Στα σύνορα των χωριών Πυργού και Άγιος Μύρωνας, στο
Ηράκλειο, βρίσκεται η βρύση της Αγίας Παρασκευής.
Της Ελένης Βασιλάκη
Πρόκειται για μια πηγή σε αγροτική περιοχή, κάτω
ακριβώς από την εγκαταλελειμμένη βυζαντινή Μονή της Αγίας Παρασκευής, απ’ όπου
πήρε και το όνομα της.
Η βρύση στην πραγματικότητα είναι ένα πετρόκτιστο καλοφτιαγμένο δημιούργημα με κουτούτο (αγωγός) μεγάλου μήκους που καταλήγει σε λαξευμένες σε πέτρα γούρνες. Αριστερά του υπάρχει πάνω σε πέτρα επιγραφή
που αναφέρει «Ιησούς Χριστός Νικά» αλλά και η πληροφορία ότι η βρύση ανακαινίσθηκε το 1856.
Κάτοικοι της περιοχής μιλούν για πέτρινο αγωγό
μήκους τουλάχιστον εκατό μέτρων
(υπάρχουν και απόψεις που ανάγουν το μήκος του σε 300 μέτρα) , ο οποίος έφερνε το
νερό στο σημείο εκείνο και κάλυπτε τις ανάγκες των χωριών, κυρίως σε ότι αφορά
στη λάτρα του σπιτιού, δηλαδή στο πλύσιμο.
Μάλιστα είχαν ακούσει διηγήσεις
για το ότι υπήρχε εκεί και παραστιά όπου μέσα σε καζάνι έβραζαν το νερό κι έτσι
γινόταν το πλύσιμο των ρούχων καλύτερα.
Επτά συνολικά πέτρινες γούρνες λειτουργούσαν ως πλύστρες ενώ δύο
μεγαλύτερες, ακριβώς κάτω από το κουτούτο, γέμιζαν με νερό για να καλύπτουν τις
ανάγκες των ζώων.
Δυστυχώς η βρύση έχει εγκαταλειφθεί κι έχουν
καλυφθεί οι γούρνες της από χώμα και βάτους ενώ γενικότερα ο περιβάλλων χώρος είναι δύσκολα προσπελάσιμος λόγω των πυκνών καλαμιών
και των θάμνων που τον κατακλύζουν.
Κι είναι στ' αλήθεια κρίμα σε ένα τόπο τέτοιας ομορφιάς ένα μνημείο, γιατί περί αυτού πρόκειται, να είναι αφημένο σε αυτή την κατάσταση. Δε γνωρίζουμε πότε ακριβώς κατασκευάστηκε η βρύση όμως είναι αξιοθαύμαστη η δημιουργία αυτού του μεγάλου πέτρινου αγωγού της κάτω από τη γη, με τα πενιχρά τεχνικά μέσα των προηγούμενων αιώνων.
Κι είναι στ' αλήθεια κρίμα σε ένα τόπο τέτοιας ομορφιάς ένα μνημείο, γιατί περί αυτού πρόκειται, να είναι αφημένο σε αυτή την κατάσταση. Δε γνωρίζουμε πότε ακριβώς κατασκευάστηκε η βρύση όμως είναι αξιοθαύμαστη η δημιουργία αυτού του μεγάλου πέτρινου αγωγού της κάτω από τη γη, με τα πενιχρά τεχνικά μέσα των προηγούμενων αιώνων.
Λίγα μέτρα από τη βρύση δεσπόζει ένας γιγαντιαίος ευκάλυπτος
που λέγεται πως φυτεύτηκε το 1930.
Να σημειώσουμε πως μέχρι το 1955 η περιοχή αυτή
υπάγονταν στην κοινότητα της Πυργούς όμως στη συνέχεια παραχωρήθηκε στον Άγιο
Μύρωνα.
Η εγκαταλελειμμένη Μονή της Αγίας Παρασκευής και το
σωζόμενο και ανακαινισμένο καθολικό της, που απέχουν λίγα μέτρα από τη βρύση, αναφέρονται ως μετόχι της Ιεράς Μονής Κουτουλουμουσίου
του Αγίου Όρους, σήμερα ωστόσο υπάγονται κι εκείνα στην ενορία του Αγίου Μύρωνα.
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)