Ο ναός της Σύναξεως της Παναγίας στους Αγίους Δέκα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του

Ο νεκροταφειακός ναός του οικισμού των Αγίων Δέκα είναι ξεχωριστός. Κι αυτό γιατί είναι αφιερωμένος σε ένα ιδιαίτερο γεγονός, στο βίο της Παναγίας και κατ επέκταση του Ιησού.

Πρόκειται για τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου η οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου, την αμέσως επόμενη ημέρα των Χριστουγέννων.

Ο ναός είναι μονόχωρος και έχει κτιστεί το 19ο αιώνα ωστόσο αν παρατηρήσει κανείς το κτίσμα του θα διαπιστώσει πως έχει ενσωματώσει, κυρίως πέριξ του, αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, κατά βάσην κολώνες και κιονόκρανα,  προερχόμενα από την αρχαία Γόρτυνα που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση.

Το φαινόμενο αυτό είναι σύνηθες σε περιοχές όπου η νέα θρησκεία, ο χριστιανισμός, κυριαρχεί και υπάρχουν μαρτυρίες αρχαίων πόλεων και ναών που ήταν αφιερωμένοι στους θεούς που πίστευαν οι πρόγονοι μας.

Κατά τα λοιπά εντύπωση προκαλεί το πάχος της τοιχοποιίας του ναού της Σύναξης της Παναγίας που συναντάμε συνήθως σε κτίσματα εκκλησιών προηγούμενων αιώνων.

Με βάση την εκκλησιαστική  παράδοση, μετά από κάθε σημαντικό γεγονός που συνδέεται με την έλευση του Θεανθρώπου γιορτάζουμε τη σύναξη προς τιμήν του προσώπου που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό. Έτσι για  παράδειγμα, μετά τη Βάπτιση του Χριστού έχουμε τη Σύναξη του Αγίου Ιωάννη του  Βαπτιστού και μετά τα Χριστούγεννα τη Σύναξη της Θεοτόκου.

Η Σύναξη της Παναγίας θέλει να μας τονίσει πως η Θεοτόκος ήταν εκείνη που έγινε  η «γέφυρα δι’ ης κατέβη ο Θεός». Η γιορτή αυτή βέβαια βρίσκεται σε άμεση σχέση και με το πρόσωπο, του Χριστού αποτελώντας προέκταση της Γέννησης του , τονίζοντας και επαναλαμβάνοντας το ίδιο νόημά σε μεγάλο βαθμό δε και τους ίδιους τους ύμνους της.

Η Σύναξη της Θεοτόκου τονίζει και πάλι τη Γέννηση του Κυρίου, με ιδιαίτερη επιμονή στην πραγματικότητα της Σάρκωσής Του.