Όταν οι τσούκοι γίνονται έργα τέχνης- Ο Στέλιος Μαραζάκης δημιουργεί κομψοτεχνήματα στην Κερά

Ο τσούκος είναι ένα ευτελές αντικείμενο όμως μπορεί να γίνει κι έργο τέχνης παραπέμποντας στην χρηστικότητα που είχε στο παρελθόν, όταν το γυαλί και το πλαστικό ήταν άγνωστα υλικά κι έτσι τα υγρά φυλάσσονταν σε δοχεία τσούκου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Ο συνταξιούχος δάσκαλος Στέλιος Μαραζάκης, από την Κερά, σε πείσμα των καιρών εξακολουθεί να δίνει ζωή στους τσούκους, φτιάχνοντας μ' αυτούς μικρά έργα τέχνης, άλλα χρηστικά κι άλλα διακοσμητικά.

Τον συναντήσαμε στο τουριστικό κατάστημα της συζύγου του στην Κερά και μας μίλησε γι αυτή του την αγάπη. Όπως μας είπε, θλίβεται βλέποντας να έχουμε γεμίσει όλη την Ελλάδα και τα τουριστικά μαγαζιά της με κινέζικα και θεωρεί κρίμα ένας ξένος που έρχεται για διακοπές στην Κρήτη να μην πάρει μαζί του κάτι γνήσια κρητικό, αλλά αντίθετα να αγοράσει κινέζικα σουβενίρ.

Ο κ Μαραζάκης περνά όλο τον ελεύθερο χρόνο του ασχολούμενος με τους τσούκους, τους οποίους καλλιεργεί και στη συνέχεια επεξεργάζεται ώστε στο τέλος να τους ζωγραφίσει και να μας δώσει αυτές τις ωραίες δημιουργίες, που βλέπουμε να κατακλύζουν κάθε γωνιά του μαγαζιού.

Κατά το παρελθόν οι Κρητικοί αποθήκευαν σε τσούκους υγρά, νερό που διατηρούνταν παγωμένο, κρασί, αλάτι κι ότι άλλο έπρεπε να διατηρηθεί και να μεταφερθεί χωρίς να χυθεί και να χαλάσει.

 Σήμερα ο κ Μαραζάκης φτιάχνει τσούκους που λειτουργούν και ως μπουκάλια αλλά έχουν κι άλλες χρήσεις, όπως θήκες για μπιζού, φρουτοθήκες, για κέρασμα μικρών γλυκών και σοκολατένιων, για διακόσμηση, φωτισμό, κι ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ο τσούκος, μας λέει ο κ Μαραζάκης, είναι ένα παρεξηγημένο υλικό ενώ μπορείς μ αυτό να δημιουργήσεις μικρά θαύματα αρκεί να έχεις φαντασία.

 Στη δική του περίπτωση βλέπει κάθε τσούκο κι εκείνος τον καθοδηγεί, με το σχήμα του, τι μπορεί να γίνει. Πιστεύει πως είναι κουραστική η επανάληψη γι αυτό φροντίζει διαρκώς να εμπλουτίζει την παλέτα της δημιουργικότητας του με νέα αντικείμενα, από την ίδια πρώτη ύλη ή ακόμα και διαφορετική, αφού εκτός από τσούκους ζωγραφίζει πέτρες, βότσαλα, ξύλινα παντζούρια και πλαίσια που βρίσκει στα σκουπίδια.

Οι ξένοι επισκέπτες που περνούν από την Κερά δε γνωρίζουν ως υλικό τον τσούκο και ξαφνιάζονται ευχάριστα όταν καταλαβαίνουν πως δεν είναι πλαστικό ή πεπιεσμένο χαρτί, μια και είναι και πολύ ελαφρύ.

Όσο για την έμπνευση να ζωγραφίζει τσούκους ο κ Μαραζάκης μας εξήγησε πως από παλιά αγαπούσε αυτό το υλικό και τον στεναχωρούσε όταν άκουγε να αποκαλούμε κάποιους τσούκους, χαρακτηρισμός που ήταν συνηθισμένος και στις τάξεις των δασκάλων προς τους μαθητές.

Βέβαια δεν είναι μόνο το ζωγράφισμα των τσούκων με ανεξίτηλα χρώματα που θέλει χρόνο για να ολοκληρωθεί. Χρειάζεται, για να φθάσει ο τσούκος να είναι χρηστικός και σε θέση να ζωγραφιστεί, αρκετή προεργασία. 

Αρχικά χρειάζεται να ξέρει κανείς πότε είναι έτοιμος-μεστωμένος για να χρησιμοποιηθεί.Σε πρώτη φάση του γίνεται ένα καλό εξωτερικό καθάρισμα γιατί όπως στεγνώνει ο φλοιός του αποκτά ένα σκούρο χρώμα και  δημιουργείται μούχλα στην επιφάνεια του. Μετά καθαρίζεται και εσωτερικά κι αδειάζει από το υλικό που περιέχει. Τέλος του γίνονται τα απαραίτητα κοψίματα ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζεται..

Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες του e-storieskritis, η γκάμα των χρήσεων του τσούκου είναι απεριόριστη ειδικά όταν πέσει σε "καλά χέρια" όπως αυτά του κ Μαραζάκη

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)