Η νευρίδα ή Polygonum
idaeum, όπως είναι η επιστημονική ονομασία της, είναι ένα φυτό σκέτο "χρυσάφι".
Ενδημικό της Κρήτης,
φύεται κυρίως στις οροσειρές του Ψηλορείτη και της Δίκτης και κουβαλά μια άκρως
εντυπωσιακή ιστορία, από τον 15ο αιώνα οπότε πρώτη φορά άκουσε γι
αυτό ο Φλωρεντιανός καλόγερος Χριστόφορος Buondelmonti, κατά την περιήγηση του
στην Κρήτη.
Τι άκουσε; Πως τα ζώα
στον Ψηλορείτη είχαν χρυσά δόντια γιατί έτρωγαν κάποιο χόρτο κι αυτό τους τα χρύσωνε, οπότε στο βουνό αυτό υπάρχει φλέβα χρυσού.
Οι βοσκοί βέβαια, όπως αναφέρει
και ο δημοσιογράφος Νίκος Ψιλάκης,που είχε αναδείξει το θέμα, παρατηρώντας τα κοπάδια τους είχαν καταλάβει πως τα πρόβατα, που τα δόντια τους χρύσιζαν, έβοσκαν σε
συγκεκριμένα σημεία του βουνού όπου υπήρχε άφθονο ένα φυτό που τότε αποκαλούσαν
φεγγαρόχορτο.
Η παρατήρηση τους αυτή
επιβεβαιώθηκε επιστημονικά μόλις τον 20ο αιώνα οπότε πλέον
διαπιστώθηκε πως το φυτό, που ωστόσο ονομαζόταν χρυσόχορτο ή νευρίδα, ήταν η
αιτία που έδινε αυτό το χρυσαφί χρώμα
στα δόντια των προβάτων
Φωτογραφίες: Ζαχαρίας Αγγουράκης |
Ο Νίκος Ψιλάκης μας διηγείται
μάλιστα πως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κάποιοι βοσκοί, θεωρώντας πως οι βαθιές ρίζες
της νευρίδας ακουμπούν χρυσό, συζητούσαν πως θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν τα
κοιτάσματα που έκρυβε το υπέδαφος της Ίδης.
Το φυτό απαντάται
κυρίως στην Ίδη αλλά μικρότεροι πληθυσμοί του υπάρχουν και στη Δίκτη. Χρυσά
δεν ήταν όμως μόνο τα δόντια των προβάτων σε αυτές τις περιοχές αφού τέτοια φαινόμενα συναντούσαν συχνά πυκνά στα
ζώα τους και οι βοσκοί στα ορεινά του Αμαρίου, του Μυλοποτάμου και του
Μαλεβιζίου.
Οι παλιοί Κρητικοί
βοσκοί μάλιστα θεωρούσαν γούρι το να έχουν στο κοπάδι τους πρόβατα με χρυσά
δόντια κι αυτά τα πρόσεχαν παραπάνω και
δεν τα πουλούσαν.
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)