Η Κρήτη μέσα από τα μάτια ενός Ισπανού που παράτησε τη Μαδρίτη για να ζήσει σε χωριό του Αποκόρωνα

 

Είναι ερωτευμένος με την Κρήτη και δεν το κρύβει. O Alberto Muñoz Hernández κατάγεται από την Ισπανία και το μεγάλο του πάθος είναι τα ταξίδια…Έχει ζήσει, εκτός από τη Μαδρίτη, σε διάφορες περιοχές του κόσμου, από τη μακρινή Ταϊβάν μέχρι την Ισημερινή Γουινέα, όμως όταν ήλθε στο νησί μας, πριν από 2,5 χρόνια, «κόλλησε» και τώρα μοιάζει να μην αλλάζει αυτή την εμπειρία με τίποτα.

Της Ελένης Βασιλάκη

Τον γνώρισα όταν ο Αποκορωνιώτης φίλος του Μανόλης Πετακάκης τον έφερε να διασχίσει μαζί μας το φαράγγι του Κολικουδέ και μ’ εντυπωσίασε η ηρεμία που τον διακατείχε, ο ενθουσιασμός του γι αυτό το καινούργιο μέρος που γνώριζε αλλά και η επιλογή του να ζήσει σ ένα μικρό χωριό των Χανίων. Και τελικά δεν έπεσα έξω ως προς το ότι είναι μια περίπτωση ανθρώπου στη οποία αξίζει να σταθούμε.

Μπάλος

Όπως μου είπε, έμαθε για την Κρήτη από τον ένα, εκ των δύο, αδελφών του, όταν ήλθε εδώ διακοπές. Του περιέγραψε την άγρια ομορφιά του τόπου μας, το πόσο φιλόξενοι και διαφορετικοί είναι οι Κρητικοί καθώς και το ότι έχουν καλή σχέση με την αγγλική γλώσσα, οπότε είναι εύκολο να συνεννοηθεί κανείς μαζί τους.

Χωρίς να περιμένει ν ακούσει περισσότερα και χωρίς να προηγηθεί διερευνητικό ταξίδι, μάζεψε τα πράγματα του και ταξίδεψε ως την Κρήτη με την προοπτική να μείνει τρείς μήνες στην Αλμυρίδα, όπου ενοικίασε το πρώτο του σπίτι.

Ομπρόσγιαλος, η αγαπημένη του παραλία σε μικρή απόσταση από το χωριό όπου ζεί 

Να επισημάνουμε πως ο Alberto έχει σπουδάσει οικονομικά και  διατηρεί μια επιχείρηση εισαγωγών-εξαγωγών στην Ισπανία που δεν χρειάζεται τη φυσική του παρουσία, μια και όλες του τις δουλειές μπορεί να τις κάνει μέσω ιντερνετ.

Η Κρήτη τον μάγεψε πραγματικά από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο έδαφος της κι έτσι, μετά την παρέλευση του τριμήνου, αναζήτησε ένα νέο σπίτι, με κήπο αυτή τη φορά ώστε εκτός από τις ομορφιές του νησιού να γνωρίσει και πώς να καλλιεργεί τα προϊόντα του.

Το καταφύγιο και ορμητήριο του βρέθηκε στον Κεφαλά Αποκορώνου κι έτσι πλέον έχοντας συμπληρώσει 2,5 χρόνια στην Κρήτη βλέπει από δύσκολη μέχρι πολύ μακρινή την προοπτική του να φύγει από δω και να γνωρίσει άλλον τόπο.

Ο κήπος του στον Κεφαλά

Όλο αυτό το διάστημα ο Alberto αναζητά από τη μια άκρη της Κρήτης ως την άλλη όμορφα μέρη για πεζοπορίες και μπάνιο αποφεύγοντας, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τόπους με έντονη τουριστική κίνηση και φασαρία.

Παρότι ηλικιακά δεν είναι μεγάλος του αρέσει η ήρεμη ζωή και είναι αυτή που μπόρεσε να βρει στην Κρήτη κάνοντας τον να αισθάνεται πληρότητα.

Όταν μου είπε πως θεωρεί ότι πρώτη φορά στη ζωή του ίσως βρήκε τον τόπο του, τη θέση του,  πάνω στη γη, εδώ στην Κρήτη, του ζήτησα να γίνει πιο συγκεκριμένος και πραγματικά δεν έλεγε να σταματήσει απαριθμώντας μου τα πράγματα που τον γοητεύουν.

Κουρταλιώτικο Φαράγγι, πήγε δύο φορές μέσα σε λίγες ημέρες γιατί το λάτρεψε

Εκτός από την πανέμορφη, φανταστική και απίστευτη φύση, (οι χαρακτηρισμοί είναι δικοί του) βρήκε στο νησί μας την ασύγκριτη φιλοξενία των ανθρώπων της.

 «Μου έχει λείψει ελάχιστες φορές η Ισπανία, επειδή εδώ νιώθω πως είναι πατρίδα μου», δηλώνει, εξηγώντας πως έχει πολλές ομοιότητες έτσι κι αλλιώς με την Ισπανία λόγω του μεσογειακού χαρακτήρα των Ελλήνων και των Ισπανών που «εκπέμπουν» στην ίδια συχνότητα.

Εδώ στην Κρήτη, προσθέτει ο ίδιος, έκανε ορισμένους μοναδικούς φίλους, όπως το Μανόλη . Ο Alberto αξιολογεί πολύ ψηλά την αληθινή ανθρώπινη επικοινωνία και σύνδεση. Γι αυτό και με έμφαση τονίζει ότι τα άτομα που γνώρισε εδώ και έγιναν φίλοι του άγγιξαν την καρδιά και την ψυχή του.

Ένα μικρό μέρος του κήπου του όπου περνά ώρες καθημερινά φροντίζοντας τα λαχανικά του

Ο Μανόλης τον έμαθε να καλλιεργεί αλλά… Κρητικά τον κήπο στο σπίτι στον Κεφαλά. Μάλιστα μέχρι και κατιφέδες έχει φυτέψει σ αυτόν, όπως έκαναν παλιά οι Κρητικοί. Παράλληλα ο Alberto βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση φιλικών προς το περιβάλλον καλλιεργητικών μεθόδων γιατί δεν θέλει στα προϊόντα που παράγει να υπάρχει ίχνος φυτοφαρμάκου. 

Ο ίδιος είναι vegan οπότε έτσι κι αλλιώς όλες οι τροφές του έχουν σχέση με λαχανικά, φρούτα και όσπρια. Πέρυσι μάλιστα από τις μόλις τέσσερις ελιές που έχει στο σπίτι του έβγαλε το πρώτο του ελαιόλαδο, περίπου 25 λίτρα, το οποίο και χρησιμοποιεί στην κουζίνα του, όντας όπως λένε οι φίλοι του δεινός μάγειρας.

Ομπρόσγιαλος

Όλα αυτά και ο τρόπος που επέλεξε να ζει έχουν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, πολλαπλασιάσει κατά 2-3 φορές, ίσως και περισσότερο, την ποιότητα της ζωής του. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πράγματα που ζώντας στην Κρήτη βρίσκει αρνητικά όπως για παράδειγμα, τη χρήση των όπλων, τον τρόπο που οδηγούν πολλοί στους δρόμους μας, το κάπνισμα εκεί όπου απαγορεύεται, τα πεταμένα εδώ κι εκεί σκουπίδια.

Συνήθως ο Alberto σε όποιο μέρος πηγαίνει για να ζήσει διανύει ένα κύκλο περίπου 2,5-3,5 ετών, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως ο κύκλος αυτός θα κλείσει. Στην Κρήτη είναι ήδη 2,5 χρόνια και δεν σκέφτεται να φύγει ενώ κάποια στιγμή που, εντελώς τυχαία, του πέρασε από το μυαλό πως έχει τη συνήθεια  να αλλάζει χώρες και τόπους, βρήκε πως μια απόφαση να εγκαταλείψει το νησί μας θα του ήταν πολύ δύσκολη.

Παραλία Ποταμός

Σε ανθρώπους σαν τον Ισπανό λάτρη της Κρήτης ο εδώ ρυθμός ζωής ταιριάζει πολύ και πιστεύει πως, ως άνθρωποι, οι Κρητικοί είμαστε πιο κοντά σε πράγματα που αξίζουν και μετράνε και για τον ίδιο. 

Στην Ισπανία για παράδειγμα για να δει τους φίλους του έπρεπε να κανονίζει ημέρες πριν τη συνάντηση ενώ εδώ για να δει το φίλο του το Μανόλη κάνει ένα τηλέφωνο και σε μισή ώρα είναι μαζί. Στην Μαδρίτη πήγαινε 3-4 φορές την εβδομάδα κινηματογράφο κι ενώ νόμιζε πως εδώ θα του λείψει αυτή η αγαπημένη του συνήθεια διαπίστωσε πως ούτε καν περνάει από το μυαλό του. Όσο για τη θάλασσα... λατρεύει το ότι οδηγώντας δέκα λεπτά βρίσκεται στην αγαπημένη του παραλία, τον Ομπρόσγιαλο, ενώ μπορεί να πάει εκεί να κάνει μια βουτιά και να επιστρέψει σ ένα μισάωρο σπίτι του, κάτι που οπουδήποτε αλλού φαντάζει αδιανόητο.      

Γαύδος, όταν πήγε εκεί μαγεύτηκε και μιλάει διαρκώς γι αυτόν τον τόπο

Μάλιστα όταν πηγαίνει στη Μαδρίτη για να δει την οικογένεια του, μου περιγράφει πως,  αντικρίζει ανθρώπους στο δρόμο θυμωμένους, επιθετικούς, ανθρώπους που ζουν μόνο για να καταναλώνουν με την ευτυχία τους, που δίδει η απόκτηση υλικών αγαθών, να κρατά λίγα λεπτά και μετά συνεχίζουν να βρίσκονται παγιδευμένοι σ ένα σκηνικό που δεν έχει έξοδο.

«Είμαι τόσο ευτυχισμένος εδώ», δηλώνει κλείνοντας την κουβέντα μας, και πραγματικά δεν έχουμε λόγο να μην τον πιστέψουμε παρά μόνο να τον ζηλέψουμε γιατί μοιάζει πράγματι να έχει βρει το νόημα της ζωής  

(Το φωτογραφικό υλικό μας διέθεσε ο Alberto ως ενδεικτικό σημείων στην Κρήτη που έχει επισκεφθεί και δεν βρίσκει λόγια να περιγράψει τα συναισθήματα που του προκάλεσαν)