Η Αγία Μαρίνα είναι ένα μικρό ξωκλήσι στο χωριό Νίππος
Αποκορώνου και θα περνούσε απαρατήρητο αν δεν είχε ένα τρομακτικό θρύλο να
συνοδεύει την ύπαρξη του.
Της Ελένης Βασιλάκη
Όπως μας διηγήθηκαν κάτοικοι του χωριού, στο σημείο όπου
βλέπουμε σήμερα το κτισμένο το 1972 ξωκλήσι υπήρχε παλιότερα άλλος ναός αφιερωμένος
στην Αγία Μαρίνα.
Κάθε χρόνο όμως που οι κάτοικοι του Νίππου πήγαιναν εκεί για
να γιορτάσουν τη χάρη της Αγίας Μαρίνας μυστηριωδώς, λέει ο θρύλος, κάποιος από τους συγχωριανούς τους εξαφανιζόταν.
Και δεν χανόταν για λίγες ώρες αλλά λες κι άνοιγε η γη και τον κατάπινε και
ποτέ δεν έβρισκαν τα ίχνη του.
Στην αρχή δεν είχαν συνδέσει το πανηγύρι με τις εξαφανίσεις
όμως όταν πια το κακό παράγινε σκέφτηκαν πως έπρεπε να πάνε στη γιορτή και αυτή τη φορά να
δεθούν έτσι ώστε να μην χαθεί κανείς άλλος. Όμως δε σκέφτηκαν να δέσουν και τον
ιερέα του χωριού, που ήταν εκείνος ο οποίος τη συγκεκριμένη χρονιά χάθηκε.
Έκτοτε όλοι τρομοκρατήθηκαν και ούτε ν ακούσουν ξανά για γιορτή στο ναό της Αγίας
Μαρίνας.
Τα χρόνια πέρασαν και ο παρατημένος ναός ερείπωσε και
γκρεμίστηκε ενώ ο θρύλος ξεχάστηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 όμως ένας άντρας, γεννημένος στο Νίππος, που ζούσε στην Αθήνα, σκέφτηκε να κτίσει ξανά το ναό και
να τον αφιερώσει και πάλι στην Αγία Μαρίνα.
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού έχουν να διηγούνται πως την
πρώτη χρονιά την ημέρα που γιορτάστηκε ο καινούργιος ναός ένας κάτοικος του
χωριού το βράδυ έπαθε ανακοπή και πέθανε ενώ την επόμενη χρονιά ένα κοριτσάκι λιποθύμησε.
Κόντρα στις προκαταλήψεις όμως συνέχισαν να τιμούν την Αγία
Μαρίνα κι αυτό εξακολουθούν να κάνουν ως τις μέρες μας, χωρίς να έχουν παρατηρήσει άλλα παρατράγουδα.
Βέβαια η αλήθεια είναι πως όπως φαίνεται από την εικόνα που παρουσιάζει το μικρό εκκλησάκι σήμερα δεν πρέπει είναι από εκείνα που επισκέπτονται συχνά πιστοί για να ανάψουν τα καντήλια και να περιποιηθούν το εσωτερικό του. Όταν το επισκεφθήκαμε βρήκαμε, εκτός των άλλων, στο πάτωμα μια εικόνα και άλλα αντικείμενα που προφανώς είχε πάρει ο αέρας και είχε σκορπίσει, κι εύλογα αναρωτηθήκαμε μήπως αυτή η εγκατάλειψη έχει να κάνει με το θρύλο;
Βέβαια η αλήθεια είναι πως όπως φαίνεται από την εικόνα που παρουσιάζει το μικρό εκκλησάκι σήμερα δεν πρέπει είναι από εκείνα που επισκέπτονται συχνά πιστοί για να ανάψουν τα καντήλια και να περιποιηθούν το εσωτερικό του. Όταν το επισκεφθήκαμε βρήκαμε, εκτός των άλλων, στο πάτωμα μια εικόνα και άλλα αντικείμενα που προφανώς είχε πάρει ο αέρας και είχε σκορπίσει, κι εύλογα αναρωτηθήκαμε μήπως αυτή η εγκατάλειψη έχει να κάνει με το θρύλο;
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)