Ιερά Αγρυπνία για τον Άγιο Διονύσιο τον εκ Ζακύνθου προστάτη της Αίγινας στην Κάτω Βάθεια

Τη Δευτέρα, 16 Δεκεμβρίο, παραμονή της γιορτής του Αγίου Διονυσίου Αιγίνης θα τελεσθεί ιερά αγρυπνία στον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Κάτω Βάθεια.

Πιο συγκεκριμένα στις 7.30 το απόγευμα θα τελεσθεί ο Εσπερινός και θα ακολουθήσουν η Λιτή, ο Όρθρος και η Θεία, Λειτουργία ιερουργούντος του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Κυρίλλου Τσερεβελάκη, εφημέριου του Ιερού Μετοχίου της Παναγίας Κεράς Ελεούσας της Ιεράς Μονής Αγκαράθου.Τους ύμνους θα ψάλει ο πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού του Αγίου Ελευθερίου Πέτρος Αράπογλου.

Για την ιστορία να πούμε πως ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου.

Η οικογένεια του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα.

Ο Άγιος Διονύσιος, από παιδί διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.

Αργότερα χειροτονήθηκε  ιερέας. Ο αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.

Η εποχή εκείνη ήταν πολύ δύσκολη για την Αίγινα. Οι καταστροφές του Μπαρμπαρόσσα, οι σφαγές και η αιχμαλωσία 4.000 κατοίκων ήταν νωπές ακόμα στη μνήμη των Αιγινητών. Η παρουσία του Διονυσίου στην Αίγινα ήταν σημαντική.

 Κατάφερε μέσα στο διάστημα των τριών χρόνων που παρέμεινε στην Αρχιεπισκοπή Αιγίνης, να την μετατρέψει σε πνευματικό κέντρο και χώρο λατρείας. Εμψύχωνε και παρηγορούσε τους πληγωμένους Αιγινήτες, τους δίδασκε, τους στήριζε και τους χάριζε ελπίδα. 

Σήμερα στην Παλιαχώρα της Αίγινας σώζονται ο πέτρινος θρόνος του έξω από την Επισκοπή, στον οποίο καθόταν και δίδασκε με πατρική φροντίδα το ποίμνιό του, καθώς και το κελί του, το Επισκοπείον.

Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού. Εκεί κάποια στιγμή κατέφυγε ο δολοφόνος του αδελφού του, τον οποίο όχι μόνο δεν κατέδωσε αλλά βοήθησε κιόλας ώστε να μετανοήσει για την πράξη του ενώ στη συνέχεια τον φυγάδευσε.

Ο Διονύσιος πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή του τρία χρόνια αργότερα  το λείψανό του ευωδίαζε ενώ ήταν άφθαρτο

Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.

Σήμερα είναι προστάτης και της Αίγινας.