Το σπίτι του Γεωργίου, ενός εκ των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων στις Μέλαμπες, που έγινε παρεκκλήσι

Αν ποτέ βρεθείτε στις Μέλαμπες μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το σπίτι του Γεωργίου, ενός εκ των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων που κατάγονταν από το όμορφο αυτό χωριό του Ρεθύμνου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Το σπίτι αυτό σήμερα έχει μετατραπεί σε παρεκκλήσι για να τιμήσουν οι κάτοικοι της περιοχής του τέσσερις νεομάρτυρες Αγίους τους, που σχεδόν πάντα θα τους δείτε στις εικόνες ως βρακοφόρους.

Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες: Γεώργιος, Αγγελής, Μανουήλ και Νικόλαος, γεννήθηκαν και έζησαν στις Μέλαμπες  και ήταν και οι  τέσσερις παντρεμένοι και κρυπτοχριστιανοί.

Το 1821 όταν οι Κρητικοί επαναστάτησαν ενάντια στους Τούρκους, όπως κι άλλοι Έλληνες, οι τέσσερις Μάρτυρες πήραν μέρος στην επανάσταση.  Με την καταστολή της, το 1824, οι τέσσερις συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν  στον Μεχμέτ Πασά του Ρεθύμνου, ο οποίος προσπάθησε να τους πείσει να επιστρέψουν στον Μωαμεθανισμό.

Εκείνοι αρνήθηκαν κι έτσι η μοίρα τους επιφύλαξε φυλάκιση, βασανιστήρια και στο τέλος θάνατο δι' αποκεφαλισμού.

Μαρτύρησαν στη θέση Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου, στις 28 Οκτωβρίου 1824. 

Τα σώματα τους  παρέμειναν άταφα για τρεις ημέρες και σύμφωνα με όσα λέγονται ανέδυαν φως, ορατό και για τους Χριστιανούς αλλά και για τους Τούρκους. 

Οι Χριστιανοί με επικεφαλής τον διερμηνέα του Πασά, Μανουήλ Παπαδάκη, ζήτησαν την άδεια από το Μεχμέτ για να τους ενταφιάσουν, έργο που ανέλαβαν οι κάτοικοι των Περιβολίων, Γεώργιος Λαγός και Αντώνης Πουρδούνης μαζί με άλλους χριστιανούς.

Ο ενταφιασμός τους έγινε πλάι στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στα Περβόλια του Ρεθύμνου.

Είναι εντυπωσιακό πως οι Tέσσερις Nεομάρτυρες μαρτύρησαν το 1824 και καταξιώθηκαν αμέσως ως Άγιοι στη συνείδηση των Xριστιανών.

Λέγεται πως από τον επόμενο χρόνο του μαρτυρίου τους, οι Pεθυμνιώτες χριστιανοί τελούσαν λειτουργίες, αφιερωμένες στη μνήμη τους. Kι αργότερα τους αναγνώρισαν ως προστάτες της σύγχρονης πόλης.

Σε αυτό συνέβαλαν και τα θαύματα που συνδέονται με το θάνατο τους. Πέρα από το φως που ανέδυαν τα σώματα τους, μετά τον αποκεφαλισμό τους, λέγεται πως ο δήμιος τους όταν γύρισε στο σπίτι του σκούπισε το μαχαίρι του με ένα πανί και στη συνέχεια έφυγε για το καφενείο.

Η μητέρα του, που ήταν τυφλή, πλύθηκε και σκουπίστηκε κατά λάθος με αυτό το πανί κι αμέσως βρήκε το φώς της. Το μαχαίρι που έκοψε τα κεφάλια των Τεσσάρων Μαρτύρων, βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζια, στα Χανιά.

Το παρεκκλήσι στις Μέλαμπες ολοκληρώθηκε το 2012 από την ενορία Μελάμπων με τη συνδρομή Μελαμπιανών κι αφού παραχωρήθηκε το παλιό κτίσμα από τους κληρονόμους του.

Ο Βαγγέλης Ψυλλάκης ήταν εκείνος που έκανε το σχεδιασμό και διαμόρφωσε το χώρο ώστε να μοιάζει με την υπόγεια αποθήκη που η παράδοση θέλει ο Γεώργιος να κρατούσε  κρυμμένη εικόνα του Χριστού έχοντας πάντα αναμμένο το καντήλι δίπλα της.

Απέριττο και χωρίς πολλά φτιασίδια το μικρό παρεκκλήσι, με τα παλιά πιθάρια που έγιναν μανουάλι και τη σχισμή στην πέτρα αντί για παγκάρι εκπέμπει κάτι από τον λιτό βίο των Αγίων στη μνήμη των οποίων έχει αφιερωθεί.