Οι παλιότεροι σίγουρα θα το θυμούνται αυτό το
γλύκισμα που συνόδευε κυρίως τις πρώτες χιονοπτώσεις στην Κρήτη, αν και κάποιοι
το αποζητούσαν κάθε φορά που χιόνιζε.
Της Ελένης Βασιλάκη
Και για όσους
δεν κατάλαβαν πρόκειται για το παγωτό του χειμώνα, γρανίτα θα το λέγαμε σήμερα,
φτιαγμένο από χιόνι και πετιμέζι.
Θυμάμαι ακόμα σαν να ήταν χθες τη χαρά που μας έδινε
ως παιδιά στο χωριό το χιόνι, όχι μόνο επειδή δεν θα πηγαίναμε σχολείο αλλά και
γιατί θα μας έφτιαχναν αυτό το νόστιμο και ιδιαίτερο παγωτό.
Βέβαια μας το έδιναν με μέτρο γιατί θα πονούσε ο λαιμός μας αν καταναλώναμε μεγαλύτερη ποσότητα όμως έστω κι αυτό το λίγο το θεωρούσαμε μεγάλη απόλαυση.
Το χιόνι το παίρναμε πάντα από ψηλά σημεία, να μην έχει έλθει σ' επαφή με ζώα ή βρώμικες επιφάνειες κι απλά προσθέταμε σ' αυτό μερικές κουταλιές πετιμέζι που τα νοικοκυριά του παρελθόντος διέθεταν σε αφθονία.
Βλέπετε δεν είχαν όλοι μέλι οπότε το πετιμέζι, από τα καλοκαιρινά σταφύλια, ήταν το βασικό γλυκαντικό για τηγανίτες κι άλλα χειμωνιάτικα εδέσματα σαν αυτό το παγωτό.
Και αν αναζητήσει κανείς τις ευργετικές ιδιότητες που έχει το πετιμέζι, μόνο τυχαία δεν θα θεωρήσει αυτή την απλή συνταγή.