά και σε περιοδικά και σελίδες όπως το Φρέαρ, το bibliotheque, οι Κηρήθρες, τα 24grammata.com, το Σοδειά.

Ελένη Βασιλάκη