Ταξιδεύοντας στο μακρινό Βιετνάμ με το γνωστό χειρουργό και συγγραφέα Γεώργιο Νικ. Σχορετσανίτη

«Κάθε ταξίδι έχει μυστικούς προορισμούς που ο ταξιδιώτης δεν γνωρίζει» είχε γράψει ο φιλόσοφος Martin Buber, κι ασφαλώς το συμπέρασμα αυτό προέκυψε χωρίς να έχει γνωρίσει το Γιώργο Σχορετσανίτη, το γιατρό ταξιδευτή που- κινούμενος σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη- ανακαλύπτει στους προορισμούς του όλα εκείνα τα μυστικά που ξεκλειδώνουν ηπείρους, χώρες, πόλεις, μέρη.

Έτσι έκανε κι όταν επισκέφθηκε το μακρινό Βιετνάμ καρπός του ταξιδιού του οποίου είναι το βιβλίο του «Βιετνάμ. Η γη των ατελείωτων ορυζώνων» των εκδόσεων Πανός.

Και τούτου, όπως το σύνολο των βιβλίων ταξιδιωτικού περιεχομένου του γνωστού χειρουργού συγγραφέα, δεν περιγράφει απλά τουριστικά σημεία και εμπειρίες ενός απλού ταξιδιώτη που βρίσκεται σε μια τόσο μακρινή χώρα, με τόσο διαφορετική κουλτούρα από την ευρωπαϊκή.

Ο Γιώργος Σχορετσανίτης έχει πλέον την εμπειρία να μπορεί να περνά μέσα από το αθέατο για τον απλό τουρίστα και να συστήνει στους αναγνώστες του καινούργιους κόσμους στους τόπους που επισκέπτεται.

Μέσα από τις 308 σελίδες του βιβλίου του για το Βιετνάμ μαθαίνουμε όσα κανείς άλλος δεν μας έχει πει για την βιετναμέζικη κοινωνία, τον πολιτισμό της, την ιστορία της, τους ανθρώπους της, τους επιστήμονες της, τα σπουδαία έργα και φυσικές ομορφιές που έχει να επιδείξει αλλά και μελανές σελίδες της, όπως ήταν ο πόλεμος του Βιετνάμ.

Κι όλα αυτά όχι μόνο ως καταστάλαγμα της εμπειρίας από την επίσκεψη στην ελκυστική χώρα της χερσονήσου της Ινδοκίνας αλλά και της παράλληλης, βαθιάς και επίπονης, μελέτης δεκάδων πηγών, τις οποίες παραθέτει μετά από κάθε κεφάλαιο για να μπορεί ο αναγνώστης, εφόσον το θελήσει, να αναζητήσει περαιτέρω πληροφορίες.

Πόλεις όπως  το Ανόι, η Χουέ, η Ντα Νανγκ, η Χόι Αν, η Σαϊγκόν και τόσες άλλες ζωντανεύουν μέσα από τις περιγραφές του συγγραφέα ενώ μύθοι και πρόσωπα, άλλα γνωστά κι άλλα άγνωστα στους περισσότερους από εμάς, μας συστήνονται και ενισχύουν τη μαγεία που αποπνέει αυτή η πολυπληθής ασιατική χώρα. Την ίδια ώρα οι κατακτητές της προελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας ενώ ο πόλεμος του Βιετνάμ, αν και μοιάζει πια τόσο μακρινός, δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει με όσα στοιχεία παραθέτει γι αυτόν ο συγγραφέας, όπως συμβαίνει άλλωστε με όλους τους πολέμους.

Ο Γιώργος Σχορετσανίτης έχει αγγίξει τις περισσότερες πτυχές της ζωής στο Βιετνάμ λες και το ταξίδι του κράτησε χρόνια κι έγινε παράλληλα με αυτό άλλων ταξιδευτών που στο τέλος κάθισαν όλοι μαζί και μοιράστηκαν εμπειρίες και πληροφορίες.

Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στο προλογικό του σημείωμα, υιοθετώντας τη διατύπωση της συγγραφέως και ποιήτριας Μαργκερίτ Γιουρσενάρ « Το να δεις καλά μια ξένη χώρα, σημαίνει να επιχειρήσεις να τη γνωρίσεις και ως ένα βαθμό να την κάνεις δική σου, στο παρόν, και στο παρελθόν της, να προσπαθήσεις να δεις τι σημαίνει τελικά για κείνους που ζουν σ’ αυτή».

Αυτό ακριβώς κάνει και ο Γιώργος Σχορετσανίτης γι αυτό και τα ταξιδιωτικά βιβλία του όπως το «Βιετνάμ. Η γη των ατελείωτων ορυζώνων» είναι μοναδικά.

Ελένη Βασιλάκη