Στον οικισμό
του Νιπιδιτού, του Δήμου Μινώα Πεδιάδος, συναντάμε δύο ναούς αφιερωμένους στον
Άγιο Θεόδωρο, έναν Άγιο που τιμούν ιδιαίτερα οι κάτοικοι κι έχουν σοβαρό λόγο
για να το κάνουν.
Ο πρώτος,
κτισμένος, κατά πάσα πιθανότητα, στην ύστερη Ενετοκρατία, πράγμα που
αποκαλύπτει η αρχιτεκτονική του αλλά και η απουσία τοιχογραφιών, κινδύνευε να πέσει και μετά από χρόνια προσπαθειών έγινε αποκατάσταση του. Ο
δεύτερος, απέχει λίγα μόλις μέτρα από τον παλιό και μικρότερο σε μέγεθος ναό
του Αγίου, κι είναι ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός του Νιπιδιτού.
Γιατί όμως οι
άνθρωποι αυτού του χωριού ευλαβούνται τόσο πολύ τον Άγιο Θεόδωρο;
Την απάντηση
μας τη δίνει η στρατιωτική ιδιότητα του Αγίου Θεοδώρου κι ένα παρατήρημα των
κατοίκων κατά τη διάρκεια του πολέμου το 1940. Στο κάλεσμα του ελληνικού
κράτους τότε για την υπεράσπιση της χώρας από τον εχθρό που μόλις είχε
πατήσει πόδι στα εδάφη μας είχαν ανταποκριθεί σχεδόν όλοι οι άντρες του
Νιπιδιτού που μπορούσαν να κρατήσουν όπλο.
Πριν φύγουν όμως από το χωριό τους συγκεντρώθηκαν
στον παλιό ναό του Αγίου Θεοδώρου κοινώνησαν, λειτουργήθηκαν και προσευχήθηκαν
για την επιστροφή τους.
Όπως μας διηγήθηκε το 2020 ο τότε εφημέριος του Νιπιδιτού, πανοσιολογιότατος αρχιμανδρίτης, Επιφάνιος Ζαχαράκης,
οι προσευχές τους έπιασαν τόπο και πράγματι αφού πολέμησαν για την πατρίδα
γύρισαν πίσω σώοι και αβλαβείς. Μόνο δύο απώλειες ανδρών υπήρξαν κι αυτοί δεν
είχαν πάει εκείνη την ημέρα να λειτουργηθούν στον Άγιο Θεόδωρο μαζί με τους υπόλοιπους.
Οι κάτοικοι
έκτοτε, και ειδικά οι νέοι άντρες, θεωρούν πως ο Άγιος Θεόδωρος είναι δίπλα τους
σε ότι έχει να κάνει με στρατό, δεν είναι τυχαίο εξάλλου το οτι είναι ένας στρατιωτικός Άγιος.
Οι νεοσύλλεκτοί του χωριού πάντα ευλογούνται, είτε στο νέο είτε στον παλιό ναό του Αγίου Θεοδώρου, πριν καταταχτούν στο στρατό και μάλιστα πηγαίνουν εκεί ακόμα κι αν πλέον κατοικούν σε άλλο τόπο και το μόνο που τους συνδέει με το Νιπιδιτό είναι η καταγωγή τους από εκεί.
Οι νεοσύλλεκτοί του χωριού πάντα ευλογούνται, είτε στο νέο είτε στον παλιό ναό του Αγίου Θεοδώρου, πριν καταταχτούν στο στρατό και μάλιστα πηγαίνουν εκεί ακόμα κι αν πλέον κατοικούν σε άλλο τόπο και το μόνο που τους συνδέει με το Νιπιδιτό είναι η καταγωγή τους από εκεί.
Κι είναι
σύμφωνα με τον π. Επιφάνιο αυτή η προστασία του Αγίου Θεοδώρου στους στρατιώτες
του χωριού τόσο ισχυρή και φανερή που δεν μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει.
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια που έτυχε σε κάποιον φαντάρο του χωριού ένα τρομερό
ατύχημα, όλοι θεώρησαν πως το χέρι του Αγίου Θεοδώρου τον προστάτευσε.
Επέστρεφε, όπως μας είπαν, από άδεια στο Νιπιδιτό και στο δρόμο το μικρό ΙΧ του
προσέκρουσε με ταχύτητα πάνω σε γεωργικό ελκυστήρα, πήρε κάμποσες τούμπες, καταστράφηκε
εντελώς ενώ ο φαντάρος βρήκε από το εσωτερικό του με μικρογρατζουνιές.
Ο παλιός
ναός
Ο παλιός
ναός του Αγίου Θεοδώρου είναι αρκετά ευρύχωρος παρότι μονόχωρος. Φέρει χαρακτηριστικό της Ενετοκρατίας
θύρωμα και αγιοθύριδο. Δυστυχώς την κατάσταση του επιβάρυνε όχι τόσο ο χρόνος
όσο το τσιμεντένιο στέγαστρο που κατασκευάστηκε, κατά το παρελθόν, στην είσοδο
του και το τσιμέντο που έπεσε περιμετρικά του.
Αυτές οι κατασκευές μετέφεραν
όλους τους κραδασμούς από σεισμικές δονήσεις στο πέτρινο κτίσμα του Αγίου
Θεοδώρου και του προκάλεσαν μεγάλες ρωγμές.
Όπως είπε ο
μηχανικός που ανέλαβε την αποκατάσταση του θα μπορούσε χωρίς να το καταλάβουν
καν να καταρρεύσει. Ευτυχώς μετά από αιματηρές θυσίες, μια και ο
Νιπιδιτός δεν είναι μια πάμπλουτη ενορία, ολοκληρώθηκαν όλες οι αναγκαίες εργασίες για την πλήρη αποκατάσταση
και ανάδειξη του.
Ο καθεδρικός
ναός
Όσο για τον
μεγάλο ναό του Αγίου Θεοδώρου, που κτίστηκε τη δεκαετία του 1970 λίγα μέτρα
πιο πάνω, σήμερα λειτουργεί ως ο καθεδρικός του χωριού. Είναι τρίκλιτος
αφιερωμένος στον Άγιο Θεόδωρο, τους Αγίους Αναργύρους και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Τα εγκαίνια
του είχαν γίνει από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, το μακαριστό Ευγένιο, ενώ
σημαντική ήταν η συμβολή στην ανέγερση του τότε εφημέριου του χωριού Ιωάννη
Ταμιωλάκη.
Ο ναός φέρει
αγιογραφικό διάκοσμο στον τρούλο και το Ιερό του. Ξεχωριστή είναι στο εσωτερικό
του η μεγάλη και ωραίας τέχνης εικόνα
του Αγίου Θεοδώρου, φιλοτεχνημένη το 1858, που βλέπουμε στο εικονοστάσι
μπαίνοντας στο ναό. Επίσης η μικρότερου μεγέθους εικόνα του Αγίου Νικολάου, του
1886.
Πίσω από το
ναό υπάρχει ανοικτός χώρος όπου γίνονται ωραία πανηγύρια το καλοκαίρι ενώ δεν
πρέπει να παραλείψουμε να επισημάνουμε πως ο ναός είναι κτισμένος σε εξαιρετικό
σημείο βλέποντας απέναντι του λόφους της αρχαίας Αρκαδίας.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα
Εικόνες από τον παλιό ναό ενώ ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες αποκατάτασης |