Το ανώνυμο σπήλαιο στο Μαλεβίζι που σε κάνει να ξεχνάς και το δικό σου όνομα από την ομορφιά του

Ο κόσμος, γενικότερα, των σπηλαίων είναι πολύ όμορφος όταν όμως τα σπήλαια δεν είναι εύκολα προσβάσιμα και σχεδόν άγνωστα στον άνθρωπο τότε η ομορφιά τους μεγιστοποιείται.

Το ανέγγιχτο πάνω στο διάκοσμο τους είναι εμφανές ενώ διαφέρουν ακόμα και τα χρώματα στους σταλακτίτες, στους σταλαγμίτες και σε κάθε άλλο σχηματισμό με τον οποίο η μητέρα φύση τα κοσμεί.

Της Ελένης Βασιλάκη

Αυτή την ομορφιά, που εύκολα δεν μπορεί κανείς να περιγράψει με λέξεις, αντικρίσαμε μπαίνοντας στο εσωτερικό ανώνυμου σπηλαίου στην ευρύτερη περιοχή της Τυλίσου.

Το εντυπωσιακό είναι πως αυτό το σπήλαιο θα ήταν άγνωστο ακόμα και στους επαγγελματίες  σπηλαιολόγους αν κάποια έργα που έγιναν στην περιοχή δεν κατέστρεφαν ένα μεγάλο τμήμα του αποκαλύπτοντας μια μικρή οπή, μέσω της οποίας οδηγήθηκαν στις εντυπωσιακές μικρές, σε μέγεθος, αλλά πάμπλουτες σε διάκοσμο αίθουσες του.

Ήταν ένα «τυφλό» σπήλαιο όπως αποκαλούν εκείνα που υπάρχουν κάτω από τη γη χωρίς να έχουν εμφανείς εισόδους.

Βέβαια μη φανταστείτε πως η είσοδος που οδηγεί σήμερα σε ότι απέμεινε από το πανέμορφο αυτό σπήλαιο είναι άνετη και εύκολα προσβάσιμη. Ίσα που χωράει έναν άνθρωπο για να κατέβει κάτω 1,5 με δύο μέτρα και να δει πως μπορεί να προχωρήσει πιο μέσα, όπου και ανακαλύπτει ένα θαυμαστό κόσμο.

Σχηματισμοί που μοιάζουν με μέδουσες, πολυάριθμες πολύχρωμες «κουρτίνες», λευκοί σταλακτίτες και κολώνες, σταλαγμίτες σε ανέλπιστους χρωματισμούς, λαμπερός λιθωματικός διάκοσμος, από εκείνους που δε συναντάς συχνά, κατακλύζουν όλο το χώρο και σε κάνουν να μην ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις.

Βέβαια πριν μπει καν κάποιος σε αυτό το σπήλαιο ξέρει πως μέσα θα συναντήσει πλούσιο διάκοσμο. Οι βράχοι που βρίσκονται έξω από αυτό και ήλθαν στο φως μετά από ανατινάξεις , με τις οποίες ουσιαστικά αποκαλύφθηκε και η μικρή είσοδος αυτού του σπηλαίου, είναι γεμάτοι λιθωματικό διάκοσμο σε έντονο καφέ-πορτοκαλί χρώμα.

Από τη μια βλέποντας όλο αυτό το απίστευτο σκηνικό σκέφτεσαι πως αν δεν είχαμε την ανθρώπινη επέμβαση, έστω με αυτό το δραματικό τρόπο, ίσως και να μην μαθαίναμε ποτέ την ύπαρξη του εν λόγω  σπηλαίου. Από την άλλη όμως αναρωτιέσαι μήπως όσο λιγότερα ξέρουμε τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει κάποια θαυμάσια φυσικά δημιουργήματα, σαν αυτό που σας περιγράψαμε, να σωθούν και να μην καταλήξουν χωματερές όπως το σπήλαιο του Καμηλάρη στην ίδια περιοχή;

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)

Μέδουσες

Πολύχρωμες κουρτίνες

Μέδουσες, φωτογραφία: Στέλλα Κοκολάκη

Φωτογραφία: Στέλλα Κοκολάκη

Φωτογραφία: Στέλλα Κοκολάκη

Φωτογραφία: Στέλλα Κοκολάκη

Φωτογραφία: Στέλλα Κοκολάκη

Η είσοδος στο σπήλαιο

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τον εξωτερικό χώρο του σπηλαίου. Τα πετρώματα μαρτυρούν πως κι εδώ υπήρχε αίθουσα που με την ανατίναξη διαλύθηκε