Διαφημίσεις που μας ταξιδεύουν στο Ηράκλειο της δεκαετίας του 1920

  Το θέμα των παλιών διαφημίσεων, όπως διαπιστώνει κανείς σε αρκετές δημοσιεύσεις του e-storieskritis είναι από τα αγαπημένα μας. 

Κι αυτό όχι απλά και μόνο γιατί οι συγκεκριμένες διαφημίσεις μας δείχνουν ποιες ήταν οι "καλοστεκούμενες" και μπροστά για την εποχή τους επιχειρήσεις της Κρήτης , αλλά κυρίως γιατί μας αποκαλύπτουν το πως λειτουργούσε η κοινωνία και το καταναλωτικό κοινό.

Η διαφήμιση του παρελθόντος αποτυπώνει πράγματα για τις ανάγκες μιας κοινωνίας, το επίπεδο οικονομικής ευμάρειας της, τις προτεραιότητες της σε αγαθά και υπηρεσίες, που σήμερα φαντάζουν μακρινά και ξεχασμένα.

Και μπορεί διαφημίσεις, όπως εκείνες της Κολυνός και των ραπτομηχανών Σύγγερ , τις οποίες αντλήσαμε από Ηρακλειώτικη εφημερίδα του 1928, να επιβίωσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια όμως ξαφνιάζει τον αναγνώστη του σήμερα το να βλέπει διαφημίσεις για τουλουμοτύρια και για πετρέλαιο της εταιρείας Shell, που δεν έχει όμως χρήση σε αυτοκίνητα αλλά σε λάμπες φωτισμού, μια και το αγαθό του ηλεκτρικού τότε ήταν είδος πολυτελείας.

Στο ίδιο πνεύμα βλέπουμε διαφημίσεις για μουλινέ και περλέ κλωστές, για σουμιέδες αλλά και για παπούτσια, στα οποία προείχε, στην προβολή που τους γινόταν, όχι το ντιζάιν τους αλλά το πόσο στέρεα ήταν. 

Φυσικά οι περισσότερες διαφημίσεις και τότε, όπως συμβαίνει και σήμερα, απευθύνονταν στο ευρύ και υπερκαταναλωτικό γυναικείο κοινό. 

Και προφανώς είχαν αποτέλεσμα, αν κρίνει κανείς από τον αριθμό τους σε κάθε φύλλο της εφημερίδας, σε εποχές δύσκολες για το Ηράκλειο και όχι μόνο. 

Εξάλλου το 1928 οι εφημερίδες ήταν και το μόνο μέσο όπου μπορούσε μια επιχείρηση να προβάλλει τα προϊόντα της κάνοντας τα γνωστά στον κόσμο.

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος  σε  οποιονδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)