Ο Άγιος Γεώργιος Αλικιανού-Ο ναός που σημαδεύτηκε από ένα γάμο-παγίδα και πολλές εκτελέσεις

Μια τραγική ιστορία έχουν να διηγούνται μέχρι τις μέρες μας οι κάτοικοι του Αλικιανού Χανίων για τον όμορφο ναό του Αγίου Γεωργίου, που κοσμεί τον οικισμό τους.

Χτισμένος κατ’ άλλους μεταξύ 14^ου και 15^ου αιώνα και κατ’ άλλους ακόμα παλιότερα, τον 11^ο αιώνα, ο σταυροειδής ναός μετά τρούλου, του Αγίου Γεωργίου σημαδεύτηκε από ένα γάμο που έμελε να μείνει στην ιστορία για τη βιαιότητα των γεγονότων που τον συνόδευσαν.

Της Ελένης Βασιλάκη 

Ήταν μετά το 1500 όταν οι υψηλοί φόροι των Ενετών και η αυθαιρεσίες της διοίκησης τους στην Κρήτη είχαν προκαλέσει το λαϊκό αίσθημα και την αγανάκτηση των Κρητικών. 

Έτσι το 1527 έγινε η επανάσταση του Γεωργίου Καντανολέου (από το όνομα του αρχηγού της, προερχόμενου από τη βυζαντινή οικογένεια των Σκορδιλών) η οποία και αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη επαναστατική ενέργεια απέναντι στην Βενετική κυριαρχία.

Όπως περιγράφει ο Σπυρίδωνας Ζαμπέλιος στο μυθιστόρημα του"Κρητικοί Γάμοι",ο γιος του επαναστάτη Καντανολέου, Πέτρος, αγάπησε την κόρη του Ενετού άρχοντα του Αλικιανού Φραγκίσκου Δαμολίνο, Σοφία. 

Αυτό το ειδύλιο είδε ως ευκαιρία για μια συνθήκη με τους Ενετούς, που θα εξασφάλιζε τη μεταξύ τους ειρήνη και καλύτερες συνθήκες για το λαό, ο αρχηγός των επαναστατών κι έτσι πρότεινε στο Δαμολίνο να συμπεθερέψουν . Ο τελευταίος βρήκε την πρόταση γάμου ως μια καλή ευκαιρία και κατάστρωσε ένα σατανικό σχέδιο για να παγιδεύσει τους επαναστάτες. 

Έδωσε τη συγκατάθεση του για το γάμο, ο οποίος έγινε στο ναό του Αγίου Γεωργίου στον Αλικιανό με μεγαλοπρέπεια. Το γαμήλιο γλέντι συνεχίστηκε στον Πύργο που διατηρούσε στο χωριό ο Δαμολίνο, σε μικρή απόσταση από την εκκλησία. 

Εκεί,λέγεται, πως νάρκωσε, ρίχνοντας ισχυρό ναρκωτικό στο ποτό, τους καλεσμένους από την πλευρά του γαμπρού, συνολικά πάνω από 400 άτομα, γυναίκες κι άντρες, και στη συνέχεια τους κρέμασε.

Πρώτους κρέμασε τον πεθερό της κόρης του και αρχηγό των επαναστατών, το γαμπρό του και τον αδελφό του σ ένα πρίνο στην αυλή του πύργου του και ακολούθησαν δεκάδες άλλοι, που από την πλευρά του Καντανολέου συμμετείχαν στο γαμήλιο γλέντι. 

Μάλιστα τους χώρισε σε τέσσερις ομάδες κι άλλους κρέμασε στην Πόρτα των Χανίων, άλλους στο δρόμο προς Ρέθυμνο, ένα ανά μισό μίλι, άλλους στο Χριστογέρακο κι άλλους στα Μεσκλά .Όσοι δεν θανατώθηκαν δι’ απαγχονισμού εστάλησαν στα κάτεργα. 

Αυτό περιγράφει το μυθιστόρημα και ουδείς μπορεί να αποκλείσει και την ιστορική αλήθεια του. Εξάλλου νεώτεροι ερευνητές όπως ο Στέργιος Σπανάκης και ο Ν Ζουδιανός επιβεβαίωσαν την ιστορική βάση πίσω από τα γραφόμενα του Ζαμπελίου.

Σε ότι αφορά τώρα στο ναό, σύμφωνα με τον εφημέριο του Αλικιανού Μανόλη Χατζηδάκη, το κτίσμα του έχει υποστεί στην πορεία των ετών πολλές καταστροφές με τελευταία εκείνη του 1944, όταν οι Γερμανοί ανατίναξαν πυρομαχικά στον Κερίτη ποταμό, εκεί κοντά, με αποτέλεσμα το οστικό κύμα να καταστρέψει και τον Άγιο Γεώργιο.

Πριν από αρκετά χρόνια έγινε αποκατάσταση του από την Αρχαιολογική Υπηρεσία όμως δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος των τοιχογραφιών του δεν μπορούσε να διασωθεί.

Ο ναός, που βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από το έδαφος, είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο το Μεγαλομάρτυρα και γιορτάζει μετά το Πάσχα και στις 3 Νοεμβρίου. Να πούμε πως ο Αλικιανός έχει και το δικό του Άγιο Γεώργιο, το Διβόλη, όπως λέγεται,  που κατάγεται από το χωριό  αλλά γιορτάζεται σε διαφορετική εκκλησία αφιερωμένη στη χάρη του.