Στα μάτια ενός επισκέπτη της Κάτω Βάθειας αυτές οι
λαξεύσεις στο αργιλώδες έδαφος, είναι άνευ σημασίας αφού είναι τεχνητές, δεν έχουν βάθος και έχουν
μετατραπεί σε μικρές χωματερές.
Ωστόσο για τους ανθρώπους της περιοχής, πολλά χρόνια
πριν, αποδείχθηκαν σωτήριες αφού έγιναν τα σπίτια τους και τα καταφύγια τους.
Όπως μας είπε ηλικιωμένος κάτοικος, αυτές οι
σπηλαιώσεις δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που ζούσαν στο χωριό και επί
Τουρκοκρατίας, στην Επανάσταση του 1886, αναγκάστηκαν να φύγουν από εκεί για να γλυτώσουν από
το μαχαίρι των Τούρκων.
Προσωρινά και για περίπου έξι χρόνια μετακόμισαν στον
Πειραιά και μόλις ο τόπος ελευθερώθηκε επέστρεψαν πάλι πίσω. Βρήκαν όμως τα
σπίτια τους κατεστραμμένα από τους Τούρκους κι έτσι ως προσωρινή λύση βρήκαν το
να σκάψουν το έδαφος, σε σημεία του χωριού, και να δημιουργήσουν μικρές σπηλιές
όπου και έστησαν για λίγο καιρό το σπιτικό τους μέχρι να ανοικοδομήσουν τα κανονικά τους
σπίτια.
Το έδαφος προσφέρεται για τέτοιες κατασκευές αφού δεν είναι σαθρό και όσο πιο μέσα το σκάβεις, και βρίσκεις το λεγόμενο κούσκουρα, τόσο πιο σταθερό και σκληρό γίνεται οπότε δεν κινδυνεύει με κατάρρευση