Η σχολική ποδιά που έγινε ανάμνηση, για άλλους γλυκιά για άλλους εφιαλτική - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018

Η σχολική ποδιά που έγινε ανάμνηση, για άλλους γλυκιά για άλλους εφιαλτική



Ήταν 6 Φεβρουαρίου του 1982, όταν με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Λευτέρη Βερυβάκη, καταργήθηκε η μπλε σχολική παιδιά, ο εφιάλτης των σχολικών χρόνων για πολλά μαθητούδια αλλά ταυτόχρονα και η λύση που έλυνε τα χέρια των γονιών ως προς το τι θα φορούσαν τα παιδιά τους στο σχολείο.

Το σκεπτικό πίσω από αυτή την απόφαση κατάργησης ήταν ότι η ομοιομορφία στο ντύσιμο δεν συνέτεινε στην ανάπτυξη των ατομικών χαρακτηριστικών και στον πλουραλισμό, αλλά αντίθετα μετέτρεπε τα σχολεία σε στρατόπεδα.

Βέβαια η ποδιά δεν καταργήθηκε την ίδια ημέρα, που πάρθηκε η απόφαση,  αλλά συνέχισε να φοριέται για καιρό ακόμα μέχρι γονείς και μαθητές να συνηθίσουν τη νέα πραγματικότητα.



Ωστόσο μη νομίζεται πως και τα χρόνια που ήταν υποχρεωτική η μπλέ σχολική ποδιά δεν είχε ως ένδυμα τη δική του μόδα, καθώς, πέρα από το μπλε χρώμα που ήταν σταθερό, υπήρχαν σχεδιαστές που λάνσαραν τα δικά τους σχέδια σε ποδιές. Κάποιες μάλιστα κόστιζαν πολύ ακριβά για τα δεδομένα της εποχής.

Έτσι λίγο πριν ανοίξουν τα σχολεία είχαμε κατακλυσμό διαφημίσεων για ποδιές με διαφορετικά μήκη, γιακάδες, κουμπάκια κτλ. ακόμα και από τις πιο γνωστές φίρμες γυναικείων ρούχων.

Η κατάργηση της ποδιάς στην αρχή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από γονείς και μαθητές μια και πλέον έδινε τη δυνατότητα να φοράνε τα παιδιά ότι ρούχα επιθυμούσαν στο σχολείο, χωρίς να μοιάζουν με στρατιωτάκια, ενώ έριξε, έτσι νόμιζαν όλοι, το κόστος των σχολικών ειδών.



Στην πορεία βέβαια οι περισσότεροι γονείς αναζήτησαν την σχολική ποδιά γιατί τελικά αποδείχθηκε πως ήταν μεγάλη ευκολία και πολύ μικρότερος πονοκέφαλος απ' ότι το να επιλέγουν κάθε μέρα τι ρούχα θα φορέσουν τα παιδιά τους. 

Ακόμα και σήμερα γυναίκες που πέρασαν τη σχολική τους ζωή φορώντας ποδιές αναπολούν σ' εκείνες τις εποχές τονίζοντας πως με την ποδιά δεν ξεχώριζαν πλούσιοι και φτωχοί, ούτε η μια μαθήτρια μπορούσε να ζηλέψει τα ρούχα της άλλης κάνοντας τη ζωή των γονιών της δύσκολη, όπως συμβαίνει σήμερα που υπάρχει ελευθερία επιλογής στο ντύσιμο στα σχολεία.

Σελίδες