Είναι από εκείνα τα ανέλπιστα και για ορισμένους νοσταλγικά
που δυστυχώς κοντεύουν να χαθούν μαζί με τις συνήθειες του παρελθόντος.
Ένα παλιό στασίδι, παραπεταμένο έξω από το ναό του Μιχαήλ
Αρχαγγέλου στο Αρκαλοχώρι, απομεινάρι όμως άλλου ναού του Σωτήρος Χριστού, ξυπνά ένα σωρό αναμνήσεις άλλων εποχών.
Οι νεώτεροι ίσως να έχουν μια αμυδρή εικόνα τους μέσα από τις
παλιές ελληνικές ταινίες ενώ οι παλιότεροι τις θυμούνται με νοσταλγία τις εποχές
που ο εκκλησιασμός των μαθητών, τις Κυριακές και τις αργίες, ήταν εκ των ουκ
άνευ, υπό το άγρυπνο βλέμμα βεβαίως του δασκάλου ή του διευθυντή του σχολείου που είχε
μάλιστα το δικό του στασίδι να τον περιμένει στο ναό.
Ένα τέτοιο στασίδι είναι κι αυτό των φωτογραφιών μας και θα
περνούσε απαρατήρητο, μισοσπασμένο όπως ήταν έξω από την εκκλησία, αν δεν το είχε
παρατηρήσει ο Νίκος Κυριακάκης από το Αρχοντικό, ο οποίος μας το έδειξε.
Και μπορεί σε μικρά χωριά να μην τύγχαναν τέτοιας
πολυτέλειας οι εκπαιδευτικοί του παρελθόντος και το δικό τους στασίδι να μην
είχε χαραγμένη την ένδειξη «θέσις διευθυντού γυμνασίου» όμως οι μαθητές τον
εκκλησιασμό τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα τον είχαν στο πρόγραμμα και
κάποιοι, προσωπικά μιλώντας, ήταν επιφορτισμένοι
και με την υποχρέωση να λένε το Πιστεύω και το Πάτερ Ημών...
Σύγκριση με το σήμερα φυσικά ούτε λόγος να γίνεται αφού πλέον για τους μαθητές όχι κυριακάτικος εκκλησιασμός δεν υπάρχει με τη μέριμνα του σχολείου αλλά ακόμα και η μια και μοναδική φορά του σχεδόν υποχρεωτικού εκκλησιασμού, στην γιορτή των Τριών Ιεραρχών, καταργήθηκε.