Ο Άγιος Αντώνιος στη Σελούδα Σφακίων-Εκεί ασκήτεψε τον 18ο αιώνα ο Όσιος Άνθιμος Κουρούκλης

Στην περιοχή της Σελούδας, στα Σφακιά, σε ένα απόκρημνο σημείο, σχεδόν στο χείλος του γκρεμού, βρίσκεται ο μικρός σπηλαιώδης ναός του Αγίου Αντωνίου.

Κρυμμένος ανάμεσα στα βράχια κι ένα δέντρο, το μοναδικό σε μια μεγάλη έκταση, δύσκολα μπορεί να τον εντοπίσει κανείς αν δε γνωρίζει τον τόπο όπου βρίσκεται.

Ακόμα πιο δύσκολα όμως εντοπίζεται, από την ξηρά κοντά στο σπηλαιώδες εκκλησάκι, μια μεγαλύτερη σπηλαίωση όπου κατά την παράδοση ασκήτεψε για ένα διάστημα ο Όσιος Άνθιμος Κουρούκλης.

Εικόνες του Αγίου Αντωνίου και άλλων μορφών της Ορθοδοξίας έχουν γεμίσει το Ιερό και το μικρό ξύλινο τέμπλο, που το διαχωρίζει από τον κυρίως χώρο του ναού, που μετά βίας χωρά 2-3 ανθρώπους.

Ο Όσιος Άνθιμος είχε ένα σύντομο πέρασμα από τα Σφακιά στη διάρκεια της ζωής του χωρίς να υπάρχουν επαρκείς γραπτές μαρτυρίες για το που ακριβώς, σε αυτή την απομονωμένη και κακοτράχαλη γωνιά της Κρήτης, ασκήτεψε. 

Η παράδοση θέλει να πήγε στη Σελούδα και να έζησε μέσα στο σπηλιάρι δίπλα στον Άγιο Αντώνιο. Μάλιστα ο παπά Γιώργης Χιωτάκης, που υπήρξε μια ξεχωριστή μορφή των Σφακίων, λέγεται πως είχε ονειρευτεί τον Όσιο Άνθιμο ο οποίος του υπέδειξε πως ήταν θαμμένο το σημαντήρι του ξωκλησιού του Αγίου Αντωνίου σε σημείο έξω από το σπήλαιο. Εκείνος πήγε στο σημείο αυτό έσκαψε και πραγματικά το βρήκε.

Ποιος ήταν ο Όσιος Άνθιμος 

Ο όσιος Άνθιμος Κουρούκλης ο τυφλός, από την Κεφαλονιά υπήρξε ένας μεγάλος ιεραπόστολος.

Γεννήθηκε στο Ληξούρι στα 1717 κι όντας ακόμα παιδί προσβλήθηκε από ευλογιά που τον τύφλωσε.

Η μητέρα του εναπόθεσε τις ελπίδες της στο Θεό και προσευχόταν με θέρμη για την ίαση του παιδιού της. Ο Θεός άκουσε τις προσευχές της και κάποια μέρα,σε λειτουργία στο ναό των Αγίων Αποστόλων στη Μονή Κορωνάτου, έκανε το θαύμα κι ο μικρός Αθανάσιος, όπως ήταν το βαπτιστικό του όνομα, ξαναβρήκε το φως του.

Αυτό το θαύμα τον συγκλόνισε και αποφάσισε ως ενήλικας να αφιερωθεί στο Θεό. Πήγε στην Ιερά Μονή των Λεπέδων, όπου ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και πήρε το όνομα Άνθιμος.

Στα 1747 αναχώρησε για το Άγιο Όρος, στη Μονή Ιβήρων, όπου έλαβε το Μέγα Αγγελικό Σχήμα. Μετά από καιρό αποφάσισε να βγει από το Άγιο Όρος και να κηρύξει το σωτήριο λόγο του Θεού στους υπόδουλους αδελφούς του. Διάλεξε τα νησιά του Αιγαίου πελάγους για το ιεραποστολικό του έργο.

Έργο του αγιογραφικού εργαστηρίου της Μονής των Οινουσών που ετοιμάστηκε για την έκδοση της βιογραφίας του Οσίου Άνθιμου. Τον εικονίζει μέσα στο σπήλαιο της Σελούδας όπου έζησε.

Επισκέφτηκε αρχικά τη Χίο, κατόπιν τη Σίφνο, την Πάρο, τη Νάξο, την Ίο και το Καστελόριζο. Αργότερα μετέβη και στους Αγίους Τόπους, όπου βάδισε στα θεοβάδιστα μέρη.Επιστρέφοντας από τα Ιεροσόλυμα, στα 1759, πήγε στη Μεγίστη, όπου κήρυξε και έσωσε με προσευχή του το νησί, θαυματουργικά, από φοβερή ανομβρία. Εκεί έκτισε τη Μονή του Αγίου Γεωργίου.

Στα 1760 πήγε στην Αστυπάλαια, όπου και εκεί κήρυξε και έκτισε τη Ιερά Μονή της Παναγίας Πορταΐτισσας.Σε αυτή τη Μονή έδωσε την ψυχή του.

Ήθελε όμως την εικόνα της Παναγίας που υπήρχε στη Μονή των Ιβήρων και παρακάλεσε, πηγαίνοντας εκεί κάποιον μοναχό αγιογράφο να του ζωγραφίσει αντίγραφο της Παναγίας Πορταΐτισσας, προστάτιδας της αγιορείτικης αυτής Μονής. 

Ο μοναχός δεν ήταν πρόθυμος ικανοποιήσει το αίτημα του, προσποιούμενος τον πολυάσχολο. Τότε ο όσιος πήρε μια σανίδα, την ακούμπησε επάνω στη θαυματουργική εικόνα και, ω του θαύματος, αποτυπώθηκε η μορφή της στη σανίδα.

Η Ιερή εικόνα σώζεται μέχρι σήμερα, θεωρείται θαυματουργή και είναι η προστάτιδα της Αστυπάλαιας.

Οι εξοντωτικές περιοδείες και η αυστηρότητα της άσκησής του κλόνισαν την εύθραυστη υγεία του και άρχισαν τα προβλήματα με την όρασή του, την οποία εν τέλει έχασε τελείως. Αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε να συνεχίζει την ιεραποστολή με τον ίδιο ζήλο.

Το έτος 1770 τον βρίσκει στα Σφακιά.Σε ηλικία 55 ετών, τσακισμένος από τη σκληρή ασκητικότατα, που υπέβαλλε τον εαυτό του, αλλά και από τη σκληρή δουλειά, ασθένησε από ίκτερο και κοιμήθηκε ειρηνικά στις 4 Σεπτεμβρίου 1781 στη Μονή των Λεπέδων.

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1974, το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε στη χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας.

Η μνήμη του τιμάται την ημέρα της κοιμήσεως του, στις 4 Σεπτεμβρίου.

(Μέρος των πληροφοριών μας διέθεσε ο Γιώργος Σταματάκης)

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε SITE, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)