Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από την
πόλη των Χανίων κι έχει σήμερα περίπου 700 κατοίκους.
Είναι ένα ζωντανό χωριό όπου ο επισκέπτης σίγουρα θα
βρει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να δει ξεκινώντας από το περίφημο μονοπάτι του
Βαλσαμιώτη και φθάνοντας μέχρι το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού-Λαογραφική Συλλογή
Δερμιτζάκη.
Υπάρχουν δύο εκδοχές για το όνομα του χωριού: η
πρώτη από την ένωση των λέξεων βατός και λάκκος και η δεύτερη από τις λέξεις
βάλτος και λάκκος, πάντως και οι δύο μοιάζουν να έχουν βάση καθώς η περιοχή
είχε κατά το παρελθόν και πολλούς βάλτους και ήταν βατή και μοιάζει με
λεκάνη-λάκκο.
Η χρονολογία που πρωτοκατοικήθηκε η περιοχή δεν
είναι γνωστή είναι όμως βέβαιο πως επί Σαρακηνών υπήρχε στο σημείο αυτό
οικισμός.
Επί γερμανικής Κατοχής το χωριό πλήρωσε με αίμα την
αντίσταση του στους κατακτητές και σήμερα το μεγάλο ρολόι, ύψους 22 μέτρων, που
κοσμεί την πλατεία του, δωρεά του Ευάγγελου Μαρκουλάκη, θυμίζει αυτή
ακριβώς τη θυσία των βατολακκιανών.
Δίπλα στο ρολόι η δίκλιτη βασιλική των Αποστόλων
Πέτρου και Παύλου και του Αγ. Φανουρίου.
Το παλαιότερο τμήμα της χρονολογείται
στα τέλη του 18ου αιώνα και όπως μας περιέγραψε κάτοικος της περιοχής, για να το
κτίσουν οι άνθρωποι εκείνη την εποχή κουβαλούσαν πέτρες με το γαϊδούρι από το
Ακρωτήρι Χανίων.
Το αφιερωμένο στον Άγιο Φανούριο κλίτος χτίστηκε σχετικά
πρόσφατα, ως δωρεά άτεκνης γυναίκας από τον Αποκόρωνα.
Στην ίδια πλατεία ,πίσω από το ναό, δεσπόζει το παλιό
δημοτικό σχολείο του χωριού, ένα όμορφο
κτίριο της δεκαετίας του 1930 που πραγματικά θυμίζει σχολικό κτίριο αλλοτινών
εποχών.
Απέναντι ακριβώς από το ρολόι βρίσκεται η είσοδος
του μονοπατιού του Βαλσαμιώτη, που περνώντας μέσα από ένα υπέροχο δάσος,
κινείται δίπλα στο κρυστάλλινο νερό του ρέματος προσφέροντας στιγμές δροσιάς
και γαλήνης στο ένα περίπου χιλιόμετρο που είναι το μήκος του.
Πάνω από το
μονοπάτι δεσπόζει το φράγμα του Βαλσαμιώτη που πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα
σημαντικό βιότοπο για την περιοχή. Όλη αυτή η διαδρομή έχει αναδειχθεί από το δραστήριο
Πολιτιστικό Σύλλογο Βατολάκκου «Η Αναγέννηση» και τον Αύγουστο φιλοξενεί
φεστιβάλ τέχνης με ντόπιους και ξένους δημιουργούς.
Από το ίδιο σημείο που μπαίνει κανείς για να πάρει
το δρόμο προς το μονοπάτι του Βαλσαμιώτη οι ταμπέλες οδηγούν και στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού-Λαογραφική Συλλογή Δερμιτζάκη, το οποίο στεγάζεται σε ένα
παλιό εργοστάσιο ελαιολάδου και μια τούρκικη αναπαλαιωμένη κατοικία.
Λίγο έξω από το χωριό η υψωμένη ελιά, ένα μνημειακό ελαιόδεντρο που
προστατεύεται, έχει μια όμορφη ιστορία να διηγηθεί για το πώς η αρχαία
δεντρολατρεία πέρασε στη χριστιανική θρησκεία κι έγινε για τους κατοίκους του
Βατόλακκου το απάγκιο σε δύσκολες καταστάσεις ξηρασίας και ασθενειών.
Στην πλατεία του χωριού θα βρείτε καφενεία για να
πιείτε τον καφέ σας ενώ μια παλιά φάμπρικα έχει μετατραπεί σε μια εξαιρετική
ταβέρνα το "Καπηλιό", όπου μπορείτε να δοκιμάσετε γεύσεις Χανίων, όπως η στάκα με
αυγά.
Πηγαίνοντας προς το Βατόλακκο αξίζει μια στάση και στην εντυπωσιακή, λόγω μεγέθους και αρχιτεκτονικής, γέφυρα του Κερίτη ποταμού η οποία χτίστηκε επί
Βενιζέλου και ήταν ο τόπος εκτέλεσης δεκάδων κατοίκων της γύρω περιοχής από τους
Γερμανούς.
Να πούμε για όσους ακόμα δεν αναγνώρισαν το χωριό πως ο Βατόλακκος ήταν ο τόπος των γυρισμάτων του σήριαλ του Θοδωρή Παπαδουλάκη, το οποίο προβλήθηκε με επιτυχία στην τηλεόραση "Η λες που δεν λες".
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε ιστότοπο, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε ιστότοπο, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)