Λάπαθο: Ένα φυτό γεμάτο αντιοξειδωτικά που υποστηρίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Το λάπαθο ή λάπανθον, όπως το ονόμαζαν στην αρχαιότητα, είναι ένα φυτό που μόνο χρήσιμες ιδιότητες έχει για εκείνους που ξέρουν να το καταναλώσουν.

Παρότι σήμερα μπορεί να το βρει κανείς ως συστατικό σε διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα εφόσον υπάρχει στην ύπαιθρο άφθονο και είναι νόστιμο γιατί να μην το καταναλώνουμε στη φυσική μορφή του;

Το λάπαθο είναι γνωστό κυρίως για τις «καθαριστικές» του ιδιότητες, οι οποίες οφείλονται στις ανθρακινόνες που το καθιστούν στυπτικό, διουρητικό και καθαρτικό.

Παράλληλα οξυγονώνει τους ιστούς και υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα κι αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν φοβόμαστε για ιώσεις. Όλα τα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται, καθώς περιέχουν πολλά αντιοξειδωτικά, φλαβονοειδή, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Είναι τονωτικό για τη χολή λόγω των φυτοοιστρογόνων και των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε κερκετίνη βοηθά επίσης στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η ρίζα της λαπαθιάς έχει την ιδιότητα να απορροφά τον σίδηρο από το χώμα γι αυτό και θεωρείται από τον μεσαίωνα ότι καταπολεμά την αναιμία. Επίσης περιέχει θείο, φώσφορο, ρουμικίνη και λαπαθικό οξύ.

Τα φύλλα περιέχουν μεγάλη ποσότητα οξαλικού οξέος γι αυτό θεωρούνται αντιπυρετικά και τονωτικά. Επίσης οι ιδιότητες του έχουν αντίκρισμα για όσους πάσχουν από αιμορροΐδες, αναιμία, δυσεντερία, ίκτερο, ή φυματίωση.

Οι παλιές νοικοκυρές στην Κρήτη το χρησιμοποιούν αρκετά στην κουζίνα τους κυρίως στις χορτόπιτες. Όμως δεν είναι μόνο αυτή η χρήση του. Έχει μια ελαφριά πικρόξινη γεύση και όταν πετύχει κανείς μεγάλα φύλλα του μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για ντολμαδάκια, που γίνονται πεντανόστιμα. Επίσης μπορεί να συνοδεύσει πράσα και άλλα χόρτα σε γιαχνερά με πατάτες ακόμα και να φτιάξετε με αυτό λαπαθόριζο.

Σε κάθε περίπτωση η υπερβολή βλάπτει γι αυτό και το λάπαθο όπως κι όλα τα φυτά και τα βότανα τα χρησιμοποιούμε με μέτρο.