Κι εκεί που περπατάς στην Αγία Τριάδα στο Ηράκλειο
πέφτεις πάνω σ’ αυτό το σκηνικό.
Κι η αλήθεια είναι πως αν δεν είχε στηθεί πάνω
σε πεζοδρόμιο θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να το περάσει για σκηνικό θεατρικού
έργου.
Όμως η παρουσία του στο συγκεκριμένο σημείο δεν
αφήνει αμφιβολία πως δεν μπορεί να παίζεται πάνω στο πεζοδρόμιο, μέσα στο καταχείμωνο, μια θεατρική παράσταση.
Μετά υπάρχει και η εκδοχή όλα αυτά να αποτελούν την
οικοσκευή κάποιου άστεγου. Όμως κι εδώ η θεωρία δεν "δένει" καθώς δεν υπάρχουν
στρωσίδια για ύπνο και είναι όλα αρκετά τακτοποιημένα και τοποθετημένα σε
σημείο χωρίς την παραμικρή προστασία από τις καιρικές συνθήκες, κάτι που ένας άστεγος
δεν θα επέλεγε, εκτός κι αν του είχαν κάνει έξωση από το σπίτι που φαίνεται πίσω ακριβώς, το οποίο όμως είναι εδώ και καιρό ακατοίκητο.
Την απορία για το στολισμένο δέντρο πάνω στο
πεζοδρόμιο , με την κορνιζωμένη αφίσα, τους παλιούς φθηνούς πίνακες, το γραφείο, τις καρέκλες και τα
λουλούδια μας έλυσε τελικά ένας κάτοικος της περιοχής.
Πρόκειται για εικαστική
παρέμβαση εβδομηντάχρονης γυναίκας που κατοικεί ακριβώς απέναντι στην
πολυκατοικία και δεν ήθελε να βλέπει το ντουβάρι του τοίχου και το πεζοδρόμιο
άδεια.
Έτσι τα στόλισε αρχικά με γλάστρες, το παλιό γραφείο
και τις καρέκλες, για να κάθονται όταν λιάζει με τις γειτόνισσες, και τώρα που διανύουμε γιορτινή
περίοδο της περίσσευε το χριστουγεννιάτικο πνεύμα και είπε να στολίσει κι ένα
δέντρο.
Στην πολύχρωμη και πολυπολιτισμική Αγία Τριάδα όλα αυτά δεν αποτελούν παραφωνία, αντίθετα είναι εκείνα που της δίνουν την ιδιαίτερη ταυτότητα της ως συνοικία. Εξάλλου ποιος θα ήθελε να ξυπνά καθημερινά και να βλέπει απέναντι από το σπίτι του ένα γκρίζο ντουβάρι ενός παλιού και ακατοίκητου κτίσματος αντί γι αυτή την σουρεαλιστική αλλά ανθρώπινη εικόνα;