Κόβει την ανάσα το σπήλαιο Καμηλάρη στην Τύλισο με την ομορφιά του αλλά και με τα... σκουπίδια του

Φωτο: Αλέξανδρος Καρακωνσταντάκης

Στα διοικητικά όρια της Τυλίσου, και μια ανάσα από κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο, βρίσκεται το άκρως εντυπωσιακό σπήλαιο του Καμηλαρίου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Οι περισσότεροι φυσικά δεν το γνωρίζουν καθώς αποτελεί τμήμα μάντρας που χρησιμοποιεί βοσκός της περιοχής, ο οποίος έχει μετατρέψει το πρώτο τμήμα του σε μαντρί και το κομμάτι που ακολουθεί, για να εισέλθει κανείς στους κυρίως χώρους του, σε χωματερή...

Φωτο: Κώστας Φωτεινάκης

Τι θέλει κανείς και δεν το βρίσκει πεταμένο εκεί; Από ξαπλώστρες θαλάσσης και παλιά σκάφη ρούχων μέχρι πλαστικά τσουβάλια και κάθε είδους άλλο άχρηστο αντικείμενο , πράγματα που σχηματίζουν ένα μικρό βουνό, δημιουργώντας αλγεινή εντύπωση σ' αυτό το όμορφο και πρόσφορο προς τουριστική αξιοποίηση σπήλαιο.

Γιατί όποιος καταφέρει να περάσει από την αυτοσχέδια χωματερή του κτηνοτρόφου βλέπει να ανοίγεται μπροστά του ένας κόσμος μαγικός!

Τεράστιες αίθουσες με σχηματισμούς που κόβουν την ανάσα χαρακτηρίζουν το σπήλαιο Καμηλάρη, που σε άλλη χώρα σίγουρα θα ήταν επισκέψιμο και πηγή εσόδων για τον τόπο που θα είχε το προνόμιο να το φιλοξενεί.

Φωτο: Αλέξανδρος Καρακωνσταντάκης

Ο ίδιος ο Ελευθέριος Πλατάκης στις σημειώσεις του για το σπήλαιο αυτό και στο σημείο όπου συνήθως κατέγραφε την τουριστική σημασία των σπηλαίων που επισκέπτονταν γράφει: «Πολύ ευρυτέρα του τοπικού τουρισμού».

Και αυτό δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς αφού τόσο η πρόσβαση προς το σπήλαιο όσο και το μέγεθος του, με τον υπέροχο διάκοσμο του, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τουριστική αξιοποίηση και είναι απορίας άξιο που ο δήμος Μαλεβιζίου αφήνει έναν τέτοιο θησαυρό αναξιοποίητο , γεμάτο σκουπίδια και κοπριές.

Φωτο: Κώστας Φωτεινάκης

Ο Ε. Πλατάκης κατέγραψε, τις πολλές φορές που το επισκέφθηκε,  διαδρόμους μήκους 200 μέτρων και ογκώδεις σταλαγμίτες, με ποικίλες μορφές. 

Η αλήθεια είναι πως όπου και να κοιτάξεις μέσα στο σπήλαιο Καμηλάρη θα δεις γιγαντιαίους σταλαγμίτες και σταλακτίτες που προκαλούν δέος , με εκπληκτικούς χρωματισμούς σε σημεία του τοιχώματος του.

Ο Πλατάκης στη γεωλογία και παλαιοντολογία του εν λόγω σπηλαίου κάνει λόγο για ιουρασικό ασβεστόλιθο, δηλαδή για  δημιούργημα της φύσης πριν από σχεδόν 199 εκατομμύρια χρόνια.

Κι αν χρειάστηκαν τόσα εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί από τη φύση αυτό το αριστούργημα σίγουρα λίγα χρόνια ήταν αρκετά ώστε ένας άνθρωπος να το μετατρέψει σε σκουπιδότοπο.  

Φωτο: Κώστας Φωτεινάκης

Φωτο: Αλέξανδρος Καρακωνσταντάκης

Η είσοδος του σπηλαίου 

Το σπήλαιο είναι τμήμα μάντρας βοσκού 

Για να μπει κανείς στα ενδότερα του σπηλαίου πρέπει να περάσει πάνω από ένα βουνό σκουπιδιών