Μια αναπάντεχη συνάντηση με τη Χορωδία "Ιωνία Αηδών" ενώ έπαιζε μουσική και τραγουδούσε για πάρτη της

Είναι απ αυτά τα απρόοπτα που σε κάνουν να νιώθεις πως σαν την Κρήτη και τους ανθρώπους της, παρά τα όποια ελαττώματα τους, δεν υπάρχει πουθενά αλλού.

Ανηφορίζοντας την Κυριακή στις απότομες πλαγιές του βουνού, πάνω από το όμορφο Αβδού, σε αναζήτηση ενός καλά κρυμμένου σπηλαίου ακούσαμε από το πλάτωμα του παλιού μοναστηριού της Αγίας Άννας μια παρέα ανθρώπων, συνοδεία ζωντανής μουσικής, να τραγουδά υπέροχα τραγούδια.

Θες να ήταν το εντυπωσιακό δάσος, θές η πανοραμική θέα παρασυρθήκαμε κι εμείς και όσο έφτανε στ αυτιά μας η μουσική και το τραγούδι σιγοψυθυρίζαμε τους στοίχους τους.

Επιστρέφοντας και θέλοντας να επισκεφθούμε την Αγία Άννα μπήκαμε στον πειρασμό να δούμε από κοντά ποια ήταν αυτή η κεφάτη παρέα που με τους ήχους της μας συντρόφευε στην ανάβαση του βουνού.

Με έκπληξη διαπιστώσαμε πως ήταν η Χορωδία "Ιωνία Αηδών", μια χορωδία που  ιδρύθηκε το 1996 από μία ομάδα φιλόμουσων της πόλης του Ηρακλείου, και φίλων μεταξύ τους, που λατρεύουν τη μουσική και το τραγούδι και που, όπως αποδεικνύεται, δεν μπορούν χωρίς αυτό ούτε στις εκδρομές τους.

Κάτω από τα δέντρα του καταπράσινου χώρου που περιβάλει το  εγκαταλελειμμένο μοναστήρι τα μέλη της Χορωδίας είχαν στήσει ένα υπαίθριο γλέντι με χίλια δυο καλούδια, που έφεραν μαζί τους ή έψησαν επί τόπου και φυσικά κρασί και τσικουδιά.

Με πολύ χαρά μας δέχθηκαν στην παρέα τους, μας προσέφεραν γλυκά και μεζεδάκια ενώ από κοντά πια απολαμβάναμε τη μουσική, τα τραγούδια και τους χορούς τους, κυρίως όμως το κέφι που γέμιζε την ωραία παρέα τους.

Όπως ενημερώθηκα στη συνέχεια, αναζητώντας πληροφορίες για την "Ιωνία Αηδών", σκοπός της είναι η  διάδοση και προβολή του παραδοσιακού τραγουδιού καθώς και του έντεχνου ποιοτικού τραγουδιού.

 Οι μουσικοί της Χορωδίας είναι στην πλειοψηφία τους άμισθοι φίλοι και αυτοί του παραδοσιακού και έντεχνου ποιοτικού τραγουδιού. 

Ελένη Βασιλάκη