Ο παλιός οικισμός των Αγριδίων στο Μυλοπόταμο με τη γοητευτική αρχιτεκτονική του

Τα Αγρίδια είναι ένα μικρό χωριό του Μυλοποτάμου, κάτω από τη Μονή Χαλέπας, το οποίο απέχει περίπου 44 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο.

Πνιγμένο στο πράσινο, ανάμεσα σε ελιές, περβόλια με οπωροφόρα δέντρα και πρίνους, μοιάζει να βγήκε από παραμύθι.

Ειδικά το παλιό και εγκαταλελειμμένο τμήμα των Αγριδίων αποτελεί μια πραγματική έκπληξη για τον επισκέπτη καθώς διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής των παραδοσιακών οικισμών της Κρήτης. Πετρόκτιστα σπίτια με καμάρες, στέγες με αργιλόχωμα, στενά καλντερίμια, μικρές αυλές συνθέτουν ένα σκηνικό μοναδικό.

Ανάμεσα στα κτίσματα και δύο φάμπρικες, με απομεινάρια του εξοπλισμού τους και τις βαριές μυλόπετρες να θυμίζουν τις παλιές καλές εποχές τότε που το χωριό έσφυζε από ζωή και παραγωγικότητα.

Σε κοντινή απόσταση από τα τελευταία ερειπωμένα σπίτια μονοπάτι οδηγεί στην πηγή Κατσερή που σήμερα έχει διαμορφωθεί ως χώρος αναψυχής. Παλιά υδροδοτούσε, τους καλοκαιρινούς μήνες, αρκετά χωριά του Μέσα Μυλοποτάμου.

Γύρω από τ' Αγρίδια υπάρχουν ακόμα υπολείμματα αλωνιών που καταδεικνύουν καλλιέργεια σιτηρών κατά το παρελθόν μια και σήμερα η βασική ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία και δευτερευόντως η ελαιοκομία.

Δυστυχώς ούτε αυτό το χωριό γλύτωσε από την μοίρα των περισσότερων ορεινών και απομονωμένων χωριών της Κρήτης. Σταδιακά, στην πορεία των ετών, μειώθηκε ο πληθυσμός του. Μόλις 69 κάτοικοι αποτελούσαν τον μόνιμο πληθυσμό του το 2011.

 (Πληροφορίες αντλήθηκαν από την έκδοση Μυλοπόταμος του Μιχάλη Τρούλη).

(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)