Πασιφλόρα ή ρολογιά. Αγχολυτική με αναρίθμητες θεραπευτικές ιδιότητες

Το λουλούδι της είναι τόσο όμορφο που λυπάσαι να το φας…γιατί τα άνθη της πασιφλόρας όχι μόνο τρώγονται αλλά λένε πως είναι και αγχολυτικά.

Η πασιφλόρα λέγεται αλλιώς και ρολογιά μια και το λουλούδι της, αν το παρατηρήσετε, μοιάζει να έχει μέχρι και λεπτοδείκτες.

Είναι  αναρριχητική πόα, πολυετής καταγόμενη από τα τροπικά δάση της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, όμως  πλέον τη συναντούμε σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη ενώ στη χώρα μας βρίσκουμε κυρίως την  Passiflora caerulea, Passiflora incarnata και Passiflora quadrangularis.

Ο καρπός της, είναι ωοειδής, με χρώμα κίτρινο-πορτοκαλί. Το εσωτερικό του μοιάζει με ζελατινώδη πολτό, με βαθύ κόκκινο χρώμα και υπό προυποθέσεις τρώγεται.

Η Πασιφλόρα προτιμά τα πλούσια, ελαφρώς όξινα, καλά αρδευόμενα αργιλώδη εδάφη, σε περιοχές που έχουν πολύ φως αλλά προστατεύονται από το δυνατό, άμεσο θερινό ήλιο.

Τα μέρη που χρησιμοποιούνται, εκτός βέβαια από τον καρπό, είναι τα ξηρά φύλλα, τα οποία συλλέγονται λίγο πριν ανοίξουν τα άνθη, από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο. Τα φύλλα μπορεί να συλλεχθούν και μαζί με τους καρπούς, μετά την ανθοφορία και αποξηραίνονται στη σκιά.

Για να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, πολλά είδη αυτού του φυτού  χρησιμοποιούν «έλικες» για να σκαρφαλώνουν στα δέντρα.

Για να προσελκύσουν τους επικονιαστές, όπως μέλισσες, σκόρους, πεταλούδες και άλλα έντομα, οι πασιφλόρες έχουν αναπτύξει μια μεγάλη ποικιλία εκθαμβωτικών χρωματισμών στα άνθη τους, συχνά αρωματικά, με επιπλέον γλυκό νέκταρ.

Η Πασιφλόρα περιέχει μαλτόλη, φλαβονοειδή και πασιφλορίνη, η οποία χημικά μοιάζει με τη μορφίνη, σερετονίνη και μαλτόλη.  Περιέχει επίσης, αλκαλοειδή όπως η αρμίνη, η αρμάνη και η αρμόλη, γλυκοσιδικές φλαβόνες και στερόλες. Ο καρπός της πασιφλόρας, το φρούτο του πάθους, περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, νιασίνη (βιταμίνη Β3), ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2), νάτριο, βιταμίνη Α και C, β-καροτένιο και φυτικές ίνες, διάφορα μέταλλα και λιπαρά οξέα.

Ιστορική διαδρομή

Η Πασιφλόρα είναι γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο από την εποχή της Ισπανικής κυριαρχίας στο Νέο Κόσμο. Χρησιμοποιούνταν ήδη από τους παλιούς Αζτέκους για να αντιμετωπίσουν δαγκώματα φιδιών, και για το λόγο αυτό είναι γνωστή με το όνομα «Η γλώσσα του φιδιού». Επίσης, οι πρώτοι αυτόχθονες Ινδιάνοι τη χρησιμοποιούσαν για τροφή και σαν απολυμαντικό.

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ένας Ισπανός γιατρός, προφανώς νιώθοντας τύψεις για τις βιαιότητες των συμπατριωτών του κατά των αυτοχθόνων κατοίκων έψαχνε κάποιο θεϊκό σημάδι έγκρισης και αποδοχής της ισπανικής κατάκτησης.

Το βρήκε σε ένα φυτό που είχε μεγάλα, όμορφα άνθη, το σχήμα των οποίων θύμιζε τη σταύρωση του Ιησού και εξαιτίας αυτού, πήρε το όνομα «λουλούδι του πάθους». Από το φυτό αυτό, την πασιφλόρα, οι Ίνκας έφτιαχναν ένα τονωτικό αφέψημα.

 Το ευχάριστο άρωμά του και ο χριστιανικός συμβολισμός που του αποδόθηκε γρήγορα κατέστησαν το βότανο πολύ δημοφιλές στην Ευρώπη, όπου χρησιμοποιείτο ως ηρεμιστικό και καταπραϋντικό.

Το 1609 στη Ρώμη, ο Jacomo Bosio έδωσε ερμηνείες που αντιπροσώπευαν διάφορα στοιχεία της σταύρωσης, όπως τα πέντε πέταλα και τα πέντε σέπαλα (που ήταν οι δέκα απόστολοι, εκτός από τον Ιούδα και τον Πέτρο), τα εσωτερικά πέταλα σε σχήμα φράντζας (το αγκάθινο στεφάνι), οι πέντε στήμονες (οι πέντε πληγές του Χριστού) και το στίγμα τού ύπερου με το κωνικό σχήμα (τα καρφιά).

Αυτός ο συμβολισμός δεν είναι παγκόσμια αποδεκτός, ενώ στην Ιαπωνία είναι γνωστό σαν «φυτό ρολόι», όπως και στην Ελλάδα που λέγεται «Ρολογιά».

Υπήρξε ένα πολύ σημαντικό βότανο για τις φυλές των Ινδιάνων της Β. Αμερικής. Οι Cherokee αποκαλούσαν τη Πασιφλώρα ocoee και παρασκεύαζαν από τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα της ένα τσάι, το οποίο χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, της υστερίας και της επιληψίας. Θεωρούσαν ακόμη πως η πασιφλόρα είχε αναλγητικές ιδιότητες.

Το φυτό καταγράφηκε επίσημα το 1745 από τον Carl von Linné και από το 1800 άρχισε να γίνεται δημοφιλές στην Ευρώπη.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις της Πασιφλόρας

Είναι ηρεμιστικό και ελαφρά ναρκωτικό φυτό, αφού τα λουλούδια του μας δίνουν την πολύ γνωστή φαρμακευτική ουσία Πασιφλορίνη.

Επίσης κάνει καλό στα νευρικά και αγχώδη άτομα.Προσφέρει σοβαρή βοήθεια στην καρδιά – την επαναφέρει στα κανονικά επίπεδα λειτουργίας – αφού λειτουργεί ηρεμιστικά και ενάντια στην καρδιαγγειακή νεύρωση που είναι η κατάσταση που προκύπτει από το στρες και το άγχος με αύξηση της αρτηριακής πίεσης, μεγάλη ρυθμικές μεταβολές στην καρδιά, εφίδρωση και αίσθημα παλμών. Επίσης για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης περιλαμβάνει ένα αμινοξύ – GABA που ρυθμίζει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου.

Επιπλέον έχει  βρεθεί αποτελεσματική στη θεραπεία για περιπτώσεις διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, υπερκινητικότητας (ADHD).

Είναι πολύ βασικό βότανο για τη θεραπεία της επίμονης αϋπνίας. Βοηθάει τη μετάβαση σε μια κατάσταση ήρεμου και ξεκούραστου ύπνου, χωρίς καμία ναρκωτική παρενέργεια.

Τα φύλλα και τα φρούτα της περιέχουν διάφορα φλαβονοειδή, συμπεριλαμβανομένων χλωρογενικό οξύ, isovitexin, quercetin, Vitexin και άλλα, που έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση.

Έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του πόνου συμπεριλαμβανομένου του πονοκεφάλου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποτεδήποτε απαιτείται ένα αντισπασμωδικό, όπως για παράδειγμα στη νόσο του Parkinson, στις κρίσεις και στην υστερία.

Θεωρείται αποτελεσματική για τους νευρικούς πόνους, όπως η νευραλγία και στην ιογενή προσβολή των νεύρων, τον έρπη ζωστήρα. Ακόμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο άσθμα, όταν υπάρχει έντονη σπασμωδική δραστηριότητα, ιδιαίτερα όταν συνδέεται με ένταση. Λειτουργεί ως αποχρεμπτικό για τον ερεθιστικό ξηρό βήχα. Καταστέλλει το βήχα.

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το εκχύλισμα της Πασιφλόρας παρέχει ιδιότητες για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα και τα λιπίδια. Επίσης ανακουφίζει τη μήτρα κατά τη διάρκεια τη εμμηνόρροιας.

Έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να σκοτώνει τους μύκητες και τα βακτήρια που προκαλούν διάφορες ασθένειες ενώ μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά στο δέρμα για τη θεραπεία εγκαυμάτων, ρυτίδες, φλεγμονής από αιμορροΐδες, κεφαλαλγία, ινομυαλγία και άλλους πόνους.

Περιέχει φλαβονοειδή Luteolin Quercetin και Κaempferol με αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες κατά του καρκίνου.Η φλούδα από τα φρούτα της περιέχει καροτενοειδές λυκοπένιο που θεωρείται αντικαρκινικό φάρμακο και ιδιαίτερα κατά του καρκίνου του προστάτη.

Δράση έχει και για την άμβλυνση των συμπτωμάτων στέρησης, σε διακοπή του καπνίσματος και σε περιπτώσεις αλκοολισμού.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι βοηθάει σε διαταραχές της όρασης, στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και στη μειωμένη λίμπιντο.

( Οι παραπάνω πληροφορίες είναι ενημερωτικές και δεν προτείνουμε την ιατρική χρήση του φυτού χωρίς να προηγηθεί συνεννόηση με γιατρό)

Πηγή: enallaktikidrasi