Το πανέμορφο τετράτοξο πέτρινο γεφύρι στο Δεμάτι

Το πέτρινο τετράτοξο γεφύρι, το οποίο γεφυρώνει τον Αναποδάρη ποταμό, στο χωριό Δεμάτι, είναι ένα αληθινό έργο τέχνης.

Χτισμένο, επί Ενετοκρατίας, συνέδεε τα χωριά Δεμάτι, Φαβριανά και Καστελιανά και έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακό διατηρητέο μνημείο.

Το όμορφο γεφύρι δεσπόζει βόρεια του χωριού Δεμάτι και μπορεί εύκολα να το βρεί κανείς αν ακολουθήσει τον αγροτικό δρόμο ,παράλληλα με το ποτάμι.

Το άνοιγμα στα μεγάλα τόξα του φθάνει τα 12 μέτρα ενώ στα μικρά τα 7 μέτρα. Το δε μήκος του καταστρώματος του προσεγγίζει τα 60 μέτρα.

Πρόσφατα επισκέφθηκε το γεφύρι ο εκπαιδευτικός Μανόλης Αφραθανάκης και εκτός από τις πολύ ωραίες φωτογραφίες στις οποίες αποτύπωσε τη σημερινή κατάσταση της γέφυρας μας έδωσε και σειρά πληροφοριών για το σπουδαίο, λόγω της χρησιμότητας του την εποχή που κατασκευάστηκε έργο αλλά και σήμερα λόγω του μνημειακού χαρακτήρα του.

Όπως λοιπόν περιγράφει ο κ Αφραθιανάκης σήμερα η αριστερή καμάρα της γέφυρας είναι μισοχωμένη ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση και τα φερτά υλικά του ποταμού ενώ κάποιος επιτήδειος αφαίρεσε την πέτρινη σκαλιστή πλάκα, από τη βόρεια πλευρά του γεφυριού, χωρίς φυσικά κανείς ποτέ να τον αναζητήσει και να τον τιμωρήσει για την πράξη του.

Το γεφύρι αυτό, αναφέρει ο κ Αφραθιανάκης, κατασκευάστηκε σε μια από τις πιο πλούσιες αγροτικές περιοχές του νομού Ηρακλείου επειδή τα «κατεβάσματά» του Αναποδάρη ήταν πολλά και μεγάλα, κι έπρεπε κάπως αφενός να προστατευθεί η περιοχή κι αφετέρου να γίνει προσβάσιμη.

Στη ευρύτερη περιοχή είχαν πολλοί Λασιθιώτες τα μετόχια τους κι εκεί κατέβαιναν με τα κοπάδια τους ενώ παράλληλα ασχολούνταν με αγροτικές εργασίες. Με τα χρόνια, κάποιοι απ’ αυτούς, άρχισαν να μένουν και μόνιμα στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τη γέφυρα.

Και κατά την αρχαιότητα όμως ο τόπος αυτός είχε ζωή μια και από εκεί περνούσε Μινωικός δρόμος, που ξεκινούσε από την Κνωσό και κατέληγε στον Τσούτσουρο.

Στις μέρες μας το γεφύρι μοιάζει να διασώζεται μόνο και μόνο επειδή οι μάστορες του ήταν καλοί τεχνίτες κι έτσι η κατασκευή τους αποδείχθηκε στέρεη και ανθεκτική.

Οι αρμόδιες αρχές προφανώς ούτε γι αυτό ούτε για άλλα γεφύρια εκείνης της περιόδου έχουν μεριμνήσει κι αυτό αποδεικνύεται από την ανυπαρξία πινακίδας που να οδηγεί τον επισκέπτη προς τη γέφυρα, από την κλοπή της σκαλιστής πλάκας στο βόρειο τμήμα της, από τη βλάστηση και τα υλικά που κατέβασε το ποτάμι και έχουν κρύψει ένα τμήμα της χωρίς ποτέ να καθαριστούν.

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο η Κρήτη διαθέτει πολλά γεφύρια, κατασκευασμένα τόσο επί Ενετοκρατίας όσο και κατά την Κρητική Πολιτεία. Πρόκειται για αληθινούς θησαυρούς που θα μπορούσαν για τους λάτρεις του είδους να αποτελέσουν μια κατηγορία επισκέψιμη από μόνη της , εφόσον φυσικά αναδεικνύονταν και προστατεύονταν στην ουσία, κι όχι μόνο στα χαρτιά.

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε ιστότοπο, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)