Ο ναός του Αγίου Νικολάου στον Αμιρά Βιάννου με τη θαυματουργή εικόνα και το άσβεστο καντήλι

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία που μπορεί να συναντήσει κανείς στον Αμιρά της Βιάννου είναι ο ναός του Αγίου Νικολάου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Και δεν είναι μόνο η παλαιότητα του κτίσματος του που τον κάνει εντυπωσιακό αλλά και το πλήθος των παραδόσεων που συνδέονται με την ύπαρξη του, παράλληλα με κάποια ανεξήγητα, και μια και μιλάμε για ναό θαυματουργά, γεγονότα που βλέπει κανείς να συμβαίνουν στο εσωτερικό του.

Βρίσκεται στη θέση Χαράκια του Αμιρά και παρότι στο λεπτοδουλεμένο λιθανάγλυφο θύρωμα του βλέπουμε την ημερομηνία 1843, σειρά πραγμάτων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για παλαιότερο κτίσμα που ίσως ανακαινίστηκε εκ βάθρων τη συγκεκριμένη ημερομηνία.

Κατά το παρελθόν ήταν και αυτός ένας από τους ενοριακούς ναούς του χωριού ενώ από τον 20^ο αιώνα λειτουργεί ως κοιμητηριακός.

Οι κλοπές της εικόνας και οι συμφορές που συνόδευαν την ανίερη πράξη

Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει όποιον βρεθεί πρώτη φορά στο ναό του Αγίου Νικολάου είναι το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο, με τις όμορφες λεπτομέρειες του, φιλοτεχνημένο το 1860. Ο σταυρός στην κορυφή του με τα λυπητερά, το δωδεκάορτο στο επιστήλιο, τα βημόθυρα και τις δεσποτικές εικόνες είναι εξαιρετικής τέχνης .

Πάνω στο τέμπλο βλέπουμε, μεταξύ άλλων, την εικόνα του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας και του Χριστού. Ωστόσο μια πολύ παλιότερη εικόνα του Αγίου, που φαίνεται με το δεξί χέρι να ευλογεί και με το αριστερό να κρατά το Ευαγγέλιο, βρίσκεται σε άλλο σημείο και θεωρείται θαυματουργή αφού, όπως λέει η παράδοση, έχει κλαπεί τουλάχιστον 4 φορές αλλά και τις 4 γύρισε πίσω, με την τελευταία κλοπή να καταγράφεται το 1998.

Λένε μάλιστα πως όποιος άπλωσε χέρι επάνω της και την πήρε μακριά από το ναό, του έτυχαν τόσες συμφορές μέσα στο σπίτι του που αναγκαζόταν να την επιστρέψει .

Ο εφημέριος του Αμιρά, πατήρ Εμμανουήλ Ραπτάκης, μας διηγήθηκε την ιστορία που έφτασε, από στόμα σε στόμα, και στον ίδιο για ένα εκ των ατόμων που την είχε κλέψει.

Σε αυτόν, λένε, φανερώθηκε ο ίδιος ο Άγιος και του ζήτησε να τον γυρίσει πίσω στο σπίτι του. Εκείνος όμως δεν το έπραξε και είδε το ένα μετά το άλλο τα μέλη της οικογένειας του να πεθαίνουν. Έτσι αναγκάστηκε να τη φέρει κακήν κακώς πίσω, πληρώνοντας βαρύ τίμημα για την ανίερη πράξη του.

Το άσβεστο καντήλι του Αγίου

Δεν είναι όμως μόνο αυτό που προκαλεί το ενδιαφέρον σε σχέση με την εικόνα του Αγίου. Μπροστά στη δεύτερη και δεσποτική εικόνα του Αγίου Νικολάου, η οποία βρίσκεται στο τέμπλο, υπάρχει ένα καντήλι ενώ άλλα δύο καντήλια έχουν τοποθετηθεί ενώπιον των άλλων δύο δεσποτικών εικόνων, της Παναγίας και του Χριστού .

Συμβαίνει όμως το εξής παράξενο, σύμφωνα με τον πατέρα Εμμανουήλ, ενώ ο ναός αυτός είναι πάντα κλειδωμένος και μόνο ο ίδιος μπαίνει ανά διαστήματα στο εσωτερικό του τα δύο καντήλια, μπροστά από την Παναγία και το Χριστό, τα βρίσκει λίγες ημέρες, αφότου τα ανάψει, σβηστά ενώ εκείνο του Αγίου Νικολάου, όσες μέρες κι αν το αφήσει ποτέ δε σβήνει μόνο του. Κατά θαυματουργό τρόπο το λάδι του δεν εξαντλείται ποτέ και το καντήλι παραμένει άσβεστο.

Είναι επίσης αξιοπερίεργο το γεγονός πως ο ναός αναδίδει πάντα μια όμορφη λεπτή μυρωδιά, την αισθανθήκαμε είναι η αλήθεια κι εμείς, που δεν σχετίζεται ούτε με το λιβάνι ούτε με λουλούδια ή κάτι άλλο που μπορεί με τη λογική κάποιος να εξηγήσει.

Η παράδοση με το αγαδάκι και το σφουγγάτο

Τόσο στην παλιά εικόνα του Αγίου Νικολάου όσο

και σ' εκείνη που βλέπουμε στο τέμπλο φαίνεται να έχει επιζωγραφιστεί, μεταγενέστερα, στην κάτω αριστερή πλευρά τους μια παράσταση που απεικονίζει τον ίδιο το ναό αλλά κι ένα μικρό τουρκάκι σε πολύ περίεργη στάση.

Ο πατήρ Εμμανουήλ Ραπτάκης μας διηγήθηκε πως η παράδοση θέλει κατά την Τουρκοκρατία στη γιορτή του Αγίου Νικολάου να πηγαίνουν οι κάτοικοι του Αμιρά στο ναό διάφορες προσφορές κι ανάμεσα τους σφουγγάτο.

Το μικρό αγαδάκι βλέποντας το σφουγγάτο το λιμπίστηκε και φώναξε πως ήθελε να το φάει εκείνο κι όχι ο Νικολής, όπως αποκάλεσε τον τιμώμενο Άγιο. Τότε, λέγεται, πως ένα σύννεφο απλώθηκε γύρω του , το άρπαξε και το πέταξε πάνω σ' ένα κυπαρίσσι ή πλάτανο, που υπήρχε κοντά στο ναό, κι εκεί κρέμασε το αγαδάκι και το άφησε για μέρες.

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)