Στην κορυφή Πάχνες των Λευκών Ορέων-Η Κρήτη στα καλύτερα της (φώτο και βίντεο)

Ολοκληρωμένη εικόνα της απαράμιλλης ομορφιάς των κρητικών βουνών δεν μπορεί να έχει όποιος δεν έχει ανέβει στα Λευκά Όρη και στην ψηλότερη κορυφή τους τις Πάχνες.

Της Ελένης Βασιλάκη

Πρόκειται για ένα από τα πιο εντυπωσιακά βουνά της Ελλάδας, γεμάτο εναλλαγές στο τοπίο του αλλά και ζωή, κι ας φαίνεται γυμνό στις κορυφογραμμές του.

Η ομορφιά αυτού του τόπου είναι ασύλληπτη και δύσκολα μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Περισσότερο λειτουργούν για τον καθένα, που έχει την τύχη να βρεθεί εκεί, τα συναισθήματα δέους και θαυμασμού αυτού του μοναδικού δημιουργήματος που η φύση χάρισε στην Κρήτη.

Οι κορυφές των Λευκών Ορέων μοιάζουν λευκές γι' αυτό και ονομάστηκε έτσι όλη η οροσειρά, όμως η διαδρομή που οδηγεί σ' αυτές μόνο μονότονα μονόχρωμη δεν είναι.

Τα χρώματα των ορεινών σχηματισμών του κινούνται από σχεδόν μαύρο και γκρι ηφαιστειακό μέχρι λευκό, με τις εναλλαγές να είναι τόσο έντονες ώστε να αισθάνεται κανείς πως ορειβατεί από τη γη στη σελήνη και το αντίστροφο.

Στα Λευκά Όρη βρίσκουμε πάνω από 50 κορυφές με ύψος άνω των 2.000 μέτρων ενώ άλλες 54 κινούνται από τα 1.500-2.000 μέτρα. Από τις Πάχνες, την ψηλότερη κορυφή των 2.453 μέτρων, το μάτι πιάνει μόνο μια θάλασσα κορυφών που φαίνονται να ακουμπούν τα σύννεφα.

Εκτός από τις Πάχνες στα Λευκά Όρη δεσπόζουν ο Τροχάρης (2.402 μ.), ο Μέσα Σωρός (2.397 μ.), η Διπλή Θοδωρή (2.380 μ.), η Γαβαλά (2.350 μ.), ο Μπουρνέλος (2.342 μ.), η Σβουριχτή (2.337 μ.), η Κακόβολη (2.214 μ.), το Όρνιο (2.153 μ.), η Ζαρανοκεφάλα (2.140 μ.), η Μελινταού (2.133 μ.) και ο Γκίγκιλος (2.080 μ.).

Τα Λευκά όρη δεν είναι όμως μόνο κορφές. Σε όλη την έκταση τους υπάρχουν εντυπωσιακά φαράγγια, σπήλαια, και σπηλαιοβάραθρα , όπως ο ο Γουργούθακας και το Λιοντάρι, που είναι και από τα βαθύτερα. Ανάμεσα στα βουνά συναντάμε σημαντικά οροπέδια όπως του Ομαλού, της Ανώπολης, του Ασκύφου, της Ταύρης και της Νιάτου.

Η Ορεινή Έρημος, όπως την ονόμασαν οι επιστήμονες, είναι μια περιοχή των Λευκών Ορέων, που αντίστοιχο στην Ελλάδα δεν έχει. Γεμάτη όμοιες κορυφές, με ίδια κλίση και θωριά αλλόκοτη, απόκοσμη. Σ αυτή την περιοχή βρίσκεται ο λάκκος Παυλιά, με μαύρο ασβεστόλιθο που αποτελεί το κρητικό αντίστοιχο των βράχων της Ανταρκτικής.

Καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς τα Λευκά Όρη και τις κορυφές τους είναι από τον Ιούνιο μέχρι και τον Οκτώβρη που δεν υπάρχουν χιόνια, τα οποία απαιτούν και εμπειρία και ειδικό εξοπλισμό.

Είναι επίσης καλύτερα η όποια διαδρομή να γίνεται με τη συνδρομή ντόπιων οδηγών ή κτηνοτρόφων που ξέρουν καλά τα κατατόπια γιατί πάντα ελλοχεύουν κίνδυνοι σε άγνωστα και αφιλόξενα μέρη όπως είναι τα βουνά.

Αξίζει να σημειώσουμε πως πάνω από 650 είδη φυτών φύονται στα Λευκά Όρη, κάποια εκ των οποίων πολύ σπάνια ενώ η ορνιθοπανίδα του βουνού φτάνει τα 200 είδη, από τα οποία τα μισά εμφανίζονται στην περιοχή κατά την διάρκεια των εποχικών μεταναστεύσεων. Επίσης έχουν καταγραφεί 32 είδη θηλαστικών

Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως στην ευρύτερη περιοχή, πριν φτάσουμε τις κορυφές των Λευκών Ορέων συναντάμε ένα από τα μεγαλύτερα δάση άγριου κυπαρισσιού ενώ πιο χαμηλά βρίσκουμε δάση από πεύκα.

Όλη η διαδρομή μέσα στο δασικό τοπίο είναι γεμάτη από τα αρώματα των δέντρων και εικόνες λαξευμένων από τους ανέμους κορμών, όμοιων με γλυπτά.