Ο ναός του Αγίου Χαραλάμπου στον Αμιρά Βιάννου και το κόντε μίρι των ευχών

Στον Αμιρά Βιάννου, πάνω σ ένα ύψωμα που οι ντόπιοι ονομάζουν Άνυδρο, βρίσκεται ο δίκλιτος ναός του Αγίου Χαραλάμπου και της Αναλήψεως του Κυρίου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Πρόκειται για ένα ναό που ευλαβούνται ιδιαίτερα οι κάτοικοι της περιοχής όχι μόνο σε εποχές που η πανώλη θέριζε στον τόπο τους αλλά ακόμα και σήμερα, που η τρομερή αυτή ασθένεια είναι σπάνια κι έχουν κάνει την εμφάνιση τους νέες θανατηφόρες ασθένειες. Οι πιστοί εξακολουθούν να επικαλούνται τη βοήθεια του Αγίου Χαραλάμπου τηρώντας μια παλιά παράδοση.

Πίσω από την πόρτα του ναού διατηρείται ως τις μέρες μας το παλιό κόντε μίρι που οι πιστοί έχουν γεμίσει με κάθε είδους κορδελάκια και λωρίδες υφάσματος, κάνοντας την προσευχή τους και ζητώντας ο Άγιος Χαράλαμπος να πάρει μακριά την ασθένεια τους.

Όπως μας είπε ο εφημέριος του Αμιρά, πατήρ Εμμανουήλ Ραπτάκης, εκείνο που κατά παράδοση λένε τρεις φορές, κάνοντας παράλληλα τρεις κόμπους στην κορδέλα που αφήνουν πάνω στο κόντε μίρι, είναι: «Εδώ αφήνω την αρρώστια μου και την κατσιποδιά μου».

Το κλίτος του Αγίου Χαραλάμπου είναι παλιότερο εκείνου της Αναλήψεως. Χρονολογείται από τον 16^ο αιώνα ενώ το νεώτερο κτίστηκε κάπου μεταξύ 1901-1909.

Οι εκδοχές για το πώς έφτασαν οι άνθρωποι στον Αμιρά να λατρεύουν με θέρμη τον Άγιο Χαράλαμπο και να κτίσουν ένα ναό στο ύψωμα του Άνυδρου αφιερωμένο στη χάρη του είναι δύο.

Όπως μας είπε ο πατήρ Εμμανουήλ η μια εκδοχή λέει πως κατέβηκαν στο χωριό οι Μπαντουβιανοί και βρήκαν τους πανωχωρίτες να φουρνίζουν ψωμί. Τους είπαν λοιπόν πως θα ανέβουν στο βουνό να βρουν ραδίκια κι όταν θα κατέβουν θα βάλουν οι μεν το ψωμί οι δε τα χόρτα και θα φάνε όλοι μαζί. Μέχρι να κατέβουν όμως από το βουνό με τα ραδίκια η πανώλη είχε περάσει από το χωριό και είχε θερίσει του πάντες. Έτσι έκτισαν το ναό για να τους προστατεύει.

Η άλλη εκδοχή είναι πως μια λάμψη έντονη έβγαινε από ένα σπήλαιο, του Παπά Χαρή όπως λέγεται, το οποίο υπάρχει σε ευθεία γραμμή από το λόφο όπου δεσπόζει ο ναός. Το φως αυτό κατέληγε στο σημείο όπου βρίσκεται η εκκλησία κι ήταν εκείνο που υπέδειξε το σημείο ανέγερσης της.

Το τέμπλο με τα έντονα χρώματα που αντλήθηκαν από τη φύση και τους δικούς της χρωματισμούς, το οποίο κοσμεί το ναό, κατασκευάστηκε το 1955 ενώ οι εικόνες φιλοτεχνήθηκαν από το γνωστό αγιογράφο Ψαράκη.

Αν παρατηρήσει κανείς την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπου θα προσέξει ωστόσο πως η μορφή του δε μοιάζει τόσο με εκείνη που συνήθως οι αγιογράφοι απεικονίζουν στις εικόνες του αλλά με αυτή του Μεγάλου Βασιλείου.

Το πανηγύρι του Αγίου Χαραλάμπου, στις 10 Φεβρουαρίου, παρότι μέσα στο καταχείμωνο, πάντα συγκέντρωνε και εξακολουθεί να συγκεντρώνει πλήθος πιστών όχι μόνο από τον Αμιρά αλλά από ολόκληρη τη Βιάννο και τα γύρω χωριά της.

Έξω από το ναό είναι θαμμένος ο παλιός εφημέριος του χωριού ο Λευτέρης Τσαγκαράκης.