Το Φράγμα των Ποταμών στο Αμάρι πέρα από τις μεγάλες
ποσότητες νερού που συγκεντρώνει αρδεύοντας πολλές χιλιάδες στρεμμάτων στο
Ρέθυμνο, αποτελεί σήμερα κι ένα οικότοπο ιδιαίτερης αξίας.
Πουλιά κι άλλα είδη βρίσκουν καταφύγιο εκεί
δημιουργώντας πολύ όμορφες εικόνες.
Το εν λόγω φράγμα φαίνεται να είναι από εκείνα που
πραγματικά αξίζουν τα περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν για την κατασκευή
του, αφού λειτουργεί αδιαλείπτως, από το 2009 που ολοκληρώθηκε, ως πηγή ζωής, όχι
μόνο για το Αμάρι αλλά και για όλα τα πεδινά
του Ρεθύμνου,προσεχώς και του Μυλοποτάμου.
Το νερό που γεμίζει και υπερχειλίζει το φράγμα,
κατεβαίνει κατά κύριο λόγο από το φαράγγι του Πατσού ωστόσο υπάρχουν κι άλλες πηγές
γύρω από αυτό που το ενισχύουν.
Ο όγκος του ταμιευτήρα του φράγματος είναι 22,5 εκατομμύρια
κυβικά μέτρα ενώ το ύψος του φθάνει τα 55 μέτρα. Η επιφάνεια του ταμιευτήρα του
καλύπτει τα 1600 στρέμματα.
Οι πρώτες
σκέψεις για την κατασκευή φράγματος στους Ποταμούς Αμαρίου, έγιναν από το
Υπουργείο Γεωργίας, που το είχε ονομάσει αρχικά Φράγμα Πρασσών, από τον ομώνυμο
οικισμό Πρασσές.
Την περίοδο 1965-1967 έγιναν ερευνητικές γεωτρήσεις,
αρχικά στο στένωμα που αρχίζει το Πρασσανό φαράγγι και στην συνέχεια στην
σημερινή θέση. Τότε εγκατέστησε το Υπουργείο Γεωργίας βροχομετρικό σταθμό στο
χωριό Βολεώνες, μέσα στην λεκάνη απορροής του φράγματος και συγχρόνως άρχισε να
εκτελεί, σχεδόν σε μηνιαία βάση, μετρήσεις της παροχής του ποταμού.
Με την ίδρυση του παραρτήματος του Ο.Α.ΔΥ.Κ. στο
Ρέθυμνο, το 1984, οι μετρήσεις και η έρευνα στην περιοχή συνεχίστηκαν και
εντατικοποιήθηκαν.
Το 1995 υπογράφηκε η εργολαβική σύμβαση και ξεκίνησε
το έργο που ολοκληρώθηκε το 2009.
Φέτος λόγω των ισχυρών βροχοπτώσεων και των
μεγάλων ποσοτήτων νερού που συγκέντρωσε , πάνω από 30 εκατομμύρια κυβικά μέτρα
νερού που υπερχείλισαν το φράγμα οδηγήθηκαν στη θάλασσα. Οι καιρικές συνθήκες
προκάλεσαν και προβλήματα στον περιμετρικό δρόμο του φράγματος, ο οποίος σε
σημεία του διαλύθηκε